Plan budowy najszybszego diesla świata powstał w grudniu 1978 roku w Wolfsburgu. Pomysłodawcami byli profesor Ernest Fiala, szef działu rozwoju firmy Volkswagen, oraz jego współpracownik doktor Ulrich Seiffert. Fiala podkreślał, że pojazd musi być nie tylko możliwie szybki, lecz takżeoszczędny, a eksperyment wpłynie na rozwój seryjnych samochodów koncernu. Koszty projektu oszacowano na 1,2 miliona marek.
Już pierwsze badania modelu w tunelu aerodynamicznym dały sensacyjny wynik: współczynnik oporu powietrza Cx wynosił zaledwie 0,15. Utrzymywany w ścisłej tajemnicy projekt nosił kryptonim X-Car, oficjalna nazwa zaś brzmiała Aerodynamic Research Volkswagen, w skrócie ARVW. Budowę nadwozia z włókna szklanego i aluminium zlecono firmie Bauknecht. Niektóre elementy poszycia wykonano z włókna węglowego używanego wówczas wyłącznie w lotnictwie.
Po 400 godzinach pracy ważąca 54 kg karoseria była gotowa do montażu. Za siedzeniem kierowcy centralnie umieszczono 6-cylindrowy silnik Diesla o pojemności 2,4 l, pochodzący z… dostawczego VW LT 40/45. Dzięki turbosprężarce konstrukcji KKK (ciśnienie doładowania do 2,7 bara) moc maksymalna wzrosła z 75 do 175 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosił 294 Nm przy 4100 obr./min. W ARVW wykorzystano lekko zmodyfikowaną, czterobiegową skrzynię manualną z seryjnego Audi 100. Napęd na tylne koła był przenoszony za pomocą podwójnych łańcuchów.
W pogoni za redukcją masy konstruktorzy zrezygnowaliz mechanizmu różnicowego. Promień skrętu ARVW wynosił więc… ponad 34 metry. Dwuobwodowy system hamulcowy działał na cztery hamulce tarczowe. Na obręczach odkuwanych z lekkich stopów zamontowano opony Pirelli 195/50 VR 15 (slicki).
ARVW ważył tylko 800 kg. Zajęcie miejsca we wnętrzu wymagało iście akrobatycznej zręczności. Wielu wyrzeczeń wymagało także prowadzenie pojazdu. Przez wiele godzin kierowca znajdował się więc w pozycji leżącej, z głową tuż pod przezroczystą „kapsułą” i nogami przy wewnętrznej obudowie nadkoli.
27 czerwca 1980 roku ARVW wyjechał na jazdy testowe na torze VW w Ehra-Lessien koło Wolfsburga. Na początku września ekipa przeniosła się na okrągły tor Nardò we Włoszech. Po pierwszych jazdach w przedniej części nadwozia zamontowano dodatkowe spoilery.
W skład rekordowego teamu weszli: fiński kierowca Formuły 1 Keijo „Keke” Rosberg, zawodnik Formuły V Helmut Henzler oraz Alfred Beier (VW). Do Nardò przybyli także prof. Fiala, dr Seiffert, szef projektu Jürgen Nietz oraz kilkunastu techników VW. Przez kilka tygodni jazdy ARVW miały charakter badawczy. Walka o rekordy prędkości rozpoczęła się dopiero na przełomie października i listopada. Przez wiele godzin nad torem rozlegał się charakterystyczny klekot wysokoprężnej jednostki. Bez trudu udało się pokonać granicę 350 km/h.