„Powrót znaku Pentastar w nowym wydaniu stanowi doskonały symbol Nowego Chryslera” – mówi Steven Landry, wiceprezes ds. marketingu i sprzedaży serwisu/części zamiennych w Ameryce Północnej – „Pentastar reprezentuje całą dumę, jaką pracownicy czują wobec 85-letniej historii Chryslera oraz ufność, iż zmierzamy we właściwym kierunku.”

Oryginalny znak Pentastar składał się z pięciu trójkątów ‘pływających’ niezależnie na obszarze pięciokąta – przełamanego pośrodku pięcioramienną gwiazdą. Nowy Pentastar – ‘poprawiony’ przez wiceprezesa ds. projektowania Trevora Creed’a – wyrażać ma ducha siły i precyzji poprzez połączenie szczytów pięciu trójkątów tak, aby zamknąć rysunek gwiazdy i dopełnić formę pięciokąta.

„Chcieliśmy temu znakowi nadać wygląd szczególnie wysokiej jakości” – powiedział Trevor Creed – „Udało się nam zamknąć luki w geometrycznej całości i dodać mu zwartości, dzięki czemu nasza gwiazda wygląda bardziej ‘zwiewnie’ i precyzyjnie.”

Trójkąty wznoszą się ku środkowi i są zmatowione by nadać im odpowiedniej faktury, natomiast gwiazda jest wygładzona – dla podkreślenia trójwymiarowości.

„Nie sądzę, abyśmy ten znak umieszczali na naszych produktach, raczej tylko na budynkach, oznakowaniu, korporacyjnej papeterii i wizytówkach” – mówi Creed – „Bo znak ten świadczy o nas – kim jesteśmy, a nie co produkujemy.”

„Nawet podczas ostatniej dekady Pentastar tak naprawdę nigdy nie zniknął, ponieważ dosłownie wznosił się nad firmą i jej pracownikami jako źródło dumy z naszej historii” – powiedział Steven Landry, patrząc na Pentastar wieńczący siedzibę Chryslera.

Historia znaku Pentastar

Znak Pentastar powstał w roku 1962, kiedy to ówczesny prezes Chrysler Corporation Lynn Townsend postanowił, iż potrzebny jest nowy symbol, reprezentujący wszystkie marki w ramach firmy. Miał to być symbol o wyraźnej, klasycznej formie, łatwo rozpoznawalny i uniwersalny – a więc pozbawiony słów – aby go można było stosować w wielu krajach irożnych kręgach kulturowych.

„Lynn Townsend ubolewał nad faktem, iż nie istniał wtedy żaden program identyfikacji korporacyjnej, umożliwiający dealerowi Chryslera wyróżniać się na tle miasta. Powstał więc pomysł powiązania wszystkich punktów dealerskich w sposób pozwalający na ich szybką identyfikację gdziekolwiek by nie były.” – mówi Barry Dressel, szef Muzeum Waltera P. Chryslera oraz działu tradycji firmowych (Heritage Communications).

Znak Pentastar został ostatecznie wybrany spośród ponad 800 propozycji przedstawionych przez zewnętrzną firmę projektową Lippincott & Marguilies Inc.

„Poszukiwaliśmy formy nietrudnej do zapamiętania i wyglądającej technicznie, o której ludzie nie mówiliby, że powstała na kolanie” – mówi Robert Stanley, szef projektu Chrysler i wiceprezes oddziału Lippincott & Marguilies w Detroit, uważanej za twórcę znaku Pentastar.

Robert Stanley zaproponował także błękitną kolorystykę znaku oraz jego nazwę. Wbrew powszechnemu przekonaniu ta pięcioramienna gwiazda nie reprezentuje pięciu ówczesnych marek Chryslera, tj. Dodge, Chrysler, Plymouth, Imperial oraz Airtemp (dział HVAC, czyli systemów ogrzewania i klimatyzacji).

W roku 1963 zaczęto umieszczać logo Pentastar na przednim prawym panelu błotnika samochodów Dodge, Chrysler i Plymouth (lub na lewym – w krajach o ruchu lewostronnym, m.in. w Wielkiej Brytanii i Australii). W tym samym roku znak ten pojawił się w telewizji za sprawą komika Boba Hope’a, który na tle Pentastar zapowiadał swój cotygodniowy program „Bob Hope Presents Chrysler Theatre”.

Już wkrótce potem Pentastar zawitał na maskę licznych aut Dodge, Chrysler i Plymouth – szczególnie w latach 1980, gdy Lee Iacocca przywrócił blask firmie Chrysler na kanwie ogromnego sukcesu minivana. Znak ten ozdobił także punkty dealerskie, papeterię firmową, raporty roczne – słowem pojawiał się wszędzie tam, gdzie obecny był Chrysler.

W czerwcu 1996 roku otwarto nową siedzibę Chryslera w Auburn Hills, gdzie wieżęgłównego budynku zwieńczyła szklana gwiazda Pentastar o wielkości dwóch pięter.

W wyniku powstania DaimlerChryslera po fuzji obu firm w roku 1998 eksponowania znaku Pentastar jako symbolu korporacyjnego zaniechano, lecz nie uległ on zapomnieniu.

„Zawsze podkreślam, iż Pentastar nie zniknął w latach DaimlerChryslera i można go było łatwo znaleźć jako mały, charakterystyczny znaczek w dolnym prawym rogu szyb każdego naszego pojazdu.” – mówi dalej Barry Dressel.

Wcześniej niż Pentastar

W roku 1924 Walter P. Chrysler zaprezentował pierwszy samochód noszący jego nazwisko – Chrysler Six oraz nowe logo firmy. Była to stylizowana wstęga na wzór nagród przyznawanych podczas targów rolniczych, ozdobiona rodzajem pieczęci z nazwą Chrysler i dwoma błyskawicami imitującymi literę „Z” – na cześć bliskiego współpracownika, konstruktora Freda Zeder’a.

Powstała w roku 1925 Chrysler Corporation przyjęła logo Chrysler Six za swój znak korporacyjny, lecz nie na długo. Wkrótce powstał nowy symbol firmowy – drzewo dębowe i slogan: „Liczne korzenie – jeden standard jakości.”

„Było to wszystko bardzo zagadkowe, bo cóż wspólnego mógł mieć dąb z samochodami, a poza tym sam slogan też był niejasny” – mówi Dressel – „Tak więc nie pozostało im nic innego, jak tylko wrócić do starego logo emblematu Chryslera ze wstęgą.”

W połowie lat 1950, u zarania wyścigu w kosmos emblemat ze wstęgą stał się staroświeckim reliktem czasu przeszłego. Rok 1955 przyniósł nowe koncepcje stylistyczne Virgila Exner’a w postaci „Forward Look” – czyli obniżenia linii dachu oraz wydłużenia maski silnika, by auta wyglądały wytwornie i agresywnie. Exner był także twórcą symbolu Forward Look – dwóch szewronów (V) odwróconych bokiem – futurystycznego logo oddającego ducha nowej stylizacji. Emblemat Chryslera ze wstęgą i inne używane wtedy logo zanikły ostatecznie gdy w 1957 roku symbolika Forward Look wkroczyła na samochody Chryslera, do reklamtelewizyjnych i materiałów firmowych. Dzięki ideom projektowym Exnera – Chrysler znalazł się w czołówce prądów stylistyki motoryzacyjnej lat pięćdziesiątych XX wieku.

Koniec ery Forward Look nastąpił w roku 1961− a rok później prezes Lynn Townsend zdecydował o rozpoczęciu prac nad nowym symbolem korporacyjnym.