Po raz pierwszy Ferrari Testarossa zaprezentowało się publiczności podczas jesiennych targów samochodowych w Paryżu w roku 1984. Krwistoczerwona Testarossa prezentowała się wtedy na dwóch stoiskach – Ferrari i Pininfarina.
Testarossa otrzymała 12-cylindrowy silnik typu bokser o pojemności 4942 cm2, który oferuje moc 287 kW (390 KM) przy 6300 obr./min i moment obrotowy 490 Nm przy 4500 obr./min. Siła napędowa przekazywana jest na tylną oś za pośrednictwem 5-stopniowej manualnej skrzyni biegów.
Ferrari Testarossa w wersji z roku 1984 osiąga prędkość maksymalną 290 km/h i przyśpiesza od 0 do 100 km/h w 5,8 s.
Aż do końca roku 1991 Testarossa produkowana była bez zmian, ale w następującym roku zaprezentowała się zmodyfikowana wersja 512 TR. Ostatnim stopniem rozwojowym modelu Testarossa była odmiana 512 M, którą pozbawiono przednich chowanych lamp. Model 512 M zadebiutował jesienią 1994, a koniec jego produkcji nastąpił w roku 1996, kiedy zastąpiono go modelem 550 Maranello.