Coraz częściej kierowca na stacji benzynowej czuje się, jak przysłowiowy osiołek, któremu w żłoby dano. Olej napędowy do diesli i benzyna do aut z silnikami z zapłonem iskrowym? To byłoby zbyt proste.
Na większości stacji wybór jest znacznie większy – co najmniej dwa gatunki benzyny i dwa, trzy rodzaje oleju napędowego to dziś już standard. Decyzji nie ułatwia fakt, że każda z sieci stacji stosuje dla poszczególnych produktów różne nazwy handlowe.
Zwykły olej napędowy
Bywa sprzedawany również pod nazwami: Eurodiesel (na stacjach Lotos), Ekodiesel (Orlen) czy Supradiesel (Statoil). Paliwo tomusi spełniać wymagania normy PN-EN 590. Wszystkie auta z silnikami wysokoprężnymi sprzedawane na rynku europejskim, również te najnowocześniejsze, muszą być przystosowane do zasilania takim właśnie paliwem. Żaden producent nie wymaga od użytkowników aut tankowania czegoś droższego.
Taki sam olej napędowy znajdziemy również w dystrybutorach opisanych jako „ON TIR” – tyle że jest on tłoczony pod większym ciśnieniem, żeby przyspieszyć tankowanie dużych zbiorników w ciężarówkach.
Za granicą olej napędowy występuje pod wieloma różnymi nazwami
W krajach europejskich należy zwracać uwagę, żeby na dystrybutorze znajdowała się informacja o zgodności paliwa z normą EN 590. W zależności od strefy klimatycznej paliwo to oferowane jest w odmianach o różnej temperaturze krzepnięcia. Standardowe oleje napędowe mogą zawierać kilkuprocentowe domieszki biokomponentów.
Olej napędowy premium
Na większości stacji poza standardową „ropą” można znaleźć również droższe paliwo, które jednak nadal odpowiada wymogom tej samej normy, co olej standardowy, tzn. PN-EN 590. Są to np.: DieselGold (Statoil), Verva ON (Orlen), V-Power Diesel (Shell), Ultimate Diesel (BP) czy Dynamic Diesel (Lotos).
Różnice wynikają zwykle z zastosowania innych pakietów dodatków uszlachetniających, detergentów, substancji smarnych oraz poprawiających przebieg procesu spalania. Niektórzy producenci stosują w przypadku takiego paliwa domieszkę oleju GTL – syntetycznego, niezwykle czystego oleju napędowego pochodzącego nie z przeróbki ropy naftowej, ale uzyskiwanego z gazu ziemnego.
Z różnych testów wynika, że paliwa tego typu rzeczywiście spalają się nieco lepiej – przyrost mocy i poprawa kultury pracy silników są czasem zauważalne, choć nie należy oczekiwać cudów.
W przypadku nowych diesli o bardzo precyzyjnie wykonanych i delikatnych układach wtryskowych dużą korzyścią jest większa ilość dodatków utrzymujących układ zasilania w czystości. Największą zaletą tych paliw jest jednak to, że reżimy jakościowe są w ich przypadku wyższe niż przy paliwach standardowych – ryzyko wpadki jest więc mniejsze.
Biodiesel
Na coraz większej liczbie stacji znaleźć można dystrybutory z oznaczeniami: B100, Bio100, Bioester, FAME. Paliwo to jest wyraźnie tańsze od oleju napędowego. Wbrew temu, co sądzą niektórzy, nie jest to wcale zwykły olej roślinny, lecz mieszanina estrów metylowych kwasów tłuszczowych. Jego konsystencja i właściwości fizykochemiczne są zbliżone do parametrów oleju napędowego.
Są jednak i różnice, które sprawiają, że w wielu przypadkach tankowanie tego paliwa wiąże się z dużym ryzykiem. Jest ono doskonałym rozpuszczalnikiem, agresywnym wobec wielu materiałów używanych np. jako uszczelnienia w układzie paliwowym. Ponadto, w przeciwieństwie do zwykłego diesla może wchłaniać z otoczenia znaczne ilości wody, przez co przyspiesza korozję elementów układu zasilania.
Jego wadą jest też ograniczona trwałość – już po kilku tygodniach przechowywania właściwości tej mieszanki mogą się pogarszać. Żaden nowoczesny diesel z filtrem cząstek stałych nie został przez producenta dopuszczony do stosowania takiego paliwa!
Gwoli sprawiedliwości – używając biodiesla w starszych, prostych, intensywnie użytkowanych konstrukcjach (paliwo nie może długo leżakować w baku), można sporo zaoszczędzić.
Uwaga! Poza powyższym paliwem, odpowiadającym normie PN EN 14214, szczególnie za granicą można spotkać punkty oferujące jako paliwo czyste oleje roślinne.
Benzyna bezołowiowa (95 okt.)
Standardowe paliwo do aut z silnikami benzynowymi. Musi spełniać normę PN-EN 228:2008. W wielu krajach europejskich nadal dostępne jest też paliwo bezołowiowe 91 okt. (tzw. Normal). Tego typu benzyna może teraz zawierać nawet 5 proc. biokomponentów (alkoholu).
Benzyna bezołowiowa (98 okt.)
Paliwo przeznaczone do silników, które z racji konstrukcji wykazują większą tendencję do tzw. spalania stukowego – są to głównie jednostki wysilone, o wyższym stopniu sprężania. Jeśli silnik został fabrycznie przystosowany do paliwa 95-oktanowego, to tankowanie benzyny 98 okt. nie przyniesie żadnych korzyści.
Benzyny premium
Zazwyczaj występują w odmianie 98-oktanowej, choć zdarzają się również ulepszone benzyny 95-okt. oraz paliwa o liczbie oktanowej powyżej 99. To najdroższe i z reguły najbardziej reklamowane gatunki benzyn.
Dzięki dodatkom uszlachetniającym spalają się lepiej od benzyn standardowych – ale znaczne różnice w mocy czy zużyciu takiego paliwa widać tylko w przypadku niektórych silników, których elektronika potrafi wykorzystać jego większy potencjał.