Bouffier, Loeb, Ogier francuzi deklasują!

- Doskonały wynik, Peugeot Sport Polska dostarczył mi doskonałe auto i to doskonały wynik. Na dojazdówce mieliśmy małą przygodę z policją i spóźniliśmy się, łapiąc 30 sekund kary. Rajd przebiegł dobrze - trzy Peugeoty na podium, więc czego mogliśmy oczekiwać więcej. Nie wiem jeszcze co przyniesie przyszłość. Chciałbym startować i w IRC, i wrócić do Polski - mówił Bryan Bouffier.

Tomek Kuchar odnotował najlepsze miejsce w tym sezonie, kończąc finałową rundę RSMP na drugim miejscu. - Nie ukrywam, że to był ciężki sezon dla mnie i tak naprawdę cała nasza energia była pochłonięta w przygotowanie nowych Subaru, które były totalnym niewypałem i później ciężko się podnieść z pozycji leżącej - komentował sezon Kuchar. - Dziś jestem w miarę zadowolonym człowiekiem, i 2 miejsce mogę potraktować jako sukces, który chciałem zadedykować tym, którzy wierzyli we mnie, w tych ciężkich chwilach podczas sezonu nie zostawili mnie. Jeszcze nie wiem co będę robił w przyszłym sezonie. Chciałbym jeździć, ale musiałbym dużo wcześniej i dużo lepiej się przygotować do tego. Byliśmy zmuszeni do jazdy samochodem, do którego nie mieliśmy ani jednej części zamiennej. Chciałbym podziękować Mariuszowi Małyszczyckiemu i Peugeot Sport Polska, szczególnie dla Grześka Targaszewskiego, który także dziś poratował nas częściami. Na Barbórce się zobaczymy, ale na pewno wcześniej nic nie będę robił, nie mam już siły, nie mam budżetu.

Leszek Kuzaj dojechał uśmiechnięty na ostatni serwis i cieszył się z trzeciego miejsca. Koniec sezonu skłonił Kuziego do pewnych przemyśleń, przede wszystkim w kwestii ustawień samochodu. - Szukamy rozwiązania problemu z lepszymi czasami, szczególnie na suchych oesach - mówił Kuzaj. - Mamy pewne podejrzenia i potrzebujemy porady ekspertów. Brakuje nam ok 1000 obrotów, a w tym silniku to znaczy dość dużo. Drugą partię jechało mi się naprawdę dobrze, na dość dużym luzie. Myślę, że wiem o co chodzi w tym samochodzie i to jest chyba najistotniejsze na przyszłość. Ten sezon był ciężki, spłonęły nam dwa auta, leżałem ponad miesiąc, później gips 3 tygodnie, prowadząc w rajdzie wyleciałem z trasy. Musiałem sobie wsadzić gdzieś ambicje. Tomek jechał bardzo szybko, ale ściganie się z nim to zbyt duże ryzyko. Jestem bardzo zadowolony, że jestem na mecie i mam perspektywy na przyszłość i to jest najważniejsze. U mnie rajdy to huśtawka, raz jest dobrze, raz gorzej. Zbudowanie tak dużego zespołu i próba opieki nad swoimi zawodnikami kosztuje masę energii i mi to chyba nie wychodzi. Marzę, żeby jeździć w małym zespole, nie mieć tego wszystkiego na głowie. Jak są sukcesy, to jest cudownie, natomiast jak jest tak jak w tym roku, trochę zniechęca i nie motywuje. Jak przyjechałem na ten rajd, który znam i bardzo lubię, musiałem wypośrodkować granicę między podejmowaniem ryzyka, które nie dawało mi żadnej pewności w tym samochodzie, i osiągnięcie mety. To było najistotniejsze i mam nadzieję, że będzie coraz lepiej i coraz szybciej. Czuję się już dobrze w tym samochodzie i ten rajd pokazał, że może być dobrze. Taka rajdowa terapia dla mnie. Za tydzień jadę w Rajdzie Lausitz, mam nadzieję, że wszystko pójdzie dobrze. Bardzo bym chciał móc przejechać rajd na szutrze. To praca na przyszłość, nad ustawieniami i innymi. Jeszcze nie wiem co będę robił w przyszłym sezonie. Nadal cieszę się dużym zainteresowaniem i parę firm we mnie wierzy. Muszę się przygotować do następnego sezonu. Więcej pracy nad sobą i nad samochodem.

Kajetan Kajetanowicz, choć jeszcze tydzień temu nie wiedział, że pojedzie w tym rajdzie, dopiął budżet i w okolicach Kłodzka wywalczył czwarte miejsce, które spokojnie pozwalało mu utrzymać drugie miejsce w klasyfikacji generalnej RSMP, co przyniosło załodze Kajetanowicz/Wisławski tytuł wicemistrzów Polski i mistrzów w grupie N. - Musieliśmy odpuścić, bo na drugim oesie ostatniej pętli przygniotło nam przewód hamulcowy na prawym tylnym kole, na szczęście mieliśmy nakrętki i telefonicznie mechanicy nam przekazywali informację jak to zrobić - mówił dojeżdżając szczęśliwie do strefy Kajetan. - Trzy oesy jechaliśmy z hamującymi tylko trzema kołami, więc stąd odpuszczenie. Bardzo się cieszymy z mety, z tytułu wicemistrza w generalce i mistrza w N-ce. Nieco przygód w tym rajdzie. Mam nadzieję, że teraz będzie nam trochę łatwiej, choć w Polsce nadal jest trudno. Będziemy robić co w naszej mocy, teraz już tylko ustnie. Naszą jazdą już pokazaliśmy na co nas stać. Marzę, żeby jeździć, móc się ścigać i być jeszcze szybszym w jakimś aucie, które będzie miało cztery koła i będzie szybkie.

- Dziś to ewidentnie moja wina i siedzieliśmy sporo czasu w rowie, także uciekło sporo, ale nie będę narzekał i nawet jeśli byłbym przed Kajtkiem, nic by to nie zmieniło - mówił drugi wicemistrz Polski Michał Bębenek. - Myślę, że dobry rajd, mam nadzieję, że jazda podobała się kibicom i... kolejny puchar. Dobry sezon dla mnie, bardzo dziękuję sponsorom, kibicom i całej ekipie serwisowej, bo naprawdę byli ze mną przez cały sezon i naprawdę ciężko i niektóre momenty były ciężkie, pozbieraliśmy się i najbardziej cieszy podium w mistrzostwach Polski, bo to było dla nas najważniejsze. Podejrzewam, że tymi samochodami w przyszłym roku będzie bardzo ciężko o dobry wynik, więc trzeba zacząć myśleć o jakimś innym sprzęcie.

Trzy punkty z Dolnego Śląska wywiózł Paweł Dytko, a punktowaną ósemkę zamknęli Mariusz Stec i Szymon Ruta. - Walka z Michałem wyszła na naszą niekorzyść, ale Michał pokazał nam, że nie jesteśmy w stanie się pod niego podpiąć. Po raz 4 pod rząd trzecie miejsce w N-ce. Jeszcze trochę nam brakuje, trochę przyspieszyliśmy, 9 meta pod rząd, skuteczność dobra - podsumował swój występ Dytko.

Rozstrzygnięcia nastąpiły także w innych klasach. - Najgorszy dla mnie był wczorajszy dzień, bo jechałem po mokrym, a tego nie lubię - mówił mistrz Polski w klasie A-6 i C2 R2, Jan Chmielewski. - Był problem z intercomem, tak że trochę czasu uciekło. Dziś jechałem wszystko i przed ostatnią pętlą wszystko wyleciało z samochodu, ale było warto. Tempo było naprawdę duże. W przyszłym sezonie chciałbym zostać w C2 i powtórzyć sukces.

Mistrzem w klasie A-7 został Zbigniew Cieślar. - Do ostatniej rundy była walka, sezon bardzo udany, to pierwszy nasz sezon w A-7, nie spodziewaliśmy się, że od razu zostaniemy mistrzami. Samochód był niezawodny, stąd też wynik. Koledzy mieli lepsze, szybsze samochody, ale bardziej awaryjne. Myślę, że zostaniemy w tej klasie, ale w mocniejszym, nowszym samochodzie.

J-WRC: mistrzem Ogier

Debiutant w mistrzostwach świata, Sebastien Ogier wygrał klasyfikację J-WRC 2008, kończąc sezon drugą lokatą w korsykańskiej rundzie. - To perfekcyjne miejsce na zdobycie tytułu - przyznał 24-letni instruktor narciarski z Gap. - Mamy tutaj bardzo dużo kibiców. To był wielki finał mistrzostw. Przeżyłem trudny weekend z powodu mojego błędu w Katalonii.

Aaron Burkart, piąty na Korsyce, sięgnął po wicemistrzostwo i w ramach premii Citroena zaliczy w przyszłym roku jeden rajd w C4 WRC. - Zdumiewające! Jestem bardzo szczęśliwy. Prawdopodobnie kluczem do sukcesu była równa jazda w całym sezonie. Zdobywaliśmy punkty w każdej rundzie.

Martin Prokop odniósł tyle samo zwycięstw co Ogier (3), ale musi się zadowolić trzecim miejscem w sezonie. - Jestem trochę rozczarowany. Chciałem zostać mistrzem. Byliśmy przygotowani do walki o zwycięstwo, jednak zabrakło nam szczęścia. Sebastien wykonał bardzo dobrą robotę. My byliśmy szybcy, bo mamy szybki samochód i posiadamy duże doświadczenie wyniesione z poprzednich lat.

Michał Kościuszko, który jako trzeci obok Ogiera i Prokopa, może się pochwalić w tym roku wygraną rundą, zakończył mistrzostwa na piątym miejscu. Alessandro Bettega mógł wyprzedzić Michała, ale wypadł na przedostatnim oesie, rywalizując o podium na Korsyce z Pierrem Campaną.

KOŃCOWA PUNKTACJA JUNIOR WRC 2008

1. Sebastien Ogier (F) 42

2. Aaron Burkart (D) 34

3. Martin Prokop (CZ) 32

4. Shaun Gallagher (IRL) 30

5. Michał Kościuszko (PL) 22

6. Alessandro Bettega (I) 22

7. Patrik Sandell (S) 18

8. Jaan Mölder (EE) 11

9. Stefano Albertini (I) 9

10. Gilles Schammel (LUX) 8

WRC - kolejne zwycięstwo Loeba

Za metą oesu Pietra Rossa - Verghia, Sebastien Loeb i Daniel Elena świętowali na dachu C4-ki czwarte z rzędu zwycięstwo w Tour de Corse, dziesiąte w sezonie i 46 w karierze.

- To wspaniale wygrać na Korsyce - mówił Sebastien. - Przeżywamy bardzo miłe chwile. Mamy za sobą super rajd. Samochód był perfekcyjny, nie mieliśmy żadnych problemów. Byliśmy znacznie szybsi od innych. To był wspaniały rajd dla mnie i dla zespołu. Zwiększyliśmy przewagę w mistrzostwach o dwa punkty.

Sebastien najwyraźniej już wiedział, że Francois Duval wjechał na start oesu 2 minuty za wcześnie, a Jari-Matti Latvala - 9 minut za późno. Dzięki takim kombinacjom Mikko Hirvonen, najszybszy na OS 16, mógł wrócić na drugie miejsce w rajdzie.

- Nie wiem, co się może wydarzyć. Zobaczymy... - powiedział Mikko.

- Nie znam dokładnej sytuacji i wyników - oświadczył Francois Duval. - Jestem taki szczęśliwy. Nie popełniliśmy błędu, nie przebiliśmy opony. Miałem naprawdę dobry samochód na asfalt. To był kolejny udany weekend.

- Nadal mamy szanse na walkę o tytuł mistrza świata - tłumaczył Jari-Matti Latvala. - Osobiście jestem trochę rozczarowany, ale rozumiem sytuację i chcę zrobić wszystko dla zespołu.

Petter Solberg złapał kolejnego kapcia, jednak utrzymał piąte miejsce. - Starałem się, jak mogłem. Przebiliśmy lewą przednią oponę. Byłem dosyć ostrożny, w nic nie uderzyłem. Po prostu od początku bardzo się starałem. - Wczoraj mieliśmy problemy, uszkodziliśmy oponę, ale to był dla nas dobry rajd i udany weekend - mówił Chris Atkinson.

- Weekend był OK - uznał Urmo Aava. - W piątek i sobotę mieliśmy drobne problemy z samochodem. Dzisiaj było już dobrze, ale nie cisnąłem, starając się utrzymać siódme miejsce. Tyle mogliśmy zrobić.

Ostatni punkt przypadł Matthew Wilsonowi. - Pod koniec odcinka straciliśmy hamulce i było trochę kłopotów.

Fot 1. Piotr Nurczyński

Fot.2. www.kosciuszko.com.pl

Fot.3. www.wrc.com