Na rynku pojawia się nowy model. Kiedy najlepiej go kupić? Niektórzy twierdzą, że jak najszybciej: zamówienie składamy jeszcze przed rozpoczęciem produkcji, a potem cieszymy się poczuciem wyjątkowości i zaciekawionymi spojrzeniami przechodniów. Inni uważają zaś, że z kupnem nowej konstrukcji lepiej nieco poczekać. Przynajmniej tak długo, aż konstruktorzy dokładnie nie przetestują swojego dzieła na „zapaleńcach” i nie wyeliminują usterek – tzw. chorób wieku dziecięcego. A historia motoryzacji zna niejeden falstart.
Tak było np. w przypadku produkowanego od 2007 r. Hyundaia i30. Wyciągnięcie wniosków i wyeliminowaniebłędów (przynajmniej częściowe)zajęło Koreańczykom dwa lata: od 2009 r. i30 powstaje w Europie (czeskie Nosovice), a jego usterkowość jest mniejsza. Gwarancję wydłużono z trzech do pięciu lat – to dobry znak, bowiem początkowo sytuacja wyglądała dość kiepsko. Co gorsza, nie wszystkie ASO wykazywały chęć do udzielenia pomocy rozżalonym użytkownikom i30.
Stuka przekładnia kierownicza? To się zdarza. Głośno pracuje zawieszenie? Ten typ tak ma. Ale chyba nie powinien! Okazuje się bowiem, że w wielu egzemplarzy wyprodukowanych do końca 2008 r. zamontowano wadliwy moduł wspomagania (głównie egzemplarze koreańskie, w mniejszym stopniu europejskie) – usterka objawia się stukaniem i drganiami wyczuwalnymi na kolumnie kierowniczej podczas przejeżdżania np. torów kolejowych.
Procedura naprawy zależy z reguły od miejsca produkcji danego auta: albo wymieniana jest cała kolumna wraz z przekładnią (Czechy), albo sam moduł (Korea). W tym przypadku istnieje jednak ryzyko, że nieprzyjemne stuki powrócą – nie jest to regułą, ale się niestety zdarza. Pewnym pocieszeniem może być fakt, że usterka nie ma wpływu na bezpieczeństwo jazdy. Posłuszeństwa potrafi odmówić też elektronika: szwankuje czujnik kąta skrętu kół.
Zastrzeżenia co do trwałości układu jezdnego również nie są bezpodstawne. Najsłabsze ogniwo to przednie łączniki stabilizatora (w ASO jeden kosztuje od 120 zł), które nierzadko wybijają się już po przebiegu 30-40 tys. km. Trzeba jednak przyznać, że nawet w pełni sprawny układ jezdny pracuje w i30 stosunkowo głośno – do tego trzeba się przyzwyczaić. Aby go nieco wygłuszyć, w egzemplarzach z początku produkcji poprawia się odboje tylnych amortyzatorów. Natomiast w razie wycieku oleju z któregoś z nich w ramach gwarancji montowano nowe. Pochwalić trzeba własności jezdne i30: auto jest dość komfortowe, a przy tym całkiem sprawnie pokonuje zakręty (z przodu i z tyłu zastosowano układ wahaczy).
Kolejnym wstydliwym problemem kompaktowego Hyundaia jest korozja. Choć ciężko w to uwierzyć, to jeszcze dziś zdarzają się auta, w których nawet najdrobniejsze uszkodzenie lakieru powoduje natychmiastowe pojawienie się rdzy. W przypadku „koreańczyka” najbardziej narażona jest tylna klapa (zdarza się głównie hatchbackom, w mniejszym stopniu kombi). Dobrze, że bez problemów wykonywane są naprawy gwarancyjne.
Z pozostałych wad Hyundaia i30 wymienić trzeba: parujące reflektory, skrzypiący fotel kierowcy (niekiedy również pasażera), trzeszczące plastiki deski rozdzielczej (problem pojawia się przy niskich temperaturach powietrza i dotyczy tylko niektórych egzemplarzy) i hałasujące tylne hamulce. Przyznajemy, że jak na tak młodą konstrukcję lista niedomagań jest dość długa.
Na szczęście kompakt Hyundaia ma też wiele zalet. Przede wszystkim pochwalić trzeba wygodne i przestronne wnętrze koreańskiego „kombiaka”. W drugim rzędzie siedzeń wygodnie będzie nawet… koszykarzom (kanapa dłuższa o 5 cm niż w hatchbacku)! Nieco większy mógłby być bagażnik (od 415 do 1395 l). Wyposażenie? Całkiem przyzwoite – w standardzie znajdziemy m.in. 6 airbagów, radio z CD i elektryczne szyby z przodu.
Pozytywne wrażenie robią również jednostki napędowe. W benzyniakach zastosowano system zmiennych faz rozrządu CVVT. Warto zwrócić uwagę na silnik 1.6 (122, później 126 KM), który zapewnia co prawda niezłe osiągi, ale mógłby nieco mniej palić (średnio ok. 9 l/100 km). Jednostka 1.4 jest wyraźnie słabsza – odczujemy to zwłaszcza wtedy, gdy na pokładzie podróżuje komplet pasażerów. Z diesli polecamy bezproblemową jednostkę 1.6, występującą w wersjach 90 i 115 KM.
Podsumowanie - Hyundai powinien wyciągnąć wnioski z kłopotów „siostrzanej” Kii cee’d (i30 debiutowało rok po niej) i wypuścić bardziej dopracowane auto. Dobrze, że wraz z przeniesieniem produkcji do Europy Koreańczycy zdołali wyeliminować większość najpoważniejszych usterek. A w razie problemów wciąż możemy skorzystać z gwarancji fabrycznej!
Galeria zdjęć
1/5 Decydując się na używanego Hyundaia i30, koniecznie sprawdźmy, czy dany egzemplarz miał już naprawianą kolumnę kierownicy. Ryzyko awarii tego elementu w aucie pochodzącym z Korei jest niestety dość duże
2/5 Ergonomia bez zarzutu, nieco gorzej ocenić trzeba jakość wykonania. Auta bez klimatyzacji (Base i Classic) to na rynku wtórnym rzadkość
3/5 Niebieskie podświetlenie zegarów może męczyć wzrok
4/5 Bagażnik ma pojemność od 415 do 1395 l. Jego funkcjonalność obniżają nadkola, wnikające dość głęboko do środka
5/5 Dobry wybór to silnik benzynowy 1.6 o mocy 122 lub 126 KM – dynamiczny i bardzo trwały. Amatorom diesli polecam niezwykle oszczędną jednostkę 1.6 CRDi.
