Mercedes, ze względu na dużą konkurencję w tym segmencie, postarał się, żeby o A Klasie było głośno już długo przed jego premierą. Według jednego z sondaży marketingowych, w czasie pojawienia się nowego modelu, klasę A kojarzyło 86% respondentów. To niezły wynik jak na zupełnie nowy model. Jesienią 1997 wszelka uwaga klientów była więc skupiona na nowego "baby-benza". Jednak 21 października 1997, trzy dni po premierze A Klasy na niemieckim rynku, nowy Mercedes oblał tzw. test łosia (przeprowadzony przez jeden z szwedzkich czasopism), przewracając się na bok. Koncern Daimler-Benz znalazł się w środku niechcianej uwagi. Ostatecznie 11 listopada 1997 szef Mercedesa Jürgen Schrempp wypowiedział pamiętne słowa: "Nie chcemy produkować auta, o którym dziś wiemy, że można by produkować lepiej." Rezultatem tego było wstrzymanie produkcji małego Benza na dwanaście tygodni, w ciągu których auto ulepszono. Historia Mercedesa-Benza A Klasa mogła by posłużyć jako przykład na zajęciach z managementu, bo na przekór początkowym niepowodzeniom, grupa nabywców szybko się rozrastała. Model pierwszej generacji wyprodukowano w liczbie ponad 1,1 miliona egzemplarzy.
Droga od Mercedesa C Klasy z 4,5 m długości, do miniaturowego Mercedesa A Klasa, długiego 3,5 m i trochę, nie była usłana różami. Żeby do tak krótkiego auta pomieścić (przynajmniej teoretycznie) pięć osób z równoczesnym zachowaniem image bezpiecznego auta, konieczne były niekonwencjonalne rozwiązania. Nowinką w małym Mercedesie była sandwiczowa (dwuwarstwowa) konstrukcja podwozia oraz pod maską poprzecznie ułożony silnik pochylony mocno w przód. W razie zderzenia czołowego silnik wędrował naprzeciw pasażerom, ale jednak ku dołowi, pod auto. Osoby podróżujące, siedzą wysoko nad nawierzchnią, co zwiększa bezpieczeństwo podczas uderzenia bocznego. Za sprawą dwuwarstwowego podwozia, wysokość wnętrza jest dosyć mała, choć auto na zewnątrz dysponuje 1700 mm wysokości.
Najmniejszy Mercedes jest jednym z pionierów jeśli chodzi o adaptowalność wnętrza. Dzieloną tylną kanapę można składać i przesuwać, a nawet w całości wyjąć z samochodu. To jednak nie koniec możliwości małego "merca". Opcjonalnie dostępna było możliwość demontażu przedniego fotela pasażerskiego, co dawało możliwość przewożenia na przykład roweru czy innych przedmiotów długich nawet trzy metry.
Po skandalicznej premierze Mercedes A Klasa otrzymał kompletny pakiet dodatkowego wyposażenia, który poprawić miał bezpieczeństwo auta. Auto było więc standardowo wyposażane w ABS, wspomaganie hamulców, system ESP, poduszkę powietrzną dla kierowcy i pasażera, boczne poduszki, automatyczną dezaktywację poduszki pasażera. Dla poprawienia stabilność auto otrzymało piętnastocalowe koła, wprowadzono też zmiany w podwoziu.
Te modyfikacje, które z niebezpiecznego Mercedesa zrobiły najbezpieczniejszy kompakt na rynku, miały jednak niekorzystny wpływ na komfort podróżujących. Biorąc pod uwagę stan naszych dróg, dość twarde zawieszenie powoduje, że pasażerowie wyczuwają każdą, nawet mniejszą nierówność. Podczas długich podróży, które dla A Klasy nie są problemem, jest to szczególnie męczące.
Wizja niskiej ceny najmniejszego Mercedesa spowodowała, że we wnętrzu znajdujemy tylko średniej jakości materiały, a wykończenie całości pozostawia wiele do życzenia. Z przodu miejsca jest pod dostatkiem. W porównaniu z konkurencją sytuacja na tylnych siedzeniach Mercedesa klasy A też prezentuje się nie najgorzej, choć mała długość nie daje swobody. Przestrzeń bagażowa może pomieścić 390 litrów bagażu, dodatkowe miejsce otrzymujemy po złożeniu lub całkowitym wyjęciu tylnej kanapy.
Jakość użytych materiałów we wnętrzu była w przypadku pierwszych egzemplarzy bardzo przeciętna, dlatego kroki innowacyjne Mercedesa w latach 1999 i 2001 wiodły właśnie w kierunki kabiny pasażerskiej. Od roku 2001 na panelu centralnym zamiast przesuwanych regulatorów dopływu powietrza do kabiny pojawiły się kółka regulujące. Właśnie ze względu na te zmiany w wnętrzu oraz ze względu na zastosowanie przednich lamp z przeźroczystymi kloszami, modele od roku 2001 godne są polecenia.
Bogate wyposażenie oferowało już w standardzie zamek centralny, immobilizer, elektrycznie sterowane przednie szyby boczne, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka boczne, tonowane szyby, światła przeciwmgielne, wspomaganie kierownicy, tylna wycieraczka, wskaźnik temperatury zewnętrznej, wskaźnik interwałów serwisowych, filtr pyłkowy, fotel kierowcy z regulacją wysokości, składaną (1/3, 2/3) lub wyciąganą tylną kanapę oraz pasy bezpieczeństwa z regulacją wysokości.
Mercedes A Klasa rozpoczął swoją karierę z talko dwoma silnikami benzynowymi w modelach A140 i A160, później ofertę poszerzono o turbodiesle. Mniej więcej w połowie cyklu produkcyjnego klasy A wprowadzono mocniejsze modele A190 i A120 Evolution.
| Mercedes-Benz A - rok modelowy 2003 - silniki benzynowe | ||||
| Silnik | A 140 | A 160 | A 190 | A 210 |
| Pojemność skokowa [cm3] | 1397 | 1598 | 1898 | 2084 |
| Cylindry/zawory | 4/2 | 4/2 | 4/2 | 4/4 |
| Moc [kW/obr./min] | 60/5000 | 75/5250 | 92/5500 | 103/5500 |
| Maksymalny mom. obr. [Nm/obr./min] | 130/3750 | 150/4000 | 180/4000 | 205/4000 |
| Prędkość maks. [km/h] | 170 | 182 | 198 | 203 |
| Przyśpieszenie 0-100 km/h [s] | 12,9 | 10,8 | 8,8 | 8,2 |
| Zużycie paliwa komb. [l/100 km] | 7,1 | 7,2 | 7,2 | 8,2 |
W ofercie używanych Mercedesów znajdujemy przeważnie pięciobiegowe manualne skrzynie, natrafić można też na pięciostopniową automatyczną skrzynię biegów, jak i na automatyczoną mechaniczną. Ciekawym opcjonalnym wyposażeniem był zsuwany dach, który w wypadku auta używanego może być źródłem problemów (hałas, nieszczelność na warunki atmosferyczne).
Rok 2001 oprócz faceliftu przyniósł jeszcze jedną zmianę. Na rynku pojawił się model o 17 centymetrów dłuższy oznakowany literką L. Ten mały Mercedes oferował odtąd sporo miejsca w tyle, zapewniając dużo większą swobodę dla podróżujących.
| Mercedes-Benz A - rok modelowy 2003 - silniki wysokoprężne | ||
| Silnik | A 160 CDI | A 170 CDI |
| Pojemność skokowa [cm3] | 1689 | 1689 |
| Cylindry/zawory | 4/4 | 4/4 |
| Moc [kW/obr/min] | 44/3600 | 66/4200 |
| Maksymalny mom. obr. [Nm/obr./min] | 160/1500 | 180/1600 |
| Prędkość maks. [km/h] | 155 | 175 |
| Przyśpieszenie 0-100 km/h [s] | 17,6 | 12,5 |
| Zużycie paliwa komb. [l/100 km] | 4,5 | 4,9 |
Nawet po zażegnaniu wyraźnych tendencji do przewracania się, podwozie małego Mercedesa nie przestało sprawiać problemów. Oś przednia może być źródłem nieprzyjemnych dźwięków, których jednak łatwo się pozbyć, mieniąc mocowanie stabilizatora czy sworzni kulistych. Tylna oś też może czasem przysparzać kłopoty.
Zautomatyzowana skrzynia biegów czasami odmawia posłuszeństwa, zwłaszcza podczas zmiany trybów z parkingowego do jezdnego. Stosunkowo miękki lakier wyraźnie cierpi pod wpływem przyklejających się owadów czy odlatujących kamyków. Powstałe zarysowania na masce czy A-słupkach mogą być początkiem dla szybko rozprzestrzeniającej się rdzy.
Oprócz tanio wyglądających materiałów we wnętrzu Mercedesa A Klasa spotkać może nas jeszcze jedna niemiła niespodzianka. Stosunkowo małe fotele, w egzemplarzach mocno używanych, po prostu skrzypią. Problemy z elektroniką też nie są tutaj niczym zaskakującym. Posłuszeństwa odmawiają zamki centralne, układy sterujące czy immobilizery. Tylna plastikowa klapa, sklejona z dwóch części, rozkleja się pod wpływem działania promieni słonecznych, a wskaźnik poziomu paliwa bywa niedokładny.
Ze względu na małe zużycie paliwa, godne polecenia są zwłaszcza wersje z jednostkami wysokoprężnymi. Dla tych, którzy poszukują wyłącznie miejskie auto do pokonywania krótkich odległości, wariantem do obmyślenia są na pewno wersje benzynowe. Nawet podstawowa wersja A140 w miejskich warunkach radzie sobie doskonale. Dzięki wysoko umiejscowionym fotelom w kabinie widoczność z we wszystkich kierunkach jest dobra. Parkowanie nie powinno więc sprawiać większych problemów nawet mniej doświadczonym paniom. Mercedes A Klasa zaliczany jest do najmniejszych aut w segmencie klasy niższej średniej, jednak przeprowadzone niegdyś testy EuroNCAP wykazały, że mamy tu do czynienia z ponadprzeciętnie bezpiecznym autem.
Plusy:
- adaptowalne wnętrzewysoki poziom aktywnego i pasywnego bezpieczeństwabezproblemowe wsiadanieprzestronna karoseria w wersji L
Minusy:
- jakość materiałów we wnętrzuniski komfort jazdyniewygodne fotelesłaba stabilność podczas jazdy na wprost
Najczęściej spotykane usterki:
- awarie elektroniki (immobilizer, układ sterujący, zamek centralny)nieszczelny dach zsuwanyproblemy z przednik i tylnym zawieszeniemrozklejona tylna klapamiękki lakier, dający się łatwo uszkodzićniedokładny wskaźnik poziomu paliwa
