Parkowanie równoległe — przygotowanie do manewru
W przestrzeni miejskiej, szczególnie na wąskich i jednokierunkowych uliczkach parkowanie równoległe to nieraz jedyny sposób, aby pozostawić auto pośród innych pojazdów tak, aby nie wystawało poza ich obrys i nie blokowało pozostałej części jezdni do jazdy. Na drodze znajdującej się w mieście, o jednym kierunku ruchu, bardzo często możemy zobaczyć auta zaparkowane równolegle do krawężnika po obu stronach jezdni. Samochody stoją w kierunku jazdy. Jak parkować równolegle pomiędzy nimi?
Oceniamy wzrokowo, czy przestrzeń do parkowania ma długość między 1,5 a 2 razy dłuższą od naszego samochodu. Włączamy kierunkowskaz odpowiedni do strony, po której zamierzamy parkować. Podjeżdżamy i zrównujemy się z autem stojącym przed wolnym miejscem, gdzie zamierzamy zostawić pojazd. Zachowujemy dystans 50-100 centymetrów od samochodu stojącego obok.
Jak parkować tyłem? Najważniejszy spokój na początek
Jeśli stoimy z włączonym kierunkowskazem na wysokości auta, za którym chcemy zaparkować, kolejny krok do udanego parkowania to zorientowanie się, że żaden inny pojazd nie podjechał z tyłu, czyli mamy wolne miejsce i wrzucenie wstecznego biegu w celu rozpoczęcia cofania. Dla uproszczenia przyjmijmy, że chcemy zostawić samochód po prawej stronie, bo taka sytuacja jest najczęstsza. Na pół sprzęgle powoli jedziemy do tyłu, obserwując bacznie przez prawą, tylną szybę koniec auta stojącego obok. W momencie, gdy w obserwowanym oknie zobaczymy, że go minęliśmy, robimy szybko pełen obrót kierownicą w prawo.
Patrzymy w prawe lusterko i gdy krawężnik ustawi się pod kątem 45 stopni do auta, prostujemy kierownicę i kontynuujemy powolną jazdę w tył. Jak dobrze parkować, aby nie przegapić krawędzi i nie wyjechać zbyt głęboko poza jezdnię? Warto ustawić prawe lusterko nieco niżej, tak, aby dobrze było widać to, co dzieje się wzdłuż auta oraz powierzchnię drogi. W tej konfiguracji zobaczymy krawężnik.
Odkręcenie kierownicy i zakończenie parkowania
Kontynuujemy jazdę do momentu, aż krawężnik w prawym lusterku zniknie z pola widzenia. Następnie prostujemy kierownicę, kręcąc w lewą stronę jeden pełen obrót, obserwując z uwagą, czy przodem auta nie zahaczymy pojazdu, za który wjeżdżamy. Jeśli nie mamy pewności, czy maska samochodu się zmieści, cofamy naszym samochodem jeszcze parę centymetrów pod danym kątem.
Po wyprostowaniu kół jedziemy na wstecznym tak, aby utrzymać bezpieczny dystans pomiędzy autami, gwarantujący wyjazd zarówno nam, jak i również kierowcy pojazdu bezpośrednio za nami. Parkowanie równoległe jest wykonane poprawnie, jeśli zachowane zostały bezpieczne odstępy: nie najechaliśmy żadnym z kół na krawężnik oraz auto nie wystaje zbyt mocno poza linię pojazdów z lewej strony. Korektę możemy robić w każdym z kierunków, z uwagą na zderzaki sąsiadujących samochodów.
Nie każdy wie, jak zrobić kopertę. Prawo jazdy zdane przy sprawdzeniu innych manewrów, nie musi dawać tej umiejętności. Jednak parkowanie równoległe jest jednym z typów postoju pojazdu, o które może poprosić egzaminator. Chociażby z tego powodu warto umiejętnie je wykonać. Jeszcze bardziej znajomość tej techniki przyda się w praktyce, gdy już jeździmy. Docenimy to szczególnie w dużych miastach, w których przybywa aut, a niekoniecznie proporcjonalnie do nich miejsc parkingowych. Im wolniej wykonujemy ten manewr, tym więcej mamy czasu na precyzyjne i dokładne zaparkowanie za pierwszym podejściem.