Czy warto więc zaryzykować, gdy Alfa Romeo 156 bardzo nam się podoba? Dużo zależy od wyboru silnika, bo np. diesel 1.9 JTD nie jest uważany za problematyczny. Mimo to, jeśli najważniejszą cechą auta ma być niezawodność i możliwie niski koszt eksploatacji, a w dodatku nie mamy pojęcia o budowie samochodu, lepiej poszukać czegoś innego. Alfa Romeo 156 jest odpowiednia dla osób ceniących auta z charakterem, dobre osiągi i własności jezdne, ale potrafiących zaakceptować zdarzające się czasami awarie. Ich częstotliwość w przypadku niektórych egzemplarzy bywa wysoka, lecz jest to też wina samych użytkowników, którzy nagminnie oszczędzają na fachowej obsłudze i dobrych częściach.
Efekty takiego postępowania widoczne są podczas próby zakupu – większość aut (zwłaszcza z początku produkcji) jest w złym stanie. Jednak zadbany egzemplarz Alfy Romeo 156 nie musi być tak problematycznym samochodem, jak się powszechnie uważa, i może dawać dużo radości osobom lubiącym dynamiczny styl jazdy. To zasługa mocnych silników i sportowo zestrojonego zawieszenia.
Całość dopełnia pięknie wystylizowane nadwozie, które już się trochę opatrzyło. Należy jednak pamiętać, że po debiucie sedana w 1997 r. otrzymało wiele prestiżowych nagród, m.in. „Car of the Year 1998”. Przed zakupem warto się przymierzyć do wnętrza. Nie mamy wątpliwości, że sportowy kokpit będzie się podobał, ale dla osób chcących podróżować z rodziną barierą może okazać się mniejsza niż u konkurentów ilość miejsca na tylnej kanapie i niezbyt duży, 378-litrowy bagażnik. Dodatkowo kufer ma wąski otwór załadunkowy.
Częściowym rozwiązaniem tych problemów może być oferowana od 2000 roku wersja kombi o handlowej nazwie Alfa Romeo 156 Sportwagon. Jednak też nie należy spodziewać się zbyt wiele po niej, bo względy praktyczne przegrały z argumentami stylisty. W efekcie kombi jest bardzo zgrabne, ale ma ograniczoną funkcjonalność – wysoka krawędź załadunku, mały otwór bagażnika i tylko 360 l jego pojemności! Tak więc rodzina wybór Alfy Romeo 156 musi spokojnie przemyśleć, ale dla dwójki młodych ludzi aktywnie spędzających wolny czas to dobra propozycja. Pod koniec produkcji pojawiły się również wersje z napędem 4x4 – Sportwagon Q4 i uterenowiona Crosswagon Q4.
W modelu Alfa Romeo 156 Sportwagon dobrze trzeba ocenić wyposażenie standardowe i poziom bezpieczeństwa, gorzej – trwałość materiałów użytych do wykończenia przedziału pasażerskiego. W efekcie w kilkuletnim egzemplarzu dość często słychać trzaski tapicerki, zdarzają się luźno przymocowane plastiki. Niedopracowane detale znajdziemy również w nadwoziu, np. podstawa bocznych lusterek wykonana z polakierowanego aluminium utlenia się i wygląda nieestetycznie, także plastikowe szkła reflektorów nie zdają egzaminu na dłuższą metę, gdyż tracą przejrzystość i gorzej świecą.
Problem rdzy nie jest poważny, ale warto profilaktycznie sprawdzić i uzupełnić zabezpieczenie antykorozyjne podłogi i profili zamkniętych. W czasie eksploatacji Alfy Romeo 156 najczęstszych problemów, niezależnie od wersji silnikowej, trzeba spodziewać się ze strony układu jezdnego, który mimo to wskazywany jest jako największa zaleta tego modelu. Rzeczywiście, „156-tka” doskonale się prowadzi, ale konstruktorzy zawieszenia chyba założyli, że będzie ono pracowało tylko na gładkich autostradach. W polskich warunkach trwałość zawieszenia jest niska – wymaga ono naprawy najczęściej już po 40-50 tys. km, a jeśli stosuje się zamienniki wątpliwej jakości, właściwie ciągle trzeba wracać do warsztatu.
Newralgiczne punkty to: przedni górny wahacz (291 zł), nieco rzadziej przedni dolny wahacz (617 zł), stabilizator przedni (315 zł) i drążki poprzeczne z tyłu (190 zł za sztukę).
W modelu Alfa Romeo 156 Sportwagon dość często pojawiają się też luzy w przekładni kierowniczej – można je usunąć za około 400 zł. Warto też przed zakupem zwrócić uwagę na stan amortyzatorów, które po przejechaniu 100 tys. km zazwyczaj wymagają już wymiany. Może to być kosztowne, zwłaszcza w niektórych Sportwagonach wyposażonych na życzenie w samopoziomujące się zawieszenie tylne (za ok. 2 tys. zł można je przerobić na klasyczne).
Mocną stroną modelu Alfa Romeo 156 Sportwagon są silniki Diesla. W modelu 156 spotkamy 4-cylindrową jednostkę 1.9 JTD lub 5-cylindrową 2.4 JTD. Początkowo wyposażone były one w 2, później również w 4 zawory na cylinder. Zmieniała się też moc silników i w przypadku jednostki 1.9 JTD może ona wynosić 105, 110, 115 lub 140 (po liftingu), a także 150 KM (w 4x4).
Oprócz niezłej dynamiki i umiarkowanego zużycia paliwa zaletą silników JTD jest wysoka trwałość i niewielka usterkowość. Awarie układu wtryskowego nie są częste, a zdaniem wielu mechaników jego zaleta to łatwa i niedroga naprawa, np. ok. 400 zł kosztuje regeneracja wtryskiwacza. Konieczna jest jednak częsta wymiana paska rozrządu – nawet co 60 tys. km (mimo, że początkowo producent przewidział interwał 120 tys. km).
W przypadku modelu Alfa Romeo 156 Sportwagon z dieslem wyolbrzymione są problemy z elektroniką. Oczywiście, występują drobne usterki (awaria silniczka nawiewu, czujnika położenia wału korbowego czy ABS), ale łatwo je można usunąć. Nie ma też już problemów z alternatorami.
Podsumowanie
Alfa Romeo 156 Sportwagon z silnikiem 1.9 JTD jest autem, które warto polecić osobom przynajmniej trochę znającym się na samochodach. W ich rękach nie musi być wcale irytująca ani droga w eksploatacji – ceny nawet oryginalnych części nie są wysokie i łatwo dotrzeć do tańszych zamienników. Niestety, trzeba się często borykać z naprawami podwozia, jednak nie musimy się bać o silnik 1.9 JTD, bo jest to udana konstrukcja. Ceny na rynku wtórnym są atrakcyjne, ale może być trudno znaleźć zadbane auto wśród starszych egzemplarzy – większość użytkowników eksploatuje je tanim kosztem.
