Pierwsza podąża trudniejszą trasą i jest otwarta dla wszystkich dysponujących odpowiednim sprzętem (terenówki muszą być wyposażone m.in. w wyciągarki). W klasie "łatwiejszej" nie mogą startować uczestnicy ubiegłorocznych rund. Trasa naszpikowana jest ekstremalnie trudnymi przeszkodami niemożliwymi do pokonania przez seryjne auta terenowe. Część odcinka przejeżdża się nocą. Aby liczyć się w klasyfikacji, dysponować trzeba doskonale przygotowanym autem i najlepszymi oponami - np. Simexami o średnicy 35 cali. Przedostatnią eliminację pucharu zorganizował gliwicki klub Mutt. Jak twierdziła większość uczestników, próby okazały się bardzo trudne, nawet dla przywykłych do niewygód off-roaderów. Pokonać trzeba było dużo błota, wzniesienia, trawersy, a nawet rzeczkę i jeziorko. Spora część trasy przechodziła przez las. Krótki, "techniczny" prolog (decydujący o kolejności startu do odcinka nocnego) okazał się pechowy (dachowanie) dla Luberdy i Polaka. Bardziej dramatyczny i kontrowersyjny okazał się jednak odcinek nocny - awarie silników, wyciągarek, ukręcenia przegubów - niemal cała czołówka borykała się z trudnościami. Po kilkunastu godzinach zmagań nawet najlepsze załogi poddały się i ominęły część punktów kontrolnych. Najkrócej jechał Luberda, za nim uplasował się Polowiec. Skrócić trzeba było również etap dzienny - zdecydowano o odwołaniu części trasy w kopalni piasku. Tu najlepszy był Gołębiowski (Polowiec znów drugi). Wydarzenia na etapie nocnym stały się podstawą do sporu na mecie - sędziowie zinterpretowali jazdę jako niezgodną z wytyczoną trasą. Załogi twierdziły, że było to ominięcie punktów kontroli. Pierwotnie wywieszone wyniki nie zostały zaakceptowane (nawet przez zwycięzcę!), ostatecznie uwzględniono postulaty zawodników.
Jazda ekstremalna
Zmagania w ramach Pucharu Polski Off-road PL 2004 organizowanego przez wydawcę miesięcznika o tej samej nazwie sprowadzają się do prostych zasad. Załogi podzielone są na klasy Extrem i Adventure (turystyczną).
