Ponadczasowy i aerodynamiczny
W obu wersjach sylwetka auta harmonijnie łączy dystynkcję z dynamiką. Nadwozie (notabene wykonane w całości z blachy ocynkowanej) ma też bardzo dobre własności aerodynamiczne: współczynnik oporu powietrza wynosi 0,32. Widać także, że samochód zaprojektowano zgodnie z obowiązującą w Audi od lat zasadą zakładającą, że brak ekstrawagancji sprzyja ponadczasowości. W każdym razie upływ czasu jest dziś widoczny w stopniu zaledwie nieznacznym. Podobne wrażenia odniesiemy w kabinie pasażerskiej. Deska rozdzielcza nie przyciąga jakimiś szczególnie atrakcyjnymi liniami, ale też wygląda lepiej niż większość kokpitów z pierwszej połowy lat 90. O względy ergonomii zadbano perfekcyjnie - auto obsługuje się intuicyjnie, nie wymaga przyzwyczajania się do żadnych niekonwencjonalnych rozwiązań. Z przodu miejsca jest bardzo dużo, fotele są obszerne i wygodne. Zajęcie właściwej pozycji za kierownicą ułatwia możliwość zmiany wysokości fotela i nachylenia siedziska, a także regulacja podparcia na odcinku lędźwiowym. W nieco gorszej sytuacji będą pasażerowie podróżujący z tyłu. Osoby długonogie mogą odczuwać pewien dyskomfort, kiedy jadący z przodu zechcą mocno odsunąć swe fotele do tyłu.
Zmieści nawet większy bagaż
W obu wersjach nadwoziowych bagażnik jest wystarczająco pojemny i ma regularne kształty. Krawędź załadunku, szczególnie w kombi, nie leży przesadnie wysoko. Warto zauważyć, że za efektowne, jakby zbiegające się ku tyłowi linie Avanta trzeba było jakoś zapłacić. Oto pojemność jego bagażnika wynosi 390 litrów - czyli aż o 50 litrów mniej niż w limuzynie! Na szczęście nie to decyduje jednak o funkcjonalności modelu kombi. Dzięki możliwości złożenia oparć tylnych siedzeń (nie trzeba przy tym nawet wyjmować tylnych zagłówków, a oparcie dzielone jest asymetrycznie) maksymalną długość przestrzeni ładunkowej można zwiększyć do 1615 mm. Całkowite złożenie siedzeń powoduje, że pojemność przestrzeni bagażowej rośnie do 1250 litrów, przy tym maksymalna ładowność jest niemała, wynosi bowiem ok. 550 kg. Na podłodze bagażnika znajdziemy też cztery okucia do mocowania ładunku, a seryjnym wyposażeniem jest siatka oddzielająca część bagażową od kabiny pasażerskiej. Nic dziwnego, że także na rynku wtórnym kombi jest wyraźnie wyżej cenione od limuzyny.
Duży wybór silników
Chętni do zakupu Audi A4 mają w czym wybierać. Auto dostępne było z wieloma silnikami. Z najsłabszymi ma charakter wozu rodzinnego, z najmocniejszymi - auta sportowego. Dodatkowo większość wersji występuje w odmianie Quattro (a więc z napędem na cztery koła), a także z automatyczną przekładnią typu Tiptronic. Dodajmy jeszcze, że już w podstawowej wersji auta pakiet wyposażenia standardowego obejmował m.in. dwie pełnowymiarowe poduszki bezpieczeństwa, pirotechniczne napinacze pasów przednich siedzeń oraz układ ABS z elektronicznym rozdziałem siły hamowania (EBV). Do rodzinnej jazdy wystarczy już z powodzeniem podstawowy silnik 1.6. Wersja 1.8 da więcej przyjemności z jazdy, szczególnie w odmianie turbodoładowanej, która jest przy tym nieco oszczędniejsza. Szukający mocniejszych wrażeń mogą zdecydować się na zakup auta z jedną z jednostek sześciocylindrowych (najlepiej tych wykonanych w technice pięciu zaworów na cylinder). Oprócz wysokiej dynamiki cechuje je duża kultura pracy, ale - niestety - za wszystko trzeba będzie słono zapłacić przy dystrybutorze. Znakomity wybór to auto z jednym z silników TDI. Najbardziej godny polecenia jest motor z turbiną o zmiennej geometrii przepływu spalin o mocy 110 KM (lub montowana w końcowym okresie produkcji samochodu odmiana z pompowtryskiwaczami o mocy 116 KM), który znakomicie łączy bardzo dobre właściwości jezdne z ekonomiką eksploatacji. Dla hobbystów przeznaczone są takie wersje samochodu, jak ta oznaczona symbolem RS4. Zespół napędowy tego modelu wykorzystuje sześciocylindrowy silnik widlasty 2,7 litra z dwoma sprężarkami (po jednej dla każdego rzędu cylindrów), wykonany w technice pięciu zaworów na cylinder. Wyposażono go w indywidualne cewki zapłonowe dla poszczególnych cylindrów, pracę nadzoruje system Bosch Motronic ME 7 z układami regulacji ciśnienia doładowania, kontroli temperatury spalin i czujnikiem spalania stukowego. Podwójny jest układ wydechowy z rurami o dużym przekroju oraz dwoma katalizatorami (wstępnym i głównym).
Trwałość powyżej przeciętnej
W statystykach usterkowości Audi A4 plasuje się przeciętnie. Jego pozycję zaniżają kłopoty, które nękały egzemplarze z początkowego okresu produkcji. W modelach z 1995 i 1996 roku notorycznie odmawiał posłuszeństwa system antykradzieżowy, bardzo często psuły się elektryczne podnośniki szyb, w silnikach czterocylindrowych występowały kłopoty z paskiem rozrządu, producent przeprowadzał też akcję wymiany klocków hamulcowych i elementów przedniej osi. Jednak później większość błędów konstrukcyjnych usunięto i można przyjąć, że auta wyprodukowane od 1997 roku sprawują się jak na Audi przystało, czyli groźne usterki są mało prawdopodobne. Ze względu na materiały użyte do budowy nadwozia rdza może zagrozić jedynie wtedy, gdy samochód ma wypadkową przeszłość. Silniki są bardzo trwałe, z czasem mogą pojawić się jedynie drobne wycieki oleju oraz nieszczelności w układzie chłodzenia. Powtarzalną usterką jest awaria pompy paliwowej, zdarza się także, iż naprawy wymaga alternator. Oryginalne części zamienne do modelu A4 są dość drogie, jednak na rynku jest także sporo zamienników zupełnie przyzwoitej jakości. Korzystając z nich w rozsądny sposób, na przykład pod nadzorem doświadczonego mechanika, można koszty eksploatacji auta znacznie obniżyć. Nie łudźmy się jednak, że będzie ona tania - wszak za komfort trzeba płacić.
Przeczytaj również:
