Druga eliminacja rajdowych mistrzostw świata zaczęła się od prowadzenia obrońcy tytułu mistrzowskiego Marcusa Grönholma. Peugeot 206 WRC Fina odmówił posłuszeństwa już na trzecim odcinku specjalnym. Potem na prowadzenie wyszedł Thomas Radström, zaangażowany na ten rajd przez zespół Mitsubishi. Szwed na sezon 2001 ma kontrakt z ekipą Citroena. Po piątej próbie sportowej wydawało się, że wreszcie hegemonia Skandynawów w Rajdzie Szwecji zostanie przerwana. W klasyfikacji imprezy na pierwszym miejscu znalazł się Hiszpan Carlos Sainz, czterokrotnie tu drugi w latach 1996-1999. Kierowca Forda nie odparł jednak ataku Harriego Rovanpery. Na drugie miejsce dostał się Tommi Mäkinen, a tuż za nim znajdował się jego partner z teamu Mitsubishi Thomas Radström.O końcowej klasyfikacji Rajdu Szwecji zadecydował ostatni odcinek specjalny Hagfors. Tommi Mäkinen do prowadzącego kierowcy Peugeota miał 18 sekund straty. Postanowił zaatakować. To się jednak nie powiodło i czterokrotny mistrz świata opuścił trasę. Unieruchomiony w śnieżnej zaspie Mitsubishi Lancer Evo VI oznaczał, że Tommi nie zostanie sklasyfikowany w rajdzie.34-letni fiński kierowca Harri Rovanperä, w grudniu oglądany na warszawskim Rajdzie Barbórka, odniósł swe pierwsze zwycięstwo w rajdowych mistrzostwach świata. Na trasach Rajdu Szwecji popisywali się również Colin McRae (Ford Focus RS WRC) i Richard Burns (Subaru Impreza WRC). Pierwszy z nich wygrał siedem, a drugi sześć odcinków specjalnych. Wcześniej jednak na odcinku specjalnym Bogen, gdzie wycofał się Marcus Grönholm, wypadli z trasy i stracili zbyt wiele. Burns po tej próbie był na ostatniej pozycji. Dzięki znakomitej jeździe znacznie odrobili straty. W klasyfikacji końcowej Colin McRae ostatecznie zajął 9, a Richard Burns 16 miejsce.W Rajdzie Szwecji wystartowała także polska załoga - Janusz Kulig i Jarosław Baran (Ford Focus WRC). Ekipa Marlboro Ford Mobil 1 zgłoszona została do bardzo mocno obsadzonego pucharu FIA dla zespołów niefabrycznych. Na pierwszym etapie nie obyło się bez kłopotów z oponami. Potem po 14 odcinku specjalnym mechanicy MLP w strefie serwisowej w Hagfors wymienili skrzynię biegów w czerwonym Focusie. Wymiana trwała na tyle długo, że mistrz Polski złapał 5 minut spóźnienia. Janusz Kulig w takich warunkach startował po raz pierwszy. Rajd Szwecji przejechał bardzo rozsądnie. Trzeba pamiętać, że za pięć dni tym samym autem miał wystartować w pierwszej rundzie mistrzostw Polski, w Rajdzie Zimowym. W klasyfikacji generalnej zajął 19 miejsce, a w punktacji FIA Teams Cup trzecie. W pucharze zespołów niefabrycznych triumfował Duńczyk Henrik Lundgaard (Toyota Corolla WRC), a drugi był były mistrz świata Stig Blomqvist (Mitsubishi Lancer Evo VI).Rajd Szwecji: 1. Harri Rovanperä/Risto Pietilainen (Peugeot 206 WRC) 3.27.01,1; 2. Thomas Radström/Tina Thorner (Mitsubishi Carisma GT) - 27,9; 3. Carlos Sainz/Luis Moya (Ford Focus RS WRC) - 37,0; 4. Toni Gardemeister/Paavo Lukander (Peugeot 206 WRC) - 2.05,3; 5. Francois Delecour/Daniel Grataloup (Ford Focus RS WRC) - 2.25,2; 6. Petter Solberg/Philip Mills (Subaru Impreza WRC) - 2.48,5; 19. Janusz Kulig/Jarosław Kulig (Ford Focus WRC) - 18.44,9.Klasyfikacja mistrzostw świata. Kierowcy: 1. Tommi Mäkinen, Harri Rovanperä i Carlos Sainz po 10, 4. Francois Delecour i Thomas Radström po 6, 6. Toni Gardemeister 5. Producenci: 1. Mitsubishi 23, 2. Ford 14, 3. Skoda 6, 4. Hyundai 5, 5. Subaru 4.Andrzej Jakubaszek
Galeria zdjęć
1/2 Zwycięstwo bez punktów
2/2 Zwycięstwo bez punktów
