Nasuwa się nam proste pytanie: jak powinien zachować się w takich sytuacjach kierujący?Po pierwsze: dostosuj prędkość jazdy Prędkość jazdy musi być zawczasu odpowiednio zmniejszona; innymi słowy, musi być dostosowana do panujących warunków na drodze. Na pewno nie może być większa od wynikającej z rodzaju drogi lub znaków ograniczających prędkość! Lokalne ograniczenie może być właśnie spowodowane okresowym występowaniem bocznego wiatru, o którym możemy nie wiedzieć. Dlatego warto zwalniać nawet przy z pozoru bezsensownych ograniczeniach. Po drugie: mocno trzymaj kierownicę Koło kierownicy musi być trzymane oburącz w pozycji "za piętnaście trzecia" (ewentualnie "za dziesięć druga"), a co najważniejsze - w sposób pewny, a nie niedbały.
Chodzi o to, żeby ręce były cały czas przygotowane na ewentualne wykonanie korekty toru jazdy w przypadku nagłego podmuchu wiatru, który może zepchnąć pojazd z dotychczasowego toru ruchu. Jest to zjawisko o tyle groźne, że następuje bardzo szybko i jeżeli kierujący nie będzie na nie przygotowany, może w ułamku sekundy znaleźć się poza jezdnią lub np. na sąsiednim pasie ruchu, powodując bardzo niebezpieczną sytuację. A zderzenie czołowe najczęściej kończy się tragicznie. Po trzecie: obserwuj Kierujący powinien na bieżąco wiedzieć, z której strony wieje wiatr (z której strony może nadejść podmuch), żeby móc przeciwdziałać potencjalnemu niebezpieczeństwu. W tym celu warto obserwować np. gałęzie drzew, trawy porastające pola, a nawet śnieg zalegający po obu stronach drogi.
Dzięki takiej obserwacji będziemy cały czas przygotowani na przeciwreakcję na nagły podmuch wiatru, ponieważ będziemy znali jego kierunek. Pamiętać musimy, że obserwacja taka nie może w żadnym przypadku powodować odrywania wzroku od tego, co dzieje się na drodze - powinna stanowić jedynie uzupełnienie. Nie zapominajmy teżo podmuchach, które mogą wywołać przejeżdżające w przeciwnym kierunku duże pojazdy: ciężarówki z naczepami i autobusy.Nie przeceniaj umiejętności nWąską drogą poruszał się Opel Kadett. Kierował nim Jacek P. - młody stażem i niedoświadczony kierowca, a pasażerką była jego dziewczyna Dorota W. Jechał zdecydowanie za szybko jak na panujące warunki, a ponadto kierownicę trzymał bardzo niedbale, w taki sposób, że dwa palce prawej ręki spoczywały na dolnej części koła. Droga biegła przez las.
W pewnej chwili kierujący Oplem zbliżył się do końca pasa lasu i wyjechał na otwarty teren. W samochód uderzył gwałtowny podmuch wiatru, który w ułamku sekundy zepchnął pojazd z drogi do rowu. W konsekwencji Opel przewrócił się, a kierowca i pasażerka doznali dotkliwych potłuczeń i złamań. Kierujący, gdy doszedł do siebie, stwierdził, że zupełnie nie wie, co się stało - jechał przecież prosto i nagle samochód znalazł się poza drogą. Przyczyną tego wypadku była brawura i zupełny brak umiejętności prowadzenia pojazdu w trudniejszych warunkach, a przede wszystkim niedostosowanie prędkości do panujących warunków (przed wyjechaniem zza ściany lasu powinna być ona zmniejszona). Zawiodły też ręce, które nie były w stanie opanować sytuacji.