W myśl Prawa o ruchu drogowym ustąpienie pierwszeństwa przejazdu to: powstrzymanie się od ruchu, jeżeli ruch mógłby zmusić kierującego innym pojazdem do zmiany kierunku lub pasa ruchu albo istotnej zmiany prędkości jazdy, a pieszego do zatrzymania się, zwolnienia lub przyspieszenia kroku. Definicja nie jest skomplikowana, znacznie gorzej jest z jej zastosowaniem w codziennym korzystaniu z dróg. Przypomnijmy zatem kilka sytuacji, w których ustąpienia pierwszeństwa wymagają przepisy.Włączanie się do ruchu następuje przy rozpoczynaniu jazdy po postoju lub zatrzymaniu się nie wynikającym z warunków lub przepisów ruchu drogowego. Włączanie się do ruchu ma też miejsce przy wjeździe na drogę z nieruchomości, z obiektu przydrożnego lub dojazdu do takiego obiektu, pola, z drogi nie będącej drogą publiczną oraz ze strefy zamieszkania. Włączeniem się do ruchu jest także wjazd na drogę twardą z drogi gruntowej, a także na jezdnię z pobocza, z chodnika lub z pasa ruchu dla pojazdów powolnych.Zmiana pasa ruchu może nastąpić tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Zamiar wykonania takiego manewru musi być sygnalizowany wyraźnie i z odpowiednim wyprzedzeniem. Zmieniając pas ruchu, zobowiązani jesteśmy ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie ruchu, na który zamierzamy wjechać, oraz wjeżdżającemu na ten pas z prawej strony. Cofanie obliguje kierowcę do ustąpienia pierwszeństwa przejazdu innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Dodatkowo należy zachować szczególną ostrożność, a w szczególności sprawdzić, czy wykonywany manewr nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia. Trzeba również upewnić się, czy za samochodem nie znajduje się przeszkoda. W przypadku, gdy kierowca samodzielnie nie może tego sprawdzić, powinien zapewnić sobie pomoc innej osoby.
Kto ma ustąpić?
Dziś proponuję powrót do tematyki związanej z pierwszeństwem przejazdu. Ustawodawca określił definicję tego manewru.