Sytuacja brytyjskiego przemysłu motoryzacyjnego po II wojnie światowej była trudna. Popyt na nowe auta słabo się rozwijał. Ograniczono przydziały stali oraz innych surowców. Dla firmy Jaguar z Coventry jedyną nadzieją na przetrwanie był eksport do USA.
Oferowany tam model Mk IV miał jednak archaiczną linię i zbyt słabe osiągi, aby uzyskać sukces. W tym czasie Walter Hassan, inżynier z praktyką u Bentleya, oraz William Heynes zaprojektowali 6-cylindrowy silnik 3.4 z dwoma wałkami rozrządu i półkulistymi komorami spalania, który rozwijał moc 160 KM (tę jednostkę produkowano aż do końca lat 80. XX w.).
W październiku 1948 roku na londyńskim salonie samochodowym w Earls Court zaprezentowano prototyp Jaguara XK 120
Auto wywołało sensację. Płynne linie nadwozia kojarzyły się z przyczajonym do skoku jaguarem. W czasie, gdy Enzo Ferrari dopiero organizował swoją firmę, a Porsche testował model 356 z 40-konnym silnikiem, osiągi XK 120 były szokujące.
Liczba w jego nazwie oznaczała maksymalną prędkość w milach, czyli ok. 193 km/h
Po wprowadzeniu gaźników SU auto przekraczało 200 km/h. Wówczas za szybkie uznawano samochody, które osiągały prędkość 140-150 km/h. Wiele osób nie wierzyło w osiągi nowego Jaguara. 30 maja 1949 roku na autostradzie Bruksela – Ostenda Roland Sutton osiągnął 132,6 mil/h (213 km/h). Na dystansie mili ze startu lotnego sędziowie zarejestrowali wynik 203,49 km/h. Wyczyn Suttona przekonał najbardziej zagorzałych sceptyków.
242 egzemplarze z początku produkcji miały karoserie ręcznie montowane z blachy aluminiowej z wojennych zapasów. Od kwietnia 1950 r. stosowano już stal, nadal jednak pokrywy silnika i bagażnika oraz drzwi wykonywano z aluminium.
W momencie debiutu XK 120 podstawowa wersja kosztowała 1263 funty
Początkowo XK 120 było produkowane wyłącznie w wersji roadster, z 2-miejscowym nadwoziem (OTS – Open Two Seater). Ciasne, lecz stylowe wnętrze starannie wykańczano skórą Connolly. Po uruchomieniu zakładów Browns Lane (1951 r.) montowano także coupé ze sztywnym dachem (FHC – Fixed Head Coupé). W 1953 roku wprowadzono kabriolet ze składanym dachem z tkaniny i bocznymi szybami (DHC). Oferowano także model XK 120M i MC (210 KM).
75 proc. produkcji trafiało na eksport do USA
W 1951 roku podstawowy model coupé kosztował tam 3830 dolarów. Jaguar XK 120 odniósł wiele sportowych zwycięstw. Najważniejszym sukcesem było 1. miejsce załogi Walker/Whitehead w 24-godzinnym wyścigu w Le Mans w 1951 r. Kilka rekordów świata pobito na francuskim torze Montlhéry. 21 października 1953 roku Norman Dewis osiągnął Jaguarem 276 km/h.
W ciągu 6 lat wyprodukowano 12 055 modeli XK 120
W październiku 1954 r. hale fabryki opuściły pierwsze egzemplarze Jaguara XK 140. Wyróżniał się on większym wnętrzem oraz kierunkowskazami na błotnikach. Na zamówienie montowano automatyczną skrzynię biegów. Wiosną 1957 roku odbyła się premiera modelu XK 150. Pod wydłużoną maską pracował 192-konny silnik.
XK 150 odróżniało się od poprzedników panoramiczną szybą oraz szerszym wlotem powietrza
Seryjnie miało tarczowe hamulce wszystkich kół. Po 2 latach wprowadzono silnik 3.8/220 KM. Topowy model XK 150 S (265 KM) był dostępny z manualną skrzynią z overdrive’em (nadbieg). Prędkość maks. wynosiła ponad 225 km/h, a wyczynowe egzemplarze osiągały nawet 240 km/h. Produkcję XK 150 zakończono jesienią 1960 r. Zastąpił je słynny model E-Type.
