Wspólnie z modelami Popular, Favorit i Superb, Rapid budował kompleksowo odnowioną, nowoczesną i zunifikowaną rodzinę pojazdów marki Skoda. I - jak się wkrótce okazało - także bestsellerową.
Wsparty na centralnej ramie rurowej, napędzany poprzez wahliwe półosie, z lekką i sztywną karoserią dostarczaną w wielu wykonaniach, ponadto doskonale wykończony, podobnie jak pozostali członkowie rodziny, skutecznie stawiał czoła najbardziej renomowanej, europejskiej konkurencji.
W roku 1938 w gamie modelu Rapid bocznozaworową jednostkę napędową SV zastąpiono nowoczesnym, górnozaworowym silnikiem OHV o objętości 1558 ccm. Niedługo później rozpoczęto prace nad widocznym na zdjęciach prototypem. Miał on ostatecznie przeistoczyć się w kolejną, najbardziej prestiżową odmianę nadwoziową gamy Rapid - aerodynamiczny samochód autostradowy.
Planowana sieć czechosłowackich autostrad, zainspirowała konstruktorów do budowy wersji przystosowanej do możliwie sprawnego pokonywania odległości w nowych warunkach drogowych. Pierwszy prototyp aerodynamicznego Rapida ukończono jeszcze w roku 1938. Zwracał na siebie uwagę obniżonym i wydłużonym nadwoziem o zaokrąglonych kształtach, zakrytych wnękach kół tylnych i czołowych szybach ustawionych "w strzałkę".
Całkowicie przeorganizowane wnętrze, zaskutkowało odczuwalnym obniżeniem środka ciężkości pojazdu i poprawą jego prowadzenia. Przy niezmienionej technice, przyrost parametrów dynamicznych był wyraźny.
Produkcję tej odmiany Rapida planowano rozpocząć w roku 1939. Do lutego tego roku zbudowano kilka kolejnych prototypów, które - mimo wielu chętnych do ich zakupu - konsekwentnie poddawano intensywnym badaniom, także w tunelu aerodynamicznym. Marcowe wydarzenia tego roku w wiadomy sposób odcisnęły piętno na przypominanym dziś projekcie. Zadeklarowanym przyszłym nabywcom aerodynamicznych Rapidów nie było pisane zasiąść za ich sterami i pognać w dal siecią czechosłowackich autostrad...
Opracował Tomasz Orlik, "Automobilista"