Impreza była lżejsza, bardziej kompaktowa i mocniejsza w porównaniu z Subaru Legacy, którym Japończycy próbowali zaznaczyć swoją obecność w rajdach. Impreza jak wszystkie modele Subaru charakteryzowała się silnikiem typu bokser i napędem na cztery koła. Przygotowaniem samochodu do wyczynowego sportu zajęła się brytyjska firma Prodrive. Błyskotliwa kariera samochodu rozpoczęła się od drugiego miejsca zdobytego przez Ari Vatanena w Rajdzie 1000 Jezior w 1993 roku. Na początku sezonu 1994 roku w zespole pojawił się strategiczny sponsor - koncern tytoniowy BAT z marką papierosów 555 - a także dwaj nowi kierowcy: młody Szkot Colin McRae oraz doświadczony, dwukrotny mistrz świata Carlos Sainz. Dzięki nim Subaru zdobyło tytuł wicemistrzowski w kategorii producentów. W 1995 roku FIA wprowadziła istotne zmiany w przepisach. Średnica zwężki doprowadzającej powietrze do turbiny została zmniejszona z 38 do 34 mm, co znacznie ograniczyło moc silników z turbodoładowaniem. Inżynierowie odpowiedzieli zmianami w konstrukcji wałka rozrządu i komory spalania, co pozwoliło na uzyskanie większej wartości momentu obrotowego. Sainz i McRae zdominowali mistrzostwa świata. Wygrali aż pięć eliminacji. Młody Szkot został mistrzem, a Subaru zdobyło tytuł w konkurencji producentów. Sukces udało się powtórzyć w sezonie 1996.W 1997 roku weszły w życie nowe przepisy określające specyfikację WRC. Pozwalały one na większą liczbę przeróbek w samochodzie. Subaru Impreza WRC było pierwszym autem tej specyfikacji, jakie pojawiło się w rajdach. Japońscy konstruktorzy wprowadzili dwudrzwiowe nadwozie z poszerzanymi błotnikami i dużym tylnym spoilerem. Zmodyfikowano silnik, co pozwoliło na zwiększenie mocy o ok. 15 procent. Na efekty nie trzeba było długo czekać. Impreza WRC wygrała osiem z czternastu rund mistrzostw świata, a Subaru po raz kolejny tryumfowało wśród producentów. Kolejny rok nie był już tak udany. Pomimo zastosowania w samochodzie aktywnych dyferencjałów oraz nowoczesnej, sterowanej elektronicznie, sekwencyjnej skrzyni biegów Subaru ukończyło sezon 1998 dopiero na trzeciej pozycji. Inżynierowie znowu mieli sporo pracy. Jej efektem były kolejne modyfikacje zawieszenia, silnika i układu wydechowego. Nowy kierowca zespołu Richard Burns dwukrotnie wywalczył tytuły wicemistrza świata - w 1999 i 2000 roku. Sezon 2001 to debiut Imprezy WRC drugiej generacji. Samochód przeszedł znaczne przeobrażenia. Oprócz wyglądu w aucie zmieniono ponad 80 procent podzespołów. Zmniejszono środek ciężkości i obniżono masę elementów, m.in. silnika i skrzyni biegów. Przekonstruowano dyferencjały, tylne zawieszenie i układ wydechowy. Pomimo niezbyt udanego sezonu i tylko jednego zwycięstwa w Rajdzie Nowej Zelandii Richard Burns zdołał wywalczyć swój pierwszy tytuł mistrza świata, a Subaru ponownie okazało się najlepszą rajdową marką. W 2002 roku za kierownicą niebieskich Imprez WRC usiedli Tommi Mäkinen oraz Norweg Petter Solberg. I choć ekipa Subaru nie miała zbyt wielu powodów do radości, to tytuł wicemistrza świata zdobyty przez Solberga trzeba uznać za znaczący sukces.W tym sezonie nieco zmieniona Impreza WRC zadebiutuje w Rajdzie Monte Carlo. Czas pokaże, czy 10. rok na rajdowych trasach będzie dla tego samochodu szczęśliwy.
Galeria zdjęć
1/4 10 lat legendy
2/4 10 lat legendy
3/4 10 lat legendy
4/4 10 lat legendy
