Thomson, jednak niemal natychmiast po zgłoszeniu został on zapomniany. Dunlop uważany jest natomiast powszechnie za twórcę ogumienia,gdyż powstała w 1889 r. w Dublinie firma The Pneumatic Tyre and Booth's Cycle Agency Ltd uruchomiła produkcję seryjną, korzystając z jego patentu. Choć w 1899 r. Karl Benz doradzał swym klientom, by wybierali pewniejsze w eksploatacji koła pełne, to w kilka lat później ogumienie pneumatyczne było już powszechnie stosowane w samochodach osobowych, a począwszy od lat 30. ub. wieku - także w ciężarowych. Stosowane w początkowym okresie koła aut osobowych miały średnicę sięgającą 1 metra i ogumienie wysokociśnieniowe. Pierwsze opony niskociśnieniowe, pompowane - jak dzisiejsze - do ciśnienia 2-3 barów, pojawiły się pod koniec lat 20. ub. wieku. Dzisiejsze opony składają się z konstrukcji nośnej (osnowa, opasanie, stopki) oraz otaczającej ją powłoki gumowej zwanej bieżnikiem. Gdy nici kordu w osnowie ułożone są prawie poprzecznie do kierunku toczenia (środkowej linii opony), mówimy o oponie radialnej - taką właśnie konstrukcję mają niemal wszystkie współczesne opony aut osobowych. Starsze opony diagonalne właściwie wyszły już z użycia.6 ważnych zadań opony Prowadzenie Opona prowadzi samochód w pożądanym kierunku. Stabilność auta zależy od tzw. przyczepności kierunkowej. Czym mniejsze jest znoszenie przy obciążeniu poprzecznym (zakręty), tym lepiej.Przenoszenie Opona dźwiga samochód zarówno podczas jazdy, jak i na postoju. Musi też wytrzymywać znaczne obciążenia w trakcie przyspieszania i hamowania. Amortyzacja Sprężystość powietrza zawartego w oponie sprawia, że amortyzuje ona nierówności drogi, zapewniając komfort i odciążając układ jezdny auta. Jazda Opona musi się toczyć z jak najmniejszymi oporami - tak, by zapewnić sprawne poruszanie się samochodu przy możliwie najmniejszym zużyciu paliwa. Przekazywanie mocy Niewielka (jak dłoń) powierzchnia styku opony z nawierzchnią zapewnić musi przekazanie mocy silnika i skuteczne hamowanie. Trwanie Do tego wszystkiego opona musi jeszcze być trwała. Po milionach obrotów koła i "dobiciach" na dziurach, tysiącach hamowań i startów spod świateł, musi nadal spełniać swe zadania.
- Pojazd nie może być wyposażony w opony o różnej konstrukcji, w tym o różnej rzeźbie bieżnika na kołach jednej osi (za wyjątkiem korzystania z koła zapasowego na warunkach określonych przez wytwórcę pojazdu). Jeśli na kołach przedniej osi znajdują się opony radialne, to na osi tylnej nie wolno używać opon diagonalnych (i diagonalnych z opasaniem).
- Pojazd nie może być wyposażony w: opony różnej konstrukcji na osiach składowych, opony, których wskaźniki pokazują graniczne zużycie bieżnika, a jeśli takich wskaźników nie ma - o głębokości rzeźby bieżnika mniejszej niż 1,6 mm, opony o widocznych pęknięciach odsłaniających bądź naruszających ich osnowę, czy opony z umieszczonymi trwale, wystającymi na zewnątrz elementami przeciwślizgowymi (kolcami). Prawo Wspólnoty Europejskiej jest bardziej precyzyjne. Zgodnie z nim opony montowane na tej samej osi powinny być jednocześnie: tej samej marki i tego samego rozmiaru, tej samej kategorii użytkowej (np. drogowe, śniegowe, terenowe), tej samej budowy (radialne, diagonalne), o tym samym kodzie prędkości, o tym samym indeksie ładowności. Po założeniu nowych opon przez pierwsze 300 km zaleca się zachowanie ostrożności. Szczególnie w wypadku opon klasy H/V/W/Y/Z należy zmniejszyć prędkość podczas jazdy na pierwszych 50 km. Po założeniu kół śruby mocujące należy skontrolować, najlepiej najpierw po przejechaniu 10-20 km, a potem po pokonaniu dystansu 100-150 km.