Logo
WiadomościAktualnościOd kół do autobusów

Od kół do autobusów

Autor Robert Rybicki
Robert Rybicki

Mistrz sztuki kołodziejskiej z Ulm Otto Kässbohrer 5 września 1893 roku poinformował w lokalnej gazecie o otwarciu własnego zakładu. Mnóstwo dorożek jeżdżących po złych drogach potrzebowało wtedy nowych kół, a w rodzących się wówczas automobilach wykorzystywano takie same drewniane obręcze jak w powozach.

Od kół do autobusów
Zobacz galerię (6)
Auto Świat
Od kół do autobusów

Motoryzacja stała się podstawą działalności Kässbohrera. Pierwszym pojazdem mechanicznym zbudowanym w jego warsztacie była ciężarówka z roku 1907 z podwoziem Saurera. Wkrótce przedsiębiorstwo stało się jednym z najważniejszych producentów karoserii w Niemczech.Los sprzyjał Kässbohrerowi. W roku 1911 w Ulm powstała pierwsza linia autobusowa. Właściciel zakładu kołodziejskiego rozpoczął produkcję autobusów. Aż do drugiej wojny światowej trwał okres prosperity Kässbohrera. Odbudowa zakładu ze zniszczeń wojennych to trudny okres w dziejach firmy. Ale już od roku 1951 zakład zaczął powracać do dawnej świetności. Pomogła w tym sytuacja w Europie. Nowych autobusów potrzebowały duże aglomeracje miejskie i biura turystyczne. Wówczas jeszcze niewiele osób stać było na własny samochód. Pojawił się jednak problem. Autobusy były budowane na podwoziach samochodów ciężarowych, na które na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych było duże zapotrzebowanie. Ich odbiorcą były przede wszystkim firmy pracujące przy odbudowie Europy zniszczonej podczas wojny. To spowodowało problemy z dostawami autobusów. Jedynym wyjściem dla producentów była większa niezależność. Otto Kässbohrer i jego główny konstruktor Georg Wahl postanowili zrezygnować z podwozi w swych pojazdach. Było to bardzo rewolucyjne posunięcie, bowiem całkowicie zmieniało stosowaną od kilkudziesięciu lat metodę konstruowania autobusów.Pierwsza Setra S8, zbudowana według nowych założeń, powstała w 1951 roku. Typową ramę zastąpiono szkieletem z ramy kratownicowej. Napęd stanowił montowany z tyłu silnik Henschela o mocy 95 KM. Jazdy próbne wykazały niespotykane do tej pory zalety. Przy niskiej masie uzyskano stabilną karoserię, a dzięki lepszemu wykorzystaniu wnętrza poprawił się komfort podróżowania i zwiększyła przestrzeń bagażowa. Po zakończeniu testów prototyp został sprzedany. Nowy właściciel eksploatował go przez 14 lat i przejechał ponad milion kilometrów.Na salonie samochodowym w Genewie w roku 1955 została zaprezentowana Setra S6. Jest to najmniejszy model, jaki powstał kiedykolwiek w Ulm. Także w nim wykorzystano wiele nowoczesnych rozwiązań. Były to: niezależne zawieszenie kół, niewymagające konserwacji gumowe resorowanie oraz modułowy układ napędowy łączący silnik, skrzynię biegów i dyferencjał.W roku 1967 do produkcji weszła seria 100. Przekonstruowane wnętrze zapewniało jeszcze większy komfort jazdy, a nadwozie stało się bardziej kanciaste.Na początku lat 70. pojawił się protoplasta nowej serii 200. Był to wysokopodłogowy autobus z wklejanymi szybami, bez wystających ram okiennych. Potwierdzeniem nowoczesności tych pojazdów stał się Międzynarodowy Tydzień Samochodowy w Nicei w roku 1977. Setra wygrała w kategorii testów technicznych i konkursie karoserii, uznano ją za najlepszą pod względem wygody miejsca pracy kierowcy, ogólnego bezpieczeństwa oraz zwyciężyła w kategorii za innowacje techniczne. Przełomowe okazało się zastosowanie krzyżowej wentylacji. Wlot powietrza z przodu a wylot z tyłu zastąpiono nawiewami umieszczonymi nad oknami z boku pojazdu. W ten sposób udało się uzyskać lepsze przewietrzanie wnętrza. Dzięki nowej serii wielkość produkcji wzrosła prawie o 40 procent. Następca tego modelu pojawił się w 1992 roku. Zgodnie z przyjętym nazewnictwem nosił teraz oznaczenie 300. Jego produkcją zajęły się nowe zakłady w Neu-Ulm.W roku 1969 pojawiły się pierwsze plany zbudowania autobusu piętrowego. Ale ograniczenie powierzchni i pełne wykorzystanie możliwości produkcyjnych uniemożliwiało podjęcie montażu. Pierwsza piętrowa Setra S 228 DT zadebiutowała dopiero na salonie samochodowym we Frankfurcie w roku 1981. Autobusy Kässbohrera trafiły także do Stanów Zjednoczonych. Za ocean dostarczono w roku 1956 pierwsze modele przegubowe Golden Eagle. Miały 20 metrów długości i oferowały 64 miejsca siedzące. O rozmiarach tego modelu świadczy fakt, że w roku 1964 został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa. Komfortowe podróżowanie zapewniały rozsuwane fotele umożliwiające wygodę podczas snu, podnóżki, kanapa oraz klimatyzacja i kuchenka.Kryzys, który dotknął przemysł motoryzacyjny w roku 1993, nie ominął producenta z Ulm. Wyjście z tej sytuacji bez pomocy z zewnątrz było niemożliwe. Dwa lata później działalność Setry w zakresie produkcji autobusów została przejęta przez Daimler Benz AG. Produkcja odbywa się w ramach utworzonej spółki EvoBus. Fabryka w Ulm zatrudnia dzisiaj około 3,5 tysiąca osób. Rocznie powstaje tutaj 2700 autobusów. Produkcja obejmuje serię modeli miejskich Multi Class, turystycznych Comfort Class i najnowszy produkt Top Class 400 oraz Mercedesy Travego.

Autor Robert Rybicki
Robert Rybicki
Powiązane tematy: