Warto było poczekać

Trochę niepokoju zasiała informacja, że kombi będzie wytwarzane nie we Francji, ale w zakładach Renault w tureckim mieście Bursa. Dziennikarze niemieckiego tygodnika "Auto Bild" zadali sobie nawet trud dokładnego porównania dwu aut, z których jedno wyprodukowane zostało we Francji, a drugie w Turcji. Wypadło ono uspokajająco - pod względem jakości wykonania oba pojazdy były identyczne. Co nie oznacza, że idealne, na przykład pasowania blach nadwozia i zabezpieczenie antykorozyjne okazały się jedynie dostateczne. Nie zmienia to jednak faktu, że Mégane kombi to auto udane. Nadwozie, choć jest sporo (o 30 cm) dłuższe od bazowego hatchbacka, wcale nie wygląda ociężale czy nieproporcjonalnie. Zgrabna karoseria kryje funkcjonalne wnętrze pozwalające na wygodną podróż czterem osobom (piątce będzie już ciasno). Jego największym atutem jest przestrzeń bagażowa. Przy komplecie pasażerów jej pojemność wynosi 485 l, a to już dużo jak na auto kompaktowe. Składając tylną kanapę, otrzymujemy zaś ładownię o pojemności wynoszącej aż 1600 l. To więcej, niż oferują wersje kombi Opla Astry II (1500 l) i Forda Focusa (1580 l). Dodatkowe atuty przestrzeni ładunkowej Mégane'a to całkowicie płaska podłoga, wygodne punkty do mocowania przewożonych ładunków oraz sporo schowków na drobne przedmioty.Silnik 1.4 16V nie zadowoli wielbicieli szybkich aut, ale z pewnością wystarczy większości kierowców. Redakcyjny test potwierdził deklarowane przez producenta przyspieszenie (12 s do 100 km/h). Do silnika dobrze pasuje kompromisowo zestrojone zawieszenie. Wystarczająco skutecznie wybiera ono nierówności, a jednocześnie pozwala na sprawne pokonywanie zakrętów, nawet przy sporym obciążeniu samochodu. Walory funkcjonalne auta wypada więc łącznie ocenić bardzo dobrze. Niestety gorzej jest z usterkowością - Mégane dość często wymaga interwencji mechaników. Kupując auto używane, warto sprawdzić stan sprzęgła. Już przy przebiegu ok. 80 tys. km pedał potrafi wyraźnie twardnieć, zmuszając do wymiany całego zespołu. Na pewno należy też skontrolować działanie układu klimatyzacji. Wycieki z parownika powodują bowiem, że często dochodzi do utraty czynnika chłodniczego. Do powtarzających się przypadłości należy awaria cewki zapłonowej (koszt ok. 370 zł). Jej uszkodzenie na ogół nie unieruchamia auta, ale prowadzi do nierównej pracy silnika (tzw. wypadanie zapłonów). Same silniki są trwałe. Trzeba jednak wiedzieć, że w polskich warunkach eksploatacji pasek rozrządu znacznie bezpieczniej będzie wymieniać częściej, niż zaleca producent, a więc nie co 120, ale co 80 tys. km. Wraz z tym paskiem wymieniamy również obie jego rolki oraz pasek napędu akcesoriów, koniecznie należy także ocenić stan pompy wody i ewentualnie zapobiegawczo zastąpić zużyte elementy nowymi. Typowa przypadłość zespołu napędowego to zerwanie dolnej poduszki mocującej. Objawia się ono stukiem oraz dużymi ruchami dźwigni zmiany biegów podczas ruszania. Zawieszenie jest dość trwałe, wyjątkiem są jednak zewnętrzne gumy stabilizatora, które trzeba wymieniać nawet co 40 tys. km (koszt w ASO ok. 170 zł). Poza tym w samochodach, które często przewożą większe ładunki, spotkać się można z uszkodzeniem górnego mocowania tylnych amortyzatorów. Stosunkowo niską trwałością charakteryzuje się układ wydechowy. Do korozji najpierw tylnego, a potem przedniego tłumika dochodzi po około czterech latach eksploatacji, a nawet szybciej, jeśli auto jeździ tylko po mieście.