Nie wystarczy, że sprawdzi się pojazd od strony technicznej w autoryzowanym serwisie bądź warsztacie.

Kupując używane auto:

Domagaj się wydania pełnej dokumentacji dotyczącej samochodu, sprawdź, czy jest autentyczna, niepodrabiana i wystawiona na osobę, która przystępuje do transakcji jako sprzedający.

Samochody wyprodukowane po 1999 roku powinny mieć kartę pojazdu z wymienionymi właścicielami, dowód rejestracyjny z wpisem o aktualnym przeglądzie technicznym i ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej (OC). Zapytaj o książkę serwisową. Znajdziesz w niej zapisy o ewentualnych naprawach.

Porównaj, czy numery silnika i podwozia są takie same, jak podane w dowodzie rejestracyjnym – nieczytelne mogą świadczyć o tym, że ktoś je próbował zacierać (auto może być kradzione).

Udaj się do najbliższej jednostki Policji, aby sprawdzić pojazd, który zamierzasz kupić.

Bardzo ostrożnie podchodź do tzw. „okazji”, kiedy to cena auta jest nieadekwatnie niska do jego marki, typu, rocznika i stanu technicznego.

Zawrzyj umowę na piśmie – powinna zawierać informacje o marce i typie samochodu, numer podwozia i silnika, rok produkcji, dane sprzedającego i kupującego, a także sposób wydania i odebrania auta.

Należy pamiętać, że umowę trzeba zawierać z właścicielem, a nie z jego najbliższymi krewnymi, którzy twierdzą, że mają jego ustną zgodę na sprzedaż samochodu. W tym celu warto porównać dane zawarte w dokumentacji z ujętymi w dowodzie osobistym. W ten sposób można uniknąć zakupu samochodu od pasera, złodzieja albo innej nieuprawnionej osoby.

Aby potwierdzić swoje prawa do sprzedawanego pojazdu, dotychczasowy właściciel powinien okazać:

umowę kupna pojazdu od osoby fizycznej, w salonie dealera lub w komisie pojazdów używanych,

umowę darowizny (gdy samochód został mu podarowany),

dowód, że wygrał samochód na loterii, w grach liczbowych lub w konkursie i w ten sposób został jego właścicielem,

dowód na to, że odziedziczył samochód po poprzednim właścicielu.

Źródło: Wydział Prewencji KSP