Klasa Women
Zacznę od klasy kobiecej nie tylko ze względu na dżentelmeńską zasadę „panie przodem”, ale również dlatego, że chyba bardziej zawzięta może być tylko kobieta, której ktoś bardzo, bardzo, ale to bardzo mocno nadepnął na odcisk. Na miejscu byłem kilka godzin przed rozpoczęciem zawodów, kiedy dziewczyny akurat trenowały i widziałem jak niektóre z nich przewracały się po dwa, trzy razy na przeszkodzie wodnej i kamieniach, nawet chciały zrezygnować, ale mimo wszystko wracały na motocykl i cisnęły dalej. To się dopiero nazywa duch walki.
Mając w pamięci te obrazki spodziewałem się całkiem niezłego widowiska. Po starcie na prowadzenie wysunęła się Maria Franke, ale tuż za nią była Sandra Gomez. Obie panie cięły się przez całe okrążenie, aż w końcu obie utknęły na kamieniach, tuż za przeszkodą wodną. Z kłopotów najszybciej wyszła, a właściwie wyjechała - Sandra Gomez, która straciła jedną pozycję na rzecz Jane Daniels, która objęła prowadzenie i nie pozostawiła konkurencji cienia nadziei na zwycięstwo. Za Sandrą Gomez jechała Louise Forsley, ale i ona padła ofiarą kamieni ustawionych na zakręcie tuż za przeszkodą wodną. Sytuację wykorzystała Emma Bristow, która długo nie cieszyła się trzecim miejscem, ponieważ zaliczyła wywrotkę tuż po rozpoczęciu czwartego okrążenia. Dzięki temu Louise Forsley wróciła na trzecie miejsce. Wyścig wygrała Jane Daniels przed Sandrą Gomez (+8.089) i Louise Forsley (+49.040).
W wyścigu jechały dwie reprezentantki Polski - Anna Wygachlewicz i Natalia Śniada. Zajęły one kolejno szóste i ósme miejsce. W Łodzi nie pojawiła się zwyciężczyni wyścigu w Liverpoolu - Laia Sanz, która spadła przez to na piąte miejsce w generalce. W trakcie sezonu zawodnicy mogą opuścić dwie rundy.
Klasa Junior
W ramach klasy Junior odbyły się dwa wyścigi. Również tutaj nie brakowało emocji, a to za sprawą Pawła Szymkowskiego, który zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Oprócz niego byli zgłoszeni również inni zawodnicy z Polski - Dawid Sienkiewicz, Grzegorz Kargul, Gabriel Wdowiarz, Adam Tomiczek, Michał Kosik, Adrian Andrzejak, Maciej Zaniewicz, Jakub Kucharski, Wojciech Kozłowski i Jakub Haftek.
Po starcie wyścigu na prowadzenie wysunął się Magnus Thor, ale na krótko, ponieważ już na długiej prostej dopadł go ubiegłoroczny mistrz klasy junior - Giacomo Redondi. Włoski zawodnik szybko zaczał budować przewagę. W tym czasie Thor spadł na czwarte miejsce, a wyprzedzili go Jamie McCanney i polski zawodnik - Paweł Szymkowski. Na piątym okrążeniu McCanney miał już 4 sekundy straty do Redondiego, a Szymkowski - 12 sekund. Polak był bezpieczny na trzecim miejscu, ponieważ Thor tracił do niego 8 sekund. Na ostatnim okrążeniu McCanney upadł, ale szybko się pozbierał i zachował trzecie miejsce. Jego przewaga stopniała jednak o połowę. Pierwszy wyścig wygrał Redondi.
Drugi wyścig startował w odwróconej kolejności. Po starcie na prowadzenie wysunął się Kucharski. Redondi zaliczył świetny start i od razu przebił się na trzecie miejsce. Dwa okrążenia później był już na prowadzeniu. McCanney jechał na trzecim miejscu, a tuż za nim Szymkowski. McCanney uporał się z jadącym na drugiej pozycji Jesperem Borjessonem. To właśnie pojedynek Szymkowskiego z Borjessonem sprawił, że publiczność wstała z miejsc. Nasz zawodnik miał sekundę straty do Szweda i wyprzedził go na ostatnim okrążeniu.
Pomimo wygranej w obu wyścigach Redondi jest na drugim miejscu w generalce, a prowadzi McCanney. Polski zawodnik - Paweł Szymkowski - jest na trzecim miejscu.
Prestige
W klasie Prestige wszyscy oczywiście liczyli na zwycięstwo Tadeusza Błażusiaka, który przyjechał na domową rundę jako lider klasyfikacji generalnej. W Liverpoolu wygrał wszystkie wyścigi i dzięki temu oczekiwania wobec polskiego zawodnika były jeszcze większe. Jego głównym rywalem jest David Knight, który przed sezonem zapowiadał, że jest w stanie pokonać Tadka. W klasie Prestige byli zgłoszeni również inni zawodnicy z Polski - Paweł Wizgier, Adam Zych i Michał Włodarczyk.
Pierwszy wyścig nie rozpoczął się dobrze dla Błażusiaka, który popełnił błąd i spadł na piąte miejsce. Prowadzenie objął David Knight, a za nim jechali Daniel McCanney i Mathias Bellino. Taddy odrobił częściowo straty i na drugim okrążeniu był czwarty. McCanney z kolei został wyprzedzony przez Bellino. Taka kolejność utrzymała się aż do końca wyścigu. Wygrał Knight przed Bellino, McCanney’em i Błażusiakiem. Taddy miał jednak szczęście, ponieważ wygrał Superpole. Dzięki temu zgarnął dodatkowe trzy punkty i w klasyfikacji ogólnej rundy był trzeci.
W drugim wyścigu kolejność była odwrócona. Dzięki temu na prowadzenie wysunęli się Rookstool, Redmond i Nemeth. Na trzecim okrążeniu Błażusiak jadąc na szóstym miejscu przymierzał się do wyprzedzenia Walkera i wtedy zawodnicy zderzyli się. Błażusiak spadł aż na dziesiąte miejsce. Na prowadzenie wysunął się Daniel Gibert-Gatell przed Alfredo Gomezem i Kyle Redmondem. Na przedostatnim okrążeniu Redmonda wyprzedził Kornel Nemeth i udało mu się utrzymać trzecie miejsce aż do mety.
Po dwóch wyścigach na prowadzeniu rundy był Daniel Gibert-Gatell z 31 punktami. Tyle samo punktów miał David Knight. Na trzecim miejscu znajdował się Alfredo Gomez z 26 punktami. Taddy Błażusiak miał 24 punkty. Start do trzeciego wyścigu był według kolejności z kwalifikacji. To z kolei sprawiło, że już przed startem publiczność wstała z miejsc i czekała na występ polskiego zawodnika (nawet ja na chwilę odstawiłem komputer i z niecierpliwością czekałem na rozpoczęcie wyścigu).
Po starcie na prowadzenie wysunął się Błażusiak, a za nim jakby w innej czasoprzestrzeni pędził Mathias Bellino, który dopadł Polaka na podjeździe do nawrotu znajdującego się na szczycie trybun. Za Błażusiakiem z kolei jechał jego najgroźniejszy rywal - David Knight. Na czwartym okrążeniu polski zawodnik powrócił na prowadzenie, a jego brytyjski konkurent był drugi. Na trzecim miejscu znalazł się Jonny Walker. Taddy z okrążenia na okrążenie powiększał swoją przewagę nad Knightem i wpadł na metę jako pierwszy. Knight dojechał na drugim miejscu, a Walker - na trzecim. Bellino znalazł się tuż za podium - na czwartej pozycji.
Rundę zwyciężył David Knight, który po wyścigach w Łodzi ma na koncie 93 punkty i zajmuje drugie miejsce. Na prowadzeniu jest Taddy Błażusiak z przewagą 14 punktów. Trzeci w generalce jest Daniel Gibert-Gatell z 39 punktami na koncie.
Są powody do zadowolenia
Rundę można zaliczyć do udanych. Hala nie była wypełniona po brzegi, ale na oko 2/3 miejsc było zajętych. Organizatorzy przyznają, że część publiki odebrało im sobotnie show Nitro Circus, które odbyło się na warszawskim basenie narodowym. Zawodnicy, którzy przyjechali do Łodzi pozytywnie wypowiadali się na temat toru. Trasa przejazdu była mocno zróżnicowana, ale na pytanie o najtrudniejszy punkt wszyscy zgodnie odpowiadali, że był nim odcinek, na którym znajdowała się przeszkoda wodna, a tuż za nią ciasny nawrót wyłożony kamieniami. To właśnie tam był największy „kocioł”.
Kiedy rozmawiałem przed wyścigami z Davidem Knightem, to wskazał on także na pierwszy zakręt mówiąc, że jeśli pokona się go dobrze, to później w wyścigu już będzie z górki. Zarówno on jak i Taddy Błażusiak byli zgodni co do tego, że przy takim ułożeniu toru wyścigi będą loterią. Błażusiak i Knight zgodnie podkreślili, że nie mogą się doczekać przerwy świątecznej, ponieważ ten rok był dla nich bardzo pracowity i bardzo ciężki. Taddy był cały czas w rozjazdach, a Knight musiał opanować nowy motocykl. Obaj zawodnicy wyjeżdżają jednak z Łodzi z tarczami, a nie na tarczach, więc z pewnością będą mogli się zrelaksować w święta.
Organizatorzy - Łódzki Klub Motorowy - są bardzo zadowoleni z tegorocznej rundy. Była ona zorganizowana przez ŁKM od A do Z. Dowiedzieliśmy się również, że ŁKM otrzymał propozycję zorganizowania halowych Mistrzostw Europy, które miałyby się odbyć w pięciu krajach, w tym w Hiszpanii, we Włoszech i oczywiście w Polsce. Oprócz wyścigów były również inne atrakcje takie, jak przejazdy kilkuletnich zawodników, którzy dopiero zaczynają przygodę z enduro, wyścigi o puchar Prezydent Łodzi, a także wyścig kosiarek, wyścig zabytkowych motocykli off-road, a bardziej odważni zgłosili się do biegu po trasie przejazdu na dystansie jednego okrążenia.
Atlas Arena nie jest w żaden sposób czasowo zakontraktowana na Mistrzostwa Świata SuperEnduro, ale wierzymy, że zawodnicy pojawią się w Polsce również w przyszłym roku. Jest to najwyższa rangą impreza motocyklowa w Polsce, więc tym bardziej warto o nią walczyć.