REKLAMA

Mocna siódemka

Autor Robert Rybicki
Robert Rybicki

Wybór najlepszego auta w Europie spośród siedmiu naprawdę dobrych samochodów nie jest zadaniem prostym. Ale już sam fakt znalezienia się w finałowych rozgrywkach plebiscytu "Europe Auto 1" jest nobilitującym wyróżnieniem niezależnie od miejsca, które przypadnie w ostatecznej punktacji.

Mocna siódemka
Zobacz galerię (8)
Auto Świat
Mocna siódemka

Przypomnijmy, że do finałowej siódemki trafiły auta, które dzięki głosom Czytelników wygrały plebiscyt "Auto nr 1" organizowany przez pisma motoryzacyjne w 14 krajach Europy. CitroĎn C3 zwyciężył we Włoszech i w Grecji, Mazda 6 w Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Chorwacji Austrii, Mercedes klasy E w Niemczech i Turcji, Renault Mégane we Francji, Holandii i Portugalii, Skoda Superb w Czechach, Volkswagen Touareg w Szwajcarii, a Toyota Corolla w Polsce. Właśnie te samochody ubiegają się o tytuł "Europe Auto 1" od 12 lat wręczany podczas salonu samochodowego w Genewie. Pod koniec stycznia na specjalnie przygotowanym torze Bridgestone koło Rzymu oceniało je 34 jurorów: 14 kierowców rajdowych i wyścigowych, 6 inżynierów i techników samochodowych (z Polski, Francji, Włoch, Holandii, Wielkiej Brytanii i Niemiec) oraz 14 redaktorów naczelnych pism motoryzacyjnych. Do ich dyspozycji podstawiono 7 aut finałowych w różnych wersjach silnikowych oraz do porównania siedmiu konkurentów z każdej klasy. Do dyspozycji jurorów był tor o suchej i mokrej nawierzchni z ustawionymi przeszkodami i ostrymi zakrętami. Część toru posypano drobnym żwirem. Technicy natomiast pracowali w laboratorium, gdzie dokonywali oględzin i pomiarów samochodów. Kierowcy szczególną uwagę zwracali na właściwości jezdne samochodów, a więc zawieszenie i układ kierowniczy oraz osiągi silników. Próby wykonywali głównie na torze intensywnie polewanym wodą. Najtrudniej było pokonać odcinek z ostrym i mocno nawodnionym zakrętem tuż po zjeździe ze wzniesienia. Zbyt duża prędkość powodowała, że auta wypadały z toru i trzeba było używać specjalnej wyciągarki, by wydobyć je z rozmokniętego pobocza toru. Nie było samochodu, który by się nie znalazł w takiej sytuacji, jedynie VW Touareg nie potrzebował pomocy. Mathias Lauda (syn Nikiego) miał kłopoty z wyprowadzeniem z pobocza Mercedesa klasy E. Na ogół jednak kierowcy wyścigowi pozytywnie wyrażali się o Mercedesie. Wiele słów uznania zdobył również VW Touareg. Nico Rosberg chwalił Toyotę Corollę. Szczególnie przypadła mu do gustu wersja T-Sport z silnikiem 1.8 o mocy 192 KM. Jego zdaniem to auto zapewnia znakomite osiągi i świetnie trzyma się drogi, ma dobrze zestrojone zawieszenie. Inżynierowie i technicy samochodowi oceniali natomiast rozwiązania konstrukcyjne aut, spasowanie poszczególnych elementów, zabezpieczenia antykorozyjne, łatwość napraw, przyjazność dla środowiska naturalnego i jakość użytych materiałów. Tu znowu wysoko oceniano Mercedesa klasy E. Sporo punktów u inżynierów zdobyły zapewne Renault Mégane, Skoda Superb i Mazda 6. Opinie inżyniera Wojciecha Przybylskiego z Instytutu Transportu samochodowego o wszystkich kandydatach przytaczamy na następnych stronach. Z kolei redaktorzy naczelni swoją uwagę skupiali na stylistyce zewnętrznej i wewnętrznej, oceniali komfort siedzeń, jakość materiałów wykończeniowych, przestronność wnętrza i wielkość bagażnika, wyposażenie. Kryterium, które mogło zadecydować o ostatecznej pozycji samochodu w konkursie była ocena jego kosztów zakupu i utrzymania. Siłą rzeczy w tej kategorii przegrywały najdroższe auta, które poza tym charakteryzują się największą utratą wartości, zwłaszcza na polskim rynku. Można zatem przypuszczać, że redaktorzy naczelni najwyżej punktowali najbardziej popularne auta: Renault Mégane'a, Mazdę 6 (która u nas ma wysoką cenę ze względu na cło) oraz Toyotę Corollę i CitroĎna C3. Każdy z jurorów przyznawał punkty w czterech głównych kategoriach w skali od 1 do 10. Suma punktów od każdego z sędziów oraz premie przyznane za miejsce, które poszczególni finaliści zdobyli w lokalnych plebiscytach "Auto nr 1", zadecydują o ostatecznej pozycji w konkursie "Europe Auto 1". Jaki jest ostateczny wynik - tego na razie nie wiadomo. Trwa podliczanie wszystkich punktów. O tym, który samochód zdobędzie prestiżowy tytuł "Europe Auto 1" dowiemy się 5 marca w Genewie. Citroen C3Najmniejszy wśród kandydatów do tytułu "Europe Auto 1". Okrągłe kształty nadwozia mają nawiązywać do legendarnego 2 CV. Wnętrze w testowanej wersji utrzymane było w jasnej tonacji. Elementy plastikowe są zbyt twarde, ale mają ładną fakturę. Sporo aluminiowych dodatków, ale wszystko sprawia jednak wrażenie niezbyt solidnego wykończenia. Dużo praktycznych schowków na drobiazgi. Z przodu siedzi się bardzo wygodnie, z tyłu wysokie osoby mają za mało miejsca na nogi. Pojemność bagażnika zadowalająca, ale niezbyt udane rozwiązanie składania tylnej kanapy. C3 z silnikiem 1.4 żwawo przyspiesza i jest wystarczająco jak na tę pojemność i moc elastyczne. Zawieszenie miękko zestrojone dobrze tłumi nierówności, ale na ostrym zakręcie może przysporzyć kłopotów. Za około 40 tys. złotych otrzymujemy auto z silnikiem 1.4 z czterema poduszkami i wspomaganiem układu kierowniczego. Zdaniem inżyniera: Niezłe spasowanie płatów nadwozia, dobre strefy uderzeń głową w przypadku kolizji z pieszymi oraz sporo miejsca wolnego z przodu pod maską, co zmniejsza koszty napraw. Niestety ocenę obniża jakość powłok lakierniczych pod pokrywami silnika i bagażnika oraz sporo nieosłoniętych ostrych elementów od spodu podłogi pogarszających bezpieczeństwo naprawy i obsługi. Mazda 6Samochód ciekawy, bardzo atrakcyjny pod względem stylistycznym. Smukły, sportowy charakter nadwozia, pełne elegancji i polotu wnętrze. Wysokiej jakości materiały wykończeniowe, środkowa konsola pokryta aluminiową okleiną. Na wszystkich fotelach mogą wygodnie podróżować również rosłe osoby. Kierowca bez problemu ustawi fotel zgodnie ze swoimi wymaganiami. Kierownica regulowana w dwóch płaszczyznach. Łatwe i pomysłowe składanie tylnej kanapy pozwala uzyskać równą powierzchnię. Mazda 6 z dwulitrowym silnikiem benzynowym zapewnia dobre przyspieszenia, ale przy wyższych obrotach silnika jest dość głośna. Bez zarzutów pracuje skrzynia biegów. Bogate wyposażenie standardowe obejmuje ABS, ESP, 4 airbagi, kurtyny powietrzne, klimatyzację, radio z CD. Jednak wysoka cena auta (ponad 100 tys. zł) spowodowana 35-proc. cłem nie daje szans na sukces w Polsce.Zdaniem inżyniera: Wysoka ocena Mazdy za dobrze zaprojektowaną i wykonaną dolną część podłogi oraz za kształt i materiały deski rozdzielczej. W sferze bezpieczeństwa biernego wyróżnia się korzystnie zaprojektowane wykończenie przedniej części samochodu w tzw. obszarach uderzenia głową zarówno dorosłego pieszego, jak i dziecka. Trwałe silniki charakteryzują się dużą oszczędnością.Mercedes EMercedes klasy E jest przedstawicielem konserwatywnej szkoły projektowania. Adresowany jest do klientów z zasobnym portfelem, ale preferujących dyskretną elegancję. Taki styl obserwujemy również we wnętrzu. Materiały wykończeniowe najwyższej jakości, wszystko solidnie wykończone. Nie ma powodów do narzekań na przestronność wnętrza. Duża odległość między rzędami siedzeń pozwala wygodnie podróżować również wysokim osobom. Komfortowe siedzenia, pełna opcja wyposażenia i znakomite wyciszenie podkreślają komfort. Szeroki otwór bagażnika o pojemności ponad 500 litrów ułatwia załadunek dużych walizek. Zawieszenie doskonale tłumi wszelkie nierówności. Nadwozie zachowuje się stabilnie podczas szybkiego pokonywania zakrętów. Skuteczny układ hamulcowy. Standardowe wyposażenie bogate, ale lista elementów, za które trzeba dopłacać, jest zbyt długa. Zdaniem inżyniera: Samochód wyróżnia się jakością wykończenia oraz dokładnym spasowaniem płatów nadwozia, co skutkuje niskim hałasem powietrza. Zaawansowany system informacji o najbliższym otoczeniu samochodu. Na uwagę zasługują większe niż w innych autach przestrzenie chroniące mechaniczne i strukturalne części nadwozia w zderzeniu z przodu i z tyłu, a także z pieszym. Renault MéganeRenault Mégane przekonuje ciekawym designem, przemyślanymi rozwiązaniami wnętrza, a przede wszystkim wysokim poziomem oferowanego bezpieczeństwa. Ale na tle ekstrawagancji nadwozia wnętrze nie ma już tak odważnej stylistyki. Nie można natomiast narzekać na brak ergonomii czy jakość materiałów wykończeniowych. Finezji dodaje hamulec ręczny przypominający dźwignię w samolocie. Ma to podkreślić męski charakter Mégane'a. Nowością w tej klasie jest karta chipowa zastępująca tradycyjny kluczyk. Fotele są wygodne, kierowni-cę można regulować w dwóch płaszczyznach. Pasażerowie mają do dyspozycji wiele schowków, w tym jeden ukryty w podłodze. Na tle konkurentów bagażnik Mégane'a jest zbyt mały, a wystający do tyłu zderzak utrudnia załadunek. Największym atutem auta jest bardzo bogate wyposażenie w pakiet bezpieczeństwa i jednocześnie konkurencyjna cena.Zdaniem inżyniera: Dobre wzajemne dopasowanie powierzchni nadwozia, wyraźne oznaczenia recyklingowe, bardzo dobre wyniki bezpieczeństwa zderzeniowego, także w przypadku kierowców, oraz dobry seryjny pakiet bezpieczeństwa. Trochę niepokoi dość wysoko oszacowany koszt napraw mający związek z bliskim położeniem wielu części mechanicznych w stosunku do przodu pojazdu. Skoda SuperbFlagowym modelem Skoda może zrobić duże zamieszanie w segmencie aut luksusowych. Szkoda tylko, że stylistyka nadwozia nie różni się bardziej zdecydowanie od mniejszej Octavii. Ale nie brak jej dostojności i elegancji. Wysoka ocena należy się Superbowi za przestrzeń kabiny pasażerskiej, wysoką jakość materiałów i znakomite wyciszenie wnętrza. Pasażerowie podróżujący z tyłu mają naprawdę dużo miejsca, zwłaszcza na nogi. Plus za pomysł z parasolką umiszczoną w schowku w tylnych drzwiach. Pod względem właściowości jezdnych Skoda również zasługuje na uznanie. Znakomicie trzyma się drogi na zakrętach, cicho wybiera nierówności. Jednostki napędowe pochodzące z bratniego Volkswagena zapewniają dobre osiągi. Podstawowym atutem limuzyny jest rozsądna cena i bogate wyposażenie standardowe. Konkurenci w tej kategorii zostają daleko w tyle.Zdaniem inżyniera: Rozstaw osi pochodzi z najwyższego segmentu rynku. Dobra podatność na naprawy i ochrona wrażliwych części konstrukcji także od dołu (ma dość rzadko spotykany system osłony przewodów paliwowych istotny przy tak dużym rozstawie osi). Bardzo dobra ochrona pieszych. Plastikowe pióra wycieraczek są trwalsze w użytkowaniu i łatwiejsze do ponownego przetworzenia.Toyota CorollaStylistycznie samochód nie wyróżnia się z tłumu niczym szczególnym. Również wewnątrz nie zauważymy żadnej awangardy czy finezji, ale w Corolli czujemy się wygodnie. Wszystkie wskaźniki i przełączniki w zasięgu wzroku. Dość wysoka jakość materiałów wykończeniowych, wygodne siedzenia, miejsca wystarczy dla kompletu pasażerów. Mankamentem jest brak możliwości wzdłużnej regulacji kierownicy. Konkurenci w tej klasie mają bagażniki o większej pojemności. Silnik charakteryzuje się wysoką kulturą pracy i dobrymi osiągami, a skrzynia biegów jest bardzo precyzyjna. Ze względu na utwardzone amortyzatory komfort podróżowania po nierównych drogach nie należy do najwyższych, ale na ostrych zakrętach spisuje się znakomicie. Atutem Corolli jest niewątpliwie konkurencyjna cena przy dobrym wyposażeniu standardowym oraz bardzo niska utrata wartości. Zdaniem inżyniera: Jak na auto kompaktowe Corolla cechuje się bardzo dobrym spasowaniem, szczelnością i wyciszeniem nadwozia. Spokojna i stateczna jazda przebiega bez negatywnych wrażeń słuchowych. Auto jest mało wrażliwe na uszkodzenia z przodu i dobre pod względem podatności na naprawy nadwozia. Bezpieczeństwo bierne, w tym ochrona pieszych, nie budzi zastrzeżeń.Volkswagen TouaregJak na samochód terenowy przystało, Touareg jest naprawdę potężny: wysoko zawieszony i bardzo szeroki. Wiele elementów nadwozia zdradza, że samochód należy do rodziny VW. Jakość wykończenia wnętrza i jego obszerność nie zachwycają. Ergonomia też nie na najwyższym poziomie. Niewygodna jest obsługa elektrycznej regulacji foteli. Touareg swobodnie mknie po dłuższej prostej, ale już na zakrętach wydaje się bardzo ociężały i jakby z opóźnieniem reaguje na skręty kierownicą. Trzeba się nią dobrze nakręcić, żeby utrzymać tor jazdy. Na zakrętach mocno się wychyla, zwłaszcza przy większej prędkości trudno wykonać precyzyjny manewr. Dzięki dużej mocy silniki bez kłopotu przyspieszają, ale jest to okupione sporym hałasem docierającym do wnętrza. Cena samochodu nie należy do atrakcyjnych dla miłośników jazdy w terenie ani też po szosie autami z napędem na cztery koła.Zdaniem inżyniera: Samochód ma niezłą jakość wykończenia, co nie jest łatwe w aucie o ambicjach terenowych. Duże przestrzenie buforowe z przodu pozwalają na zachowanie kosztów napraw w rozsądnych granicach. Ogólnie dobre wrażenie trochę psują dość duże szpary między osłonami układów wydechowych a spodnimi częściami nadwozia. Wysoki poziom bezpieczeństwa.Podsumowanie: Który z zaprezentowanych 7 samochodów zasługuje na tytuł "Europe Auto 1"? Liczący 34 osoby skład sędziowski miał naprawdę trudne zadanie. Wielogodzinne testy, pomiary oraz analizy pozwoliły dokładnie ocenić każde auto oraz porównać je z najbliższymi konkurentami w ich segmentach. Trzeba stwierdzić, że tak wielostopniowy i porównawczy system ocen oraz reprezentatywny skład jury to wyjątek w plebiscytach wyłaniających samochód roku. Bardzo istotny jest udział inżynierów i techników samochodowych. Oni dostrzegą to, co niezauważalne dla kierowcy rajdowego czy dziennikarza. Nikt nie oceni lepiej właściwości jezdnych czy zachowania samochodu w różnych warunkach drogowych od kierowców rajdowych. Zadaniem dziennikarzy natomiast było głównie postawienie się w roli kupującego samochód i ocena jego walorów użytkowych, kosztów zakupu i eksploatacj czy jakości wykończenia. Zatem nie ma dziedziny, która nie byłaby brana pod uwagę, a ostateczna liczba punktów i pozycja w konkursie jest wypadkową ocen 34 osób patrzących z różnych punktów wiedzenia. To, co zasługuje na pochwałę w CitroĎnie C3, to atrakcyjna stylistyka zewnętrzna, niezłe spasowanie elementów nadwozia i komfortowe zawieszenie. Gorzej z jakością plastików we wnętrzu i miejscem dla pasażerów podróżujących z tyłu. Trudno zrozumieć, dlaczego klapa silnika nie jest lakierowana od spodu.Mercedes klasy E nie zaskakuje stylistyką nadwozia, ale jest perfekcyjnie wręcz wykończony. Konstruktorzy zadbali o wysoki poziom bezpieczeństwa i system informacji o otoczeniu tej kosztownej limuzyny. Renault Mégane wyróżnia się stylistyką, starannym wykończeniem i wyjkątkowo bogatym pakietem bezpieczeństwa w wyposażeniu standardowym. Korzystna jest również cena zakupu. Skoda Superb to umiejętne połączenie komfortu, dobrych właściwości jezdnych, bogatego wyposażenia i konkurencyjnej ceny. Toyota Corolla poprawna pod względem jakości wykonania, ale nie wyróżnia się stylistycznie. Natomiast Volkswagen Touareg nie jest zachwycający ani pod względem stylistycznym, ani właściwości jezdnych.

Autor Robert Rybicki
Robert Rybicki
Powiązane tematy: