Volkswagen K70 mimo swoich rewolucyjnych jak na owe czasy rozwiązań technicznych kariery rynkowej nie zrobił. W połowie lat sześćdziesiątych niemieccy producenci pracowali nad nowymi rozwiązaniami, a wciąż standardem VW pozostawał czterocylindrowy bokser chłodzony powietrzem i montowany z tyłu pojazdu.

Ówczesny szef rozwoju NSU Ewald Praxl pracował już nad mniejszym modelem niż zaprezentowany w 1967 roku model NSU Ro80 z silnikiem Wankla. K70 (K- Kolben, co w j.niemieckim oznacza cylinder oraz 70 – liczba KM) miał już tradycyjny układ czterech cylindrów w rzędzie.

Jednak w tym czasie w Wolfsburgu podjęto decyzje o przejęciu koncernu Auto Union, zamknięciu marki DKW i ożywieniu, które jak pamiętamy egzystowało do czasu wybuchu II wojny światowej. Także na początku 1969 roku Volkswagen przejął ostatecznie NSU i stworzył przedsiębiorstwo o długiej nazwie Audi NSU Auto Union AG.

I tutaj swój szczęśliwy moment miał czterodrzwiowy sedan K70, którego premiera światowa odbyła się w marcu 1969 roku podczas międzynarodowego salonu samochodowego w Genewie. Ciekawostką jest fakt, iż wówczas auto to zaprezentowano jeszcze z logo NSU. Szybko okazało się, iż nowe K70 jest bezpośrednim konkurentem Audi 100, które też miało w tym samym miejscu premierę. Kierownictwo koncernu Volkswagen początkowo powiedziało stanowcze – NIE, by ostatecznie zgodzić się na kompromis i jesienią 1970 roku rozpocząć w Salzgitter produkcję tego auta z logo VW.

Tym samym rozpoczął się kolejny rozdział w historii Volkswagena, który po raz pierwszy miał w swojej ofercie model z silnikiem umieszczonym z przodu, chłodzony cieczą i napędzający przednie koła. Wówczas produkowano Garbusa 1500/1600 Typ 3 i nieco nowocześniejszy model VW 411.

Jednak K70 był autem z zupełnie innego świata. Warto dodać, iż koncepcja K70 znana była już ze starszego o 36 lat Citroëna Traction Avant. Czterocylindrowy silnik o pojemności skokowej 1605 cm3 wywodził się z NSU 1200 i miał moc 75 KM (55 kW). Natomiast dwugaźnikowa wersja miała moc 90 KM (66 kW). Ca okowicie synchronizowana czterostopniowa przekładnia manualna przekazywała moment obrotowy na przednie koła. Konstruktorzy zastosowali przednie zawieszenie typu McPherson ze stabilizatorem, a tylne z ramionami wleczonymi. Z innych wówczas niespotykanych na co dzień rozwiązań należy wymienić m.in. przednie wentylowane hamulce tarczowe, wycieraczki szyby czołowej z regulacją częstotliwości oraz podgrzewana szybę tylną.

Sedan WV K70 (NSU K70) miał długość całkowitą 4455 mm, szerokość 1685 mm i wysokość 1450 mm, przy masie od 1060 do 1100 kg. Słabsza wersja silnikowa osiągała prędkość maksymalną 148 km/h, a mocniejsza 162 km/h. Według producenta średnie zużycie paliwa tego auta wahało się w przedziale od 9,4 do 11 litrów. Bagażnik miał 580 l pojemności.

W krótkim okresie swojego istnienia VW K70 przeszedł też modernizację nadwozia. Kanciaste reflektory zastąpione zostały w 1972 roku okrągłymi halogenami w stylu Audi 100. Także przednia część nadwozia się zaokrągliła. Rok później na rynku pojawiła się wersja z mocniejszym silnikiem o pojemności 1807 cm3 i mocy 100 KM (74 kW).

Wówczas już pukał do drzwi VW Passat pierwszej generacji, który był jednak nieco mniejszy. Oba modele produkowane były jednocześnie aż do lutego 1975 roku, gdy już nierentowną produkcję K70 ostatecznie zakończono.

Warto także wspomnieć, iż poza produkowanym seryjnie sedanem powstały także prototypy wersji hatchback i kombi, ale ze względu na konkurencje VW 411 nigdy nie trafiły na taśmy.