Nawigacja jest tak dobra, jak szczegółowa jest mapa cyfrowa, a sprawne prowadzenie do celu zależy przede wszystkim od właściwej konfiguracji sprzętu. Przed zakupem warto sprawdzić, jakie możliwości modyfikacji ustawień ma użytkownik. Już w sklepie można przeprowadzić pierwszy test jakości i wygody obsługi. Wystarczy zaprogramować znany nam cel, sprawdzając, czy wpisanie nazwy nie sprawia kłopotu oraz ile czasu potrzeba na wyliczenie drogi.
Z bezpieczeństwem i wygodą jazdy wiąże się ustawienie podstawowych funkcji systemu. Przed pierwszą dłuższą podróżą warto poświęcić trochę czasu, by poznać możliwości programu i odpowiednio ustawić parametry wyznaczania trasy do celu. W przeciwnym wypadku wyjazd może okazać się drogą przez mękę.
Zwykle konfigurację nawigacji najlepiej jest wykonać, korzystając z instrukcji obsługi. Najczęściej tylko w dokumentacji znajdziemy ważne informacje o znaczeniu poszczególnych funkcji i systemie wyznaczania trasy. Jeśli w pudełku z zestawem GPS brakuje takiej instrukcji, to zwykle można ją znaleźć na stronie internetowej producenta oprogramowania. Wydrukowaną instrukcję warto wozić ze sobą w samochodzie, szczególnie wtedy, gdy dopiero poznajemy możliwości nowo zakupionego zestawu GPS. Choć większość nowoczesnych nawigatorów jest wygodna i intuicyjna w obsłudze, to instrukcja pod ręką nie zaszkodzi. A w sytuacji awaryjnej może nawet okazać się niezastąpiona.
Planowanie trasy
Im dłuższa trasa, tym lepiej opracować ją samodzielnie. Oprócz wyznaczenia celu wymaga to wskazania również punktów pośrednich. W zależności od nawigacji można wybrać kilka albo nawet kilkanaście takich punktów. Planujemy podróż do Paryża, ale po drodze zamierzamy odwiedzić muzeum w małej wiosce, a potem znajomych? Wystarczy tylko wskazać odpowiednie miejsca, czasem nie trzeba nawet podawać dokładnego adresu. Świetnym rozwiązaniem jest możliwość wprowadzania tylko nazw miast, w pobliżu których chcemy przejechać (przyda się np. podczas wycieczki z Warszawy do Kołobrzegu przez Bory Tucholskie) – zwalnia to od podawania dokładnego adresu. Opracowaną trasę można wyświetlić na mapie. Ciekawe udogodnienie dostępne w nowych urządzeniach to wyświetlenie trasy na mapie topograficznej. Dzięki temu znacznie lepiej widać, którędy droga biegnie przez góry, a kiedy pojedziemy po nizinie.
Wskazania ekranu
Jaki sposób wyświetlania drogi na ekranie jest najlepszy? Wbrew pozorom to nie tylko kwestia gustu. Tradycyjna mapa, czyli tzw. tryb 2D, to świetne rozwiązanie do przeglądania planu miasta czy całej trasy. W trakcie jazdy tryb 2D nie jest jednak tak czytelny, jak tryb 3D, czyli rzut pod niewielkim kątem z góry. W najlepszych programach nawigacyjnych kąt ten można regulować, ale należy to traktować wyłącznie jako gadżet.
Fabryczne ustawienia są zwykle najlepsze i sprawdzają się podczas codziennej eksploatacji. Miłym upiększeniem rzutu 3D jest pokazywanie brył budynków. W nowszych programach zyskały one dodatki w postaci tekstur, czyli np. malutkich okien albo jeszcze wyraźniej zaznaczonych kształtów. Najbardziej zaawansowana grafika potrafi w miarę wiernie odwzorować kształty oraz kolorystykę charakterystycznych budynków i budowli (np. Łuku Triumfalnego w Paryżu, Pałacu Kultury i Nauki czy Zamku Królewskiego w Warszawie). Wygląda to bardzo ładnie i ułatwia orientację. Jednak każdy dodatkowy graficzny gadżet oznacza większe obciążenie pamięci i procesora, co może spowalniać działanie urządzenia. Nie wszystko co piękne jest zatem praktyczne.
Szybki dostęp do kluczowych funkcji
Podczas jazdy zwykle nie ma czasu na dłuższą zabawę z nawigacją. Trzeba więc sprawdzić, czy najważniejsze funkcje są łatwo dostępne. A które są ważne? Przede wszystkim przyda się szybka i wygodna regulacja głośności. W zależności od wyciszenia auta czasem podczas jazdy trzeba zwiększyć nieco głośność lub ściszyć komunikaty.
Warto również mieć bezpośredni dostęp do regulacji jasności ekranu. Choć coraz więcej nowych modeli automatycznie dostosowuje ją do otoczenia, to jednak większość starszych urządzeń określa jasność wyświetlacza na podstawie zegara. O określonej godzinie sprzęt przełącza się na tryb nocny, by nie razić oczu kierowcy i pasażerów. Jeśli jednak zmrok szybko zapada albo wjedziemy do dłuższego tunelu, to jasny, czytelny w słońcu ekran będzie bardzo przeszkadzał kierowcy. Przyda się wtedy łatwo dostępny przycisk albo ikona pozwalająca zmienić tryb wyświetlania mapy i wskazań nawigacyjnych na bardziej odpowiedni.
Obiekty POIPoszukujemy stacji benzynowej, centrum handlowego, kina, a może szpitala, policji, najbliższej poczty czy bankomatu? Wystarczy skorzystać z funkcji odnajdowania POI. Im dokładniejsza mapa, tym bogatsza jest zwykle baza danych o punktach godnych zainteresowania. W bazie POI znajdziemy również informacje o fotoradarach. Najbogatszy zasób danych znajduje się w serwisie Miplo, tworzonym przez użytkowników popularnego polskiego oprogramowania AutoMapa. Codziennie dodają oni do bazy danych nowe punkty. Jedną z ciekawszych kategorii są typowe miejsca postoju policji drogowej, a także trasy, po których najczęściej jeżdżą nieoznakowane radiowozy. Wielka zaleta systemu to codzienna aktualizacja, dzięki której nowo oddawane do użytku obiekty (restauracje, warsztaty, stacje benzynowe i inne) są niemal natychmiast dodawane do systemu. Nie trzeba zatem czekać na aktualizację mapy – wystarczy regularnie odświeżać dane o obiektach POI.
Wybór celu podróżyIm łatwiejsze jest wpisywanie nazwy celu, tym lepiej. Zwykle zwraca się uwagę tylko na wielkość liter – im są większe, tym łatwiej wskazać palcem właściwą. Jednak to nie wszystko. Przyda się też asystent programowania. Jest to funkcja wyświetlania tylko tych liter, które pozwolą wprowadzić poprawne nazwy. Ponadto dużą wagę trzeba także przykładać do możliwości wyszukania właściwego celu. Nie zawsze przecież znamy dokładny adres. W przypadku, gdy wpisujemy nazwę miasta i ulicy, ale nie znamy numeru budynku, pomocnym rozwiązaniem będzie nawigowanie do początku drogi lub do jej centralnego miejsca. Przyda się także możliwość wskazania skrzyżowania ulic, współrzędnych GPS albo odnalezienia punktu docelowego poprzez wybranie odpowiedniej kategorii POI (np. stacji benzynowej określonej sieci).
Sposoby wyznaczania marszruty
Większość starszych nawigacji wyznaczała drogę na dwa sposoby: najkrótszą i najszybszą. Doświadczenie uczy, że wariant najkrótszy sprawdza się bardzo rzadko. Zwykle lepiej zdecydować się na drogę najszybszą. Nawigacja wylicza wówczas trasę, uwzględniając nie tylko limity prędkości, lecz także kategoryzację dróg. Zwykle podróżując tzw. najszybszą trasą, będziemy korzystać z dróg krajowych. Im nowsze urządzenie, tym większa swoboda wyboru.
Pojawiły się nowe schematy obliczania tras:
- optymalna,ekonomiczna,ekologiczna,ciekawa orazpieszaoff-roadowa.
Mimo stosowania podobnego albo takiego samego nazewnictwa działanie produktów różnych marek bywa bardzo odmienne. Specjalne algorytmy obliczania tras to ściśle strzeżone tajemnice wytwórców nawigacji. Zwykle każdy ma swoją metodę na system obliczania drogi. Najlepiej sprawdzić to, wyznaczając różne trasy do tego samego celu. Przeglądając następnie mapę z przebiegiem wyznaczonej marszruty, łatwiej będzie wybrać tę najbardziej właściwą. Zwykle przyjmuje się, że trasa krótka prowadzi drogami niższych kategorii, byleby tylko przejechać jak najmniejszy dystans.
Szybka trasa prowadzi po głównych drogach o mniejszych restrykcjach dotyczących ograniczeń prędkości, co w Europie Zachodniej oznacza podróżowanie przede wszystkim po autostradach. Tryb optymalny to poszukiwanie złotego środka pomiędzy trasą szybką a krótką, co jednak nie zawsze się sprawdza, czego dobrym przykładem jest np. zachowanieAutoMapy poza granicami Polski.
Trasa ekonomiczna, podobnie jak ekologiczna, zakłada podróżowanie takimi drogami, które pozwalają na omijanie zatłoczonych centrów miast, a także dają nadzieję, że nie będzie się tracić czasu oraz paliwa na częste hamowanie i ruszanie.
Trasa ciekawa wyznaczana jest zwykle w pobliżu różnych atrakcji turystycznych (pomniki przyrody, muzea, atrakcyjne punkty widokowe, obiekty historyczne).
Wariant off-road oznacza poruszanie się na przełaj – kierunek jazdy i odległości wyznacza się oraz mierzy w linii prostej. Tryb pieszy zależy od stopnia szczegółowości mapy. Najczęściej prowadzi po odcinkach zamkniętych dla ruchu pojazdów. Uwaga – zwykle droga dla pieszego ma ograniczoną długość.
