Ford capri

Ford Capri zarówno w „swoich” czasach, jak i współcześnie robi spore wrażenie, jednak powody są inne. Wtedy był to modny i szałowo wyglądający samochód sportowy, dziś to charakterny i pożądany klasyk. Nazwa „Capri” po raz pierwszy pojawiła się w 1962 roku, kiedy to wersja coupe modelu Consul, otrzymała dopisek Capri. W późniejszym czasie, europejski oddział Forda zafascynowany był sukcesem Mustanga w USA.

W związku z tym postanowiono bazując na, analogicznych do europejskich możliwości, założeniach zrobić „Pony-cara” dla Starego Kontynentu. W fazie projektowej auto nazywało się Colt. Podwozie zostało przejęte od Cortiny, zaś część jednostek napędowych z Taunusa. Ford planował dużą gamę silnikową, ale trafić w jak najszersze grono - zarówno młodszych klientów z nieco chudszym portfelem, jak i w bogaczy żądnych wrażeń i uwagi przechodniów. I w ten sposób, w 1969 roku, I generacja Forda Capri ujrzała światło dzienne. Jego produkcja odbywała się zarówno w Niemczech, w Belgii jak i w Wielkiej Brytanii.

W 1972 roku przeprowadzono lifting. Do tej pory, podwójne reflektory okrągłe zarezerwowane były dla topowego modelu Capri RS2600 (swoją drogą pierwszego Forda z wtryskiem paliwa), jednak przy okazji modernizacji, dano możliwość wyboru. Oprócz tego przeniesiono kierunkowskazy do zderzaków, a tylne lampy zostały powiększone. Dodatkowo wymieniono fotele oraz dopracowano zawieszenie. Gama jednostek napędowych również została zmieniona.

Do napędu Capri służyły przez całą jego karierę wyłącznie silniki benzynowe. Początkowo pod maską pracowały tylko jednostki w układzie V; również 4-cylindrowe. Była to ówcześnie specjalność Forda. Najmniejszy silnik miał pojemność 1.3 i rozwijał zaledwie 50 KM. Dostępne były także jednostki 1.5/65 KM oraz 1.7/75 KM. Większe silniki miały już 6 cylindrów - 2.0/90 KM, 2.3/108 KM, 2.6/125 KM oraz wcześniej wspomniany RS2600 - 2.6/150 KM. W Wielkiej Brytanii dostępny był także 3.0/140 KM. Moc kierowana była na tylne koła za pośrednictwem 4-biegowej skrzyni manualnej lub opcjonalnej przekładni automatycznej o 3 przełożeniach.

Po liftingu, wszystkie V4-ki zostały zastąpione przez silniki rzędowe - 1.3/55 KM, 1.6/72; GT-88 KM. Z kolei wśród V6-tek w ofercie pozostały silniki 2.3, 2.6 (również w wersji RS2600) oraz 3.0. Capri zyskał sporą popularność i nieźle się sprzedawał, I generacja do 1973 roku sprzedała się w blisko 800 tyś. egzemplarzy.

Druga generacja pojawiła się w 1974 roku, co pokryło się z początkiem kryzysu paliwowego. Przez to w pierwszych latach produkcji sprzedawano głównie Capri z mniejszymi jednostkami. Mimo iż linia nadwozia była bardzo podobna, nadwozie zyskało dodatkową parę drzwi przez „wyciągnięcie” klapy bagażnika aż po dach. Dopracowano także przeszklenie, co przełożyło się na lepszą widoczność. Z bocznej linii zniknęło bardzo zadziorne przetłoczenie. Jeśli chodzi o podwozie, nie zostało zmienione - jedynie rozstaw tylnych kół zwiększono o 5,6 cm. Dodatkowo zmodernizowano też zawieszenie, pod kątem wygodniejszej jazdy.

W środku, poza tylną kanapą niewiele się zmieniło - klient mógł wybrać czy chce wyprofilowane w 2 siedzenia kanapę, czy zwykłe siedzisko. W obu przypadkach, II rząd można było złożyć, dzięki czemu uzyskiwano sporą przestrzeń. Pod maską pozostały wszystkie 4-cylndrowe silniki z poprzedniej generacji. Wśród V6-tek zaszły zmiany. Montowano jednostki 2.0/90KM, 2.3/108 KM oraz 3.0/138 KM. Jeśli chodzi o rodzaj napędu i skrzynie biegów, w porównaniu do I generacji również nic się nie zmieniło.

W 1978 roku pojawiło się nowe Capri, które w wielu źródłach określane jest jako III generacja, w niektórych jednak jako gruntowny facelifting nr 2. Auto znacznie zmieniło się z zewnątrz, stało się bardziej sportowe, i mimo iż zmiany zabrały mu nieco elegancji, wciąż zadawał szyku swoją linią. Capri otrzymał okrągłe 4 reflektory, inny grill, długą maskę nachodzącą na przednie światła, wyższe światła tylne, zderzak przedni ze spojlerem oraz zachodzące na błotniki zderzaki. Zawieszenie uległo zmianie tylko w topowych odmianach 2.8 Injection oraz 2.8 Turbo. (twardsze amortyzatory, grubsze stabilizatory, obniżenie). W środku zmieniło się nieco wykończenie.

Z gamy silnikowej postanowiono wyrzucić najmniejsze jednostki - 4-cylindrowe silniki miały teraz pojemność 1.6/70,73 KM oraz 2.0/101 KM. Co ciekawe, w ofercie pozostał silnik 2.0 V6 o mocy 90 KM (choć wraz z jednostką 3.0 V6 138 KM zostały wycofane w 1981 roku). Z silników V6 dostępne jeszcze był 2.3/114 KM, 2.8 Injection/160 KM (z wtryskiem paliwa) oraz 2.8 Turbo, bazujący na silniku gaźnikowym (188 KM). Tego ostatniego produkowano w latach 1981-1982 i zmontowano jedynie 200 egzemplarzy. Na życzenie, dostępna była 5-biegowa skrzynia manualna oraz 3-stopniowy automat.

Co ciekawe, w 1984 roku zakończono produkcję Forda Capri z kierownicą po lewej stronie, zaś ostateczny koniec produkcji przyszedł w 1986 roku. W sumie wyprodukowano blisko 2 mln egzemplarzy. Jego następcą został Ford Probe.