Maszynę przygotował Phill Schilling, który w latach 1970 - 1988 był redaktorem magazynu, a do zwycięstwa poprowadził ją Cook Neilson. Neilson był dziennikarzem i kierowcą wyścigowym. Obaj panowie trafili do AMA Motorcycle Hall of Fame. Neilson został tam wpisany w 2006 roku, a Schilling - pięć lat później.
Wystawione na sprzedaż Ducati to jeden z trzech egzemplarzy zbudowanych przed oficjalnym rozpoczęciem produkcji modelu SS. Motocykl trafił do Cycle Magazine w 1973 roku. Projekt nazwano „California Hot-Rod” i stworzono pod niego cykl artykułów „Beyond Racer Road”. Swojego czasu był to największy magazyn motocyklowy na świecie, który sprzedawał się w nakładzie około pół miliona egzemplarzy. Oprócz tego Neilson nabył w 1974 roku produkcyjną wersję motocykla.
Finałem historii było zwycięstwo Neilsona w 1977 roku podczas wyścigu Daytona Superbike. Po zakończeniu sezonu motocykl został sprzedany. Jego nowym nabywcą był Dale Newton, a kierowcą wyscigowym - Paul Ritter.
Po zakończeniu służby Ducati zostało całkowicie odrestaurowane, a w 1997 roku Cook Neilson przejechał na nim trzy okrążenia honorowe na torze Daytona z okazji dwudziestej rocznicy zwycięstwa. Wyścig z 1977 roku był niezwykle ważny dla amerykańskiego oddziału Ducati. Przez kolejne 20 lat 750SS było w prywatnej kolekcji. Motocykl jest wyposażony w oryginalne slicki Goodyear z 1977 roku oraz posiada rejestrację na Cooka Neilsona.
W opisie aukcji jest również historia przeróbek motocykla. Początkowo motocykl był wyposażony w standardowe gaźniki i seryjny układ wydechowy, a zmiany były dopuszczalne tylko w przypadku podwozia, co pozwoliło na wymianę amortyzatorów, zamontowanie aluminiowych tarcz hamulcowych oraz tylnej obręczy o szerokości 3,5 cala. Motocykl był tak dobrze przygotowany, że w 1975 roku Neilson wygrał pierwszy wyścig w klasie Open Production, gdzie pokonał BMW. Rok później zmieniły się zasady - dopuszczono silniki o pojemności do 1000 ccm, ale gaźniki i tłumiki musiały pozostać standardowe, nadwozie również. Oprócz tego motocykl musiał posiadać sprawne oświetlenie z przodu i z tyłu, co czyniło go cięższym.
Silnik poskładano na częściach Yamahy, BMW, Venolia, Toyoty oraz Harley-Davidson. W 1976 roku Neilson ustanowił rekord prędkości na torze Daytona z wynikiem 233,68 km/h, a do mety dotarł na trzecim miejscu. Motocykl był jeszcze udoskonalany i podczas ostatniej rundy sezonu 1976 dojechał na drugim miejscu.
Na rok 1977 zainstalowano skrzynię z krótkimi przełożeniami, a motocykl odchudzono o 13 kilogramów. Po tych zabiegach Neilson i Schilling postanowili zaatakować wyścig Daytona Superbike Race, ale trzeba było użyć nowego motocykla. Tutaj do gry wszedł przedmiot aukcji - Ducati 750SS z 1974 roku, które wcześniej zostało zakupione przez Neilsona. Dokonano w nim identycznych zmian, jak w poprzednim motocyklu i wprowadzono dodatkowe, które zaowocowały zwiększeniem mocy do 90,4 koni mechanicznych, co było dobrym wynikiem dla Ducati, ale kiepskim na tle konkurencji, ponieważ Kawasaki Z1 zbudowane przez Yoshimurę miało 120 koni mechanicznych mocy.
Przed rundą Daytona Superbike doszło do pożaru w siedzibie Yoshimury i wśród zniszczonych przedmiotów były hamownia i… silnik Kawasaki Z1 o mocy 120 koni mechanicznych. To sprawiło, że wstrzymano prace nad rozwojem motocykla, ale udało się złożyć nowy silnik. Różnica prędkości pomiędzy Ducati 750SS a Kawasaki Z1 wynosiła 6 km/h. Neilson zaliczył bardzo dobry start i starał się uciec konkurencji. Udało mu się odstawić zawodników będących na drugim i trzecim miejscu aż o 29 sekund.
Nowy właściciel oprócz motocykla kupi również legendę, ponieważ zwycięstwo na torze Daytona było najważniejszym dla Ducati od czasu wygranej rundy na torze Imola w 1972 roku, kiedy to najszybsze były 750S. Cena motocykla w momencie pisania tekstu to 225,322 dolarów - czyli 829,759 złotych.