Od dawna dostawaliśmy od Was prośby o ruszenie tematu tanich kasków motocyklowych. Dziś wreszcie prezentujemy Wam materiał, w którym porównujemy osiem kasków z niższej półki. Ich średnia cena to 250 zł.
Co można dostać za 250 zł? Skorupę wykonaną ze stopu patyczków po lizakach? Wnętrze z recyklingu ubrań z UK? Wizjer z przeciętej butelki PET? Malowanie przy pomocy rakotwórczych, chińskich farb dla dzieci? A może combo? Sprawdzamy jak radzą sobie:
-MDS M13
-BOX BZ1
-Naxa F13
-Ozone A188
-LS2 FF351
-Datex Arrow SA-08
-Lazer Bayamo Z-Line
-Rocc 440
W każdym z kasków przejechaliśmy minimum 500 km, a w niektórych było to od 1000 do 1500 km. Każdy kask testowany był jadąc tymi samymi motocyklami i w podobnych warunkach pogodowych, a często pokonując tę samą trasę. W teście skupiliśmy się na sześciu elementach, które składają się na ocenę końcową:
1.
Wygoda
– uwzględnia trzymanie się kasku na głowie, miejsce na uszy, możliwość założenia okularów, uciskanie, zapięcie. Należy pamiętać, że wygoda jest odczuciem dość subiektywnym i zależy w sporej mierze od budowy naszej głowy, dlatego zawsze warto jakiś czas ponosić kask zanim się go zakupi.
2.
Aerodynamika
– uwzględnia zachowanie kasku podczas jazdy z wyższymi prędkościami zarówno przy jeździe na wprost, jak i podczas odwrócenia głowy. Tutaj również sprawdzamy poziom wytłumienia kasku.
3.
Wentylacja
4.
Ergonomia
– uwzględnia obsługę elementów kasku, w tym wizjera, nawiewów oraz sposób wyjmowania/zakładania wnętrza.
5.
Jakość wykonania
– uwzględnia jakość wykonania zarówno elementów na zewnątrz kasku, jak i wewnątrz, lakierowanie, spasowanie elementów.
6.
Bezpieczeństwo
– ten element nie będzie omawiany oddzielnie dla każdego z kasków, a wyłącznie jako ocena końcowa, na którą składać będą się:
a.
Ilość rozmiarów skorup. Im więcej, tym lepiej. Jest to element dość istotny dla bezpieczeństwa, ponieważ rozmiar kasku nie jest dobierany wyłącznie poprzez wyściółkę czy EPS, ale również przez samą wielkość skorupy. Ma to znaczenie po kilku tysiącach kilometrów, kiedy wnętrze po prostu się wyrabia i staje się luźne. W chwili uderzenia taki luz powoduje szkody nie mniejsze niż od początku źle dobrany rozmiar kasku. Każdy rozmiar skorupy powyżej jednej, to jeden punkt więcej.
b.
Ilość warstw EPS. Ilość warstw styropianu (ich gęstość), poza samą skorupą, odpowiada za sposób pochłaniania energii podczas uderzenia. Każda warstwa powyżej jednej, to jeden punkt więcej.
c.
Filtry UV. Element często pomijany podczas wyboru kasku, jednak jazda z opuszczoną blendą i uniesionym wizjerem (w przypadku testowanych kasków każdy wizjer posiada filtr UV), która nie posiada filtra, to pierwszy krok do utraty wzroku, zwłaszcza kiedy blenda jest bardzo przyciemniona. Brak filtra UV na blendzie, to jeden punkt mniej do oceny końcowej.
d.
SHARP. Dla wielu nie jest wyznacznikiem, osobiście jednak traktuję jego wyniki jako jeden z elementów składowej. Dla kasków posiadających 3 gwiazdki w teście przyznałem o jeden punkt więcej, dla tych z czterema o dwa punkty więcej do oceny końcowej w zakresie bezpieczeństwa.
e.
Blenda. W przypadku kiedy blenda jest za duża i dotyka nosa odejmowany jest jeden punkt. W przypadku uderzenia może ona doprowadzić do uszkodzenia nosa.
f.
Miejsce na szczękę. Element mający bardzo duży wpływ na bezpieczeństwo, ponieważ mała przestrzeń przed szczęką zwiększa niebezpieczeństwo urazów. W przypadku kiedy w kasku dotykamy szczęką do skorupy odejmowane są trzy punkty, w przypadku kiedy przestrzeń ta jest mniejsza niż 2 cm odejmowane są dwa punkty. W przypadku kiedy mocniej pchając kask dłonią skorupa dotyka twarzy odejmowany jest jeden punkt.
g.
Obsługa blendy. W przypadku kiedy obsługa blendy wymaga siły lub zbyt dużych kombinacji podczas jazdy - punkty są odejmowane.
Norma bezpieczeństwa - słowo o CE E22:05
Każdy z testowanych kasków posiada certyfikat CE E22:05, który dopuszcza go do ruchu, należy jednak pamiętać, że certyfikat ten (uznawany jest w ponad 50 krajach, w tym również w Polsce), jest homologacją najbardziej liberalną (czyt. najmniej rygorystyczną). Warto więc pamiętać, że testy, które kaski przechodzą aby go otrzymać, ustępują takim jak DOT, SHARP, czy SNELL. Jakie testy musiały przejść każde z kasków aby otrzymać certyfikat?
1.
Wytrzymałość skorupy. Weryfikowana jest przede wszystkim jej zdolność do pochłaniania energii, do czego służy kilka testów. Pierwszy, to uderzenie w skorupę kasku w pięciu lub sześciu punktach i sprawdzenie odkształcenia. Drugi, to uderzenie kaskiem z prędkością 7,5m/s i z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię. Trzeci to weryfikacja zachowania w skrajnych temperaturach, od -20 do 50*C.
2.
Zapięcie kasku. Sprawdzana jest wytrzymałość zapięcia, możliwości jego zerwania, odpięcia czy wyciągnięcia. Zapięcie jest bardzo ważnym elementem każdego kasku, gdyż to ono odpowiedzialne jest by kask w razie wypadku pozostał na swoim miejscu.
3.
Wizjer (szybka). Każdy wizjer musi być odporny na zadrapania, pęknięcia oraz perforację oraz musi zapewniać dobrą widoczność (nie ogranicza pola widzenia). Wizjer przechodzi tzw. „test penetracji”, czyli ciężarek o wadze 3 kg upuszcza się na niego z wysokości jednego metra.
Każdy z kasków, poza certyfikatem ECR, posiada dodatkowe oznaczenie homologacyjne E wraz z dodatkową cyfrą, które nie stanowi w żadnej mierze o jakości, a jest wyłącznie informacją w jakim kraju dany kask otrzymał certyfikat.
E1 Niemcy
E2 Francja
E3 Włochy
E4 Holandia
E5 Szwecja
E6 Belgia
E7 Węgry
E8 Czechy
E9 Hiszpania
E11 Wielka Brytania
E12 Austria
E13 Luksemburg
E14 Szwajcaria
E16 Norwegia
E17 Finlandia
E18 Dania
E19 Rumunia
E20 Polska
E21 Portugalia
E22 Rosja
Na wszywce homologacyjnej, którą możemy znaleźć na pasku lub wyściółce kasku, znajduje się kilka dodatkowych informacji w formie kodowej:
05 – rok nowelizacji normy
1357 – numer homologacji
24.945.425 – nr fabryczny
P – kask integralny (dodatkowe oznaczenia: P/J – szczękowiec, J – jet, NP – bez ochrony szczęki i policzków)
Galeria zdjęć
1/9 
2/9 
3/9 
4/9 
5/9 
6/9 
7/9 
8/9 
9/9 