Tereny lotniska Silverstone poprzednio należały do królewskiego lotnictwa. Podczas drugiej wojny światowej były używane do szkolenia lotników, którzy latali z bombami nad Europą. Do tego okresu najbardziej znany był brytyjski tor Brooklands, ale podczas działań wojennych został zbombardowany i zniszczony. Włąściciele terenu podjeli decyzję o sprzedaży tego terenu lotniczej firmie Vickers-Armstrong za 330 tys. funtów. Krolewski Klub (RAC) w zastępstwie otrzymał od ministerstwa lotnictwa wojskowe lotnisko niedaleko zlokalizowane niedaleko miasteczka Silverstone w hrabstwie Northamptonshire. Pierwszy wyścig na nowym obiekcie odbył się w 1948 roku. Nie wystartowały wowczas najlepsze samochody wyścigowe włoskich marek Alfa Romeo i Ferrari, ale Włoscy kierocy Ascari i Villoresi przywieźli dwa nowe bolidy Maserati 4CLT-48. To była dobra reklama i na trybunach miejsca zajęło wówczas ponad 150 tys. widzów.

Szybko Silverstone stało się dla Brytyjczyków samochodową legendą. Trzeci rozegrany na tym torze wyścig, który odbył sie w 1950 roku, stał się inauguracyjna imprezą pierwszego rocznika Mistrzostw Świata Formuły 1. Od tego momentu nie wypadał z kalendarza i do chwili obecnej cyrk Formuły 1 gościł aż 39 razy. Na przełomie lat 50-60 pięciokrotnie rywalizował z torem w Aintree, który aż do roku 1986 zastąpił w konkurencji z Silverstone, inny tor angielski w Brands Hatch. Ten ostatnimiał swoje atrakcje, bo przebiegał przez tereny leśne. W historii zapisał się wypadkiem Jacquesa Laffita w 1986 roku. Od następnego roku już Silverstone stał się przedstawicielem tego kraju w wyścigach Fromuły 1, a dzięki umowie z Bernie Ecclestone powinno to minimalnie potrwać do 2009 roku.

Na torze Silverstone sukcesy odnosiły największe gwiazdy Formuly 1. W 1951 roku włoskie Ferrari świętowało swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu za sprawą F. Gonzalesa. W 1979 roku Clay Regazzoni po raz pierwszy zdobył laur dla stajni Franka Williamsa, a w 1997 roku Jacques Villeneuve uzyskał dla tego zespołu 100 zwycięstwo w historii.

Równo pięćdziesiąt lat temu na tym torze zadebiutował zespół Renault.

Do dzisiaj Silverstone wraz z Monzą, byłym austriackim torem Spielberg iSpa-Francorchamps, nalezy do najszybszych. W 1991 roku dokonano zabiegów zmierzajacych do zmniejszenia predkości bolidów na tym obiekcie poprzez ustawienie szykan. Jednak wciąż średnia predkość wynosi tutaj 235 km/godz., a wynik najszybszego okrężenia należy wciąż do finskiego kierowcy Keke Rosberga, który 20 lipca 1985 roku zuyskał podczas klasyfikacji prędkosć 259,005 km/godz.Circuit Silverstone - informacje o torzeDługość toru5 141 mDługość wyścigu60 kol, 308.355 kmJakość nawierzchni asfaltowejrównaZużycie oponśredniePrzyczepnośćśredniaZużycie hamulcówmałeJazda z prędkością maksymalną64%Najdłuższy szybki odcinek870 mProjektowana największa prękość301 km/hZużycie paliwaśrednieKierunek jazdywedług ruchu wskazówek zegaraLiczba lewych zakrętów7Liczba prawych zakrętów10Współczesny Silverstone wciąż należy do najbezpieczniejszych torów wyścigowych. Ma dobrej jakości równy asfalt, który pozwala na długą jazdę na jednym komplecie opon, a przy tym nie wymaga zbyt częstego hamowania. Tworzy go siedem lewych i dziesięć prawych zakrętów. Długość całkowita wynosząca ponad pięć kilometrów stawia go w gronie najdłuższych.

Brytyjscy kibice należą do najbardziej zorientowanych w wyścigach Formuły 1. Wciąż słynne są spory zwiazane z jego przyszłością, bo szef Formuły 1, Bernie Ecclestone, wciąż naciska na lepsze zagospodarowanie terenów wokół niego. Nie jest tajemnicą, iż podczas opadow deszczy tereny wokół torów, parkingi, zamieniają się w błotniste bagna. Inwestycji wymagają także drogi dojazdowe i zaplecze techniczne..

Historia ostatnich wyścigów

W 1997 roku na torze Silverstone wygrał Jacques Villeneuve, który także został mistrzem w tym roku. To było setne zwycięstwo dla stajni Williamsa. Drugi był Jean Alesi, a trzeci Alexander Wurz, obaj w bolidach Benetton. Porwadzący wyścig Michael Schumacher (Ferrari) musiał się wycofać po awarii łożyska.

Wyścig w 1998 roku należał do tych, na których przebieg miał padający deszcz. Z drugiej pozycji na prowadzenie wyszedł Michael Schumacher, gdy po poślizgu z trasy wypadł Mika Häkkinen (McLaren-Mercedes). Wyścig był dramatyczny nie tylko na początku, ale także przed jego końcem, gdy Michael Schumacher otrzymał 10 sekundową karę. Wywołało to protesty innych zespołów, ale wynik się nie zmienił. Mika Häkkinen byl drugi, a jadący Ferrari Eddie Irvine trzeci.

W następnym sezonie Silverstone pogrzebał nadzieję Michaela Schumachera na pierwszy tytuł dla Ferrari. Niemiecki kierowca po problemach z hamulcami uderzył przy prędkości 107 km/godz. w barierę. Uderzenie było na tyle mocne, że w jego wyniku doszło do uszkodzenia nogi Michaela. Musiał być operowany i do dalszych wyścigów w tym sezonie juz nie przystąpił. Nie szczęściło się także drugiemu pretendentowi do tytuło. Mika Häkkinen po pobycie w pit-stopie stracił koło, a wyścig wygrał jego kolega z zespołu McLaren-Mercedes David Coulthard. Na podium znaleźli się też Eddie Irvine (Ferrari) i trzeci Ralf Schumacher (Williams).

Grand Prix Wielkiej Brytanii 2000 należało do McLarena. David Coulthard wygral po raz drugi przed swoim kolegą z zespołu Miką Häikkinenem. Kwalifikacje były tym razem dramatyczniejsze. Podczas zmiennej pogody z pole-position wyjechał Rubens Barrichello (Ferrari) przed Heinzem-Haraldem Frentzenem (Jordan). Brazylijski kierowca proadził aż przez 31 okrążeń, do memoenty, gdzy z powodu awarii hydrauliki musiał się wycofać z wyścigu.

Od roku 2000 po zdobyciu dwoch tytułów przezHäkkinena rozpoczęła sie seria niepowodzeń zespołu McLaren-Mercedes. Po 11 miesiącach bez zwycięstwa fiński mistrz doczekał sie wreszcie sukcesu w Silverstone (2001). Drugi kierowca zespołu, David Coulthard, wyścigu nie dokończył, bo uszkodził zawieszenie. Drugi był Michael Schumacher z 33 sekundową stratą, a kolejnych 26 sekund za nim finiszował Rubens Barrichello (Ferrari).

Sezon 2002 rozpoczął się trumfalnym wejściem Ferrari, które trwało przez cały rok. Michael Schumacher wygrał przed Rubensem Barrichellem. Wraz z nimi miejsce na podium zajął Juan-Pablo Montoya (Williams-BMW). Niepodzianką był dobry wynik bolidów BAR-Honda, w którym czwartą pozycję zajął Jacques Villeneuve, a piąty był Olivier Panis.

Rok 2003 nie przyniósł wielkich zmian. Na mokrej nawierzchni wygrał tym razem Rubens Barrichello (Ferrari) przed Juanem-Pablo Montoyą (Wiliams-BMW) i Kimim Räikkönenem (McLaren-Mervedes) p/>

W następnym sezonie kwalifikacje wygrał Kimi Räikkönen (McLaren-Mercedes). Na starcie co prawda wyprzedził Rubens Barrichello (Ferrari). Po wizycie w boksach na czoło wyszedł Michael Schumacher, który do tego momentu zajmował czwartą pozycję. O wynikach wyścigu zadecydował moment, w którym Jarno Trulli miał groźny wypadek. Jego bolid rolował, ale nic mu się nie stało. wyścig wygrał Michael Schumacher przed Kimim Räikkönenem i Rubensem Barrichellą.

Do wyścigu w 2005 roku jak rakieta wystartował Juan-Pablo Montoya (McLaren-Mercedes), który na mecie wyprzedził Fernando Alonso (Renault) iKimi Räikkönena (McLaren-Mercedes). O jego zwycięstwie zdecydowała doskonała strategia zespołu.

GP wielkiej Brytanii - podstawowe dane statystyczneLiczba rozegranych GP39Pierwsze GP1950Ubiegłoroczny triumfatorFernando Alonso - Renault R261:25:51,927Ubiegłoroczne pole-positionFernando Alonso - Renault R261:20,253Ubiegłoroczne najszybsze okrążenieFernando Alonso - Renault R261:21,599Podczas ubiegłorocznego Grand Prix na torze Silverstone zwyciężył obronca tytułu Fernando Alonso. Drugi był Michael Schumacher (Ferrari) a trzeci Kimi Räikkönen (McLaren-Mercedes).

Tegoroczny wyścig rozpoczyna drugą część sezonu i mam bardziej ustabilizowaną sytuacje w klasyfikacji generalnej. W ośmiu tegorocznych wyścigach zwycięstwem podzieliło się czterech zawodników, z których każdy ma na koncie po dwa zwycięstwa. Przewagę mają w tym momencie kierowcy zespołu McLaren-Mercedes, a Lewis Hamilton zdecydowanie prowadzi przed kolegą z zespołu Fernando Alonso.

Jednak ostatnie testy potwierdziły, że tor ten dobrze leży kierowcom Ferrari. Felipe Massa uzyskał najlepszy czas z trzech dni testów. Jednak Jean Todt wynik ten nieco urealnił i potwierdził, że kierowcy Ferrari testowali bolidy z prawie pustymi zbiornikami. Jednak zespół ten jeździ coraz lepiej i nie należy go lekceważyć w dalszej części sezonu. Najeży mieć także nadzieję, że rywalizacji nie przyćmią sensacje związane z niedozwolonym zdobywaniem informacji przez walczące o mistrzowskie tytuły teamy.

We wtorek z włoskiego zespołu wyrzucono 47-letniego inżyniera Nigela Stepneya, który pracował w Ferrari od 1993 roku. Ferrari twierdzi, że w kwietniu Brytyjczyk przekazywał sekrety do McLarena, a być może również do innych zespołów. Kilka godzin po rewelacjach Ferrari McLaren zawiesił niezidentyfikowanego oficjalnie inżyniera.

"Ta osoba w kwietniu osobiście otrzymała pakiet informacji od pracownika Ferrari" - brzmi oświadczenie brytyjskiego zespołu. McLaren dodał, że potępia zachowanie inżyniera. Brytyjska i włoska prasa piszą, że chodzi o głównego projektanta 48-letniego Mike'a Coughlana.

Włosi uważają, że eksplozja formy McLarena po majowym Grand Prix Hiszpanii jest ściśle związana z kradzieżą wartych miliony dolarów tajemnic technologicznych. W środę McLaren wydał w związku z tym kolejne oświadczenie: "Żadna informacja pochodząca z tego źródła nie została przez nas wykorzystana". Sprawa jednak wymaga szczegółowych wyjaśnień...

Interesująca będzie także walka z konkurentami młodego Lewisa Hamiltona, któremu będzie kibicowała cała Wielka Brytania, upatrując w nim następcę wielkich brytyjskich mistrzów kierownicy.

W innych zespołach także rozpoczynają się spekulacje dotyczące składu kierowców w następnym sezonie. Wyniki BMW Sauber są na tyle zadawalające, że jego szefdr. Mario Theissena zamierza w przyszłym roku wystawić ten sam skład. Dla Roberta Kubicy wielka szansę stanowi zapowiedź wypożyczenia Sebastiana Vettela do innego zespołu.

Giancarlo Fisichella chciałby reprezentować barwy zespołu ze swojego kraju, bo w zespole Renault wyrasta mu groźny konkurent (Heikki Kovalainen). Inni kierowcy jeszcze czekają...chociaz można oczekiwać, że tuż przed końcem sezonu wielu z nich może stracić pracę, bo szefowie zespołów nie są zadowoleni z ich dotychczasowych wyników.

GP Wielkiej Brytanii 2007 - harmonogram czasowyPiątek 6. lipca11:00 - 12:301. wolny trening15:00 - 16:302. wolny treningSobota 7. czerwca11:00 - 12:003. wolny treningod 14:00kwalifikacjeNiedziela 8. lipcaod 14:00wyścig