Po zmontowaniu 554 egzemplarzy modeli J1 i J2 zaczęto samodzielnie wytwarzać wersję J3. Inżynierowie spod znaku trzech diamentów mieli jednak ambitniejsze plany. Postanowili skonstruować własny pojazd terenowy z napędem na 4 koła.
Pierwszy prototyp Pajero pokazano w roku 1973. Jednak bardzo przypominał on Jeepa. 5 lat później zaprezentowano kolejny projekt. Ten pojazd łączył w sobie elementy luksusowej limuzy oraz Jeepa. W październiku 1981 roku na Tokyo Motor Show przedstawiono Pajero I generacji.
W maju następnego roku to auto trafiło do sprzedaży. Szybko okazało się rynkowym przebojem. Na świecie znane jest nie tylko pod nazwą Pajero. W hiszpańskojęzycznych krajach, gdzie oryginalna nazwa ma wulgarne znaczenie, było sprzedawane jako Mitsubishi Montero (znaczy to górski wojownik). Do Wielkiej Brytanii trafiło pod nazwą Shogun.
Trzy generacje Pajero oraz jego pochodne
Początkowo Pajero było produkowane w wersji 3-drzwiowej z krótkim rozstawem osi. Model dostępny był w wersji ze stalowym dachem lub miękkim typu softtop. Klienci mieli do wyboru 3 wersje silnikowe: 2.0 benzynowy, 2.3 diesel lub 2.3 turbodiesel.
Później oferta jednostek napędowych znacznie się rozszerzyła. Pod koniec produkcji pierwszej generacji auta można było zamówić je z benzynowym silnikiem 3.0 V6 lub turbodieslem 2.5 z intercoolerem.
W lutym 1983 roku doszedł model 5-drzwiowy z dłuższym rozstawem osi. Dodatkowo można było do niego wstawić trzeci rząd foteli. Tym pojazdem wygodnie mogło podróżować 7 osób. 4 miesiące po pierwszym zwycięstwie w Rajdzie Paryż-Dakar w sezonie 1985 Pajero wprowadziło model z 4-biegową, automatyczną skrzynią biegów.
Druga generacja Pajero pokazała się na rynku w roku 1992. Nowe, szersze nadwozie było dostępne w 4 wersjach: Metal Top, Canvas Top Convertible, Semi High Roof Wagon i High Roof Wagon (z dłuższym rozstawem osi).
Trzecią generację Mitsubishi zaprezentowało najpierw w Japonii w roku 1999, a zaraz potem także w Europie. Tym razem pojazd został całkowicie przeprojektowany. Dzięki ogólnoświatowej popularności nazwa Pajero (lub Montero) znalazła się na innych pojazdach często nie mających nic współnego z pierwowzorem.
Pajero Mini to typowy japoński keicar (niewielkie autko nieprzekraczające wymiarów 3,39x1,48x2,0 m i z silnikiem o maksymalnej pojemności 660 ccm) sprzedawany wyłącznie na tamtejszym rynku. Pajero iO (znane w Europie jako Pajero Pinin lub Montero iO) to niezbyt duży SUV. Natomiast japońskie Mitsubishi Challenger jest eksportowane pod nazwą Pajero (Montero) Sport.
Najlepszy na pustynnej trasie do Dakaru
Pajero i Dakar - to brzmi tak samo jak Ferrari i Formuła 1. Mitsubishi odniosło najwięcej zwycięstw w tym samochodowym maratonie. Po raz pierwszy w długą trasę z Paryża do Dakaru w 1983 roku wyruszyły 4 Pajero.
Najlepiej wówczas wypadł Andrew Cowan, późniejszy szef sportowej ekipy Mitsubishi Ralliart. Brytyjczyk zajął 11 miejsce w klasyfikacji generalnej oraz pierwsze w klasie Marathon. Rok później był już trzeci w generalce.
W sezonie 1985 Pajero załogi Patrick Zaniroli i Jean Da Silva pierwsze dotarło do mety w Dakarze. W ciągu następnych 21 lat japońska terenówka wywalczyła kolejnych 10 zwycięstw. W roku 1992 najszybszy był Hubert Auriol, a rok później Bruno Saby.
Sezon 1997 zakończył się tryumfem Kenjiro Shinozuki, a 1998 Jean-Pierre'a Fontenaya. Po zwycięstwie Jutty Kleinschmidt w roku 2001 w legendarnym pustynnem maratonie wygrywali tylko jej koledzy.
Dwukrotnie najszybszy był Hiroshi Masuoka (2002 i 2003). Potem dwa zwycięstwa dołożył Stephane Peterhansel. W bieżącym sezonie zapewne nie ostatni sukces dla Pajero wywalczył Luc Alphand. Kierowcy Mitsubishi wygrali także wiele innych rajdów terenowych oraz zdobyli kilkakrotnie puchar świata w rajdach cross-country.