Mitsubishi, na spółkę z Subaru, zdominowało rynek mocnych, kompaktowych aut z napędem 4x4. Ale poprzedzone to było latami doświadczeń. Pierwsze wyczynowe Lancery (1600 GSR i EX 2000 Turbo) musiały obejść się napędzaną tylko tylną osią. W drugiej połowie lat 80. pojawił się Galant VR-4, który przekazał następnie swój system 4x4 dla Lancera Evolution. Legenda trwa do dziś, a liczba fanów Evo nie maleje.
W debiutującej w 1996 r. IV ewolucji wyczynowego Lancera pojawił się system AYC – Active Yaw Control, czyli system aktywnej kontroli znoszenia. Japończycy rozpoczęli tym samym intensywne prace nad maksymalnym wykorzystaniem możliwości napędu 4x4 w poprawie dynamiki jazdy. Pierwszy AYC wykorzystywał klasyczny stożkowy mechanizm różnicowy, innowacja kryła się obok – to zespół przekładni (zwalniająca oraz przyspieszająca) wraz ze sprzęgłami sterującymi. Od tego momentu, w celu ustabilizowania auta na zakręcie, jest ono nie zwalniane tylko przyspieszane (dzięki temu, że można przyspieszyć będź opóźnić jedną z półosi)!
Moment jaki powstaje na tylnej osi jest w stanie wyeliminować podsterowność auta. Kolejny przełomowy rok to 2001 – debiut Evo VII z aktywnym centralnym dyferencjałem. Kierowca mógł wskazywać rodzaj nawierzchni, komputer zaś odpowiednio ustawiał czas i siłę działania blokady. Kolejne zmiany nadeszły w 2003 r. (system Super AYC). Mechanizm stożkowy na tylnej osi ustąpił miejsca planetarnemu. Evo VIII pokonuje zakręty szybciej o 10 proc. niż poprzednik!
Następny etap rozwoju to układ S-AWC. W sposób kompleksowy łączy on aktywny centralny dyferencjał z systemami AYC, kontrolą stabilności ASC i sportowym ABS--em. Dodano też nowy czujnik – kontrolujący stopień znoszenia. Tylny dyferencjał może być teraz wsparty interwencją układu hamulcowego, lekko przyhamowującego jedno z tylnych kół.