- Jeśli zamierzacie kupić SUV-a, wyniki naszych testów pomogą w wyborze – to obiektywna informacja o ich jakości
- Na zakończenie testu większość aut jest rozbierana do "ostatniej śrubki" i wnikliwie oceniana przez ekspertów – tylko takie uwzględniliśmy w tym zestawieniu
- Już przy przebiegu 100 tys. km widać wyraźne różnice w trwałości aut – jedne zaliczają nawet po kilka wpadek, inne pokonują dystans "bez zająknięcia"
Testy długodystansowe przeprowadzamy wspólnie z kolegami z "Auto Bilda". Wszystkie samochody są poddawane morderczym próbom po to, by jak najlepiej ocenić ich jakość, trwałość oraz niezawodność.
Najpierw każdy "maratończyk" przechodzi ogólne oględziny i jest podłączany do aparatury pomiarowej w celu weryfikacji osiągów. Następnie zaczyna się długa podróż. Auta przemierzają tysiące kilometrów w różnych warunkach. Każdy kierowca jest zobowiązany do notowania swoich spostrzeżeń w dzienniku wozu.
Po przejechaniu założonego dystansu osiągi każdego samochodu są ponownie mierzone, a następnie – po rozebraniu na części – nasz "długodystansowiec" trafia pod czujne oko rzeczoznawców, którzy sprawdzają każdy, nawet najdrobniejszy element! Przez długie lata nasz sprawdzian kończył się najczęściej po pokonaniu 100 tys. km. Ostatnie lata przyniosły jednak drobne zmiany – pandemia wprowadziła ograniczenia w przemieszczaniu się i kilka aut nie mogło pojechać na końcowy demontaż (zazwyczaj odbywa się on w miejscu wskazanym przez producenta). Zostały z nami i na podnośnik trafiły np. dopiero przy 125 tys. km.
Ocena końcowa jest wypadkową wszystkich punktów karnych, które auto otrzymało:
| Punkty | Ocena | |
| 0 pkt | 6+ | |
| 1-4 pkt | 6 | |
| 5-8 pkt | 6- | |
| 9-12 pkt | 5+ | |
| 13-16 pkt | 5 | |
| 17-20 pkt | 5- | |
| 21-24 pkt | 4+ | |
| 25-28 pkt | 4 | |
| 29-32 pkt | 4- | |
| 33-36 pkt | 3+ | |
| 37-40 pkt | 3 | |
| 41-44 pkt | 3- | |
| 45-48 pkt | 2+ | |
| 49-52 pkt | 2 | |
| 53-56 pkt | 2- | |
| od 57 pkt | 1 |
W prezentowanym rankingu znalazły się wszystkie SUV-y i crossovery, które testowaliśmy w ostatnich kilku latach. W 2015 r. wprowadziliśmy nowy system oceny – punkty karne przyznajemy już nie tylko za usterki, które wystąpiły podczas testu, lecz także za stan i kondycję podzespołów po rozebraniu samochodu na części oraz za wrażenia z samego testu. Dlatego kilka aut, które wcześniej zakończyły test, ma nieco zmienioną punktację – do wcześniejszej oceny dodaliśmy punkty karne, analizując zapisy z dziennika testowego oraz z warsztatu. Tak było z np. MINI Countrymanem SD. Z kolei w jeszcze starszych autach, testowanych przed 2013 r., nie mieliśmy już możliwości ujednolicenia punktacji, w związku z czym nie znalazły się w tym zestawieniu.
Powie ktoś, że 100 tys. km to przebieg z pewnością wystarczający, żeby dogłębnie poznać samochód, ale ciągle zbyt mały, żeby dowiedzieć się, jaka jest jego rzeczywista trwałość i niezawodność. Oczywiście, trudno się nie zgodzić, ale tylko na pierwszy rzut oka. Nasz test trwa około 2 lat, w związku z czym z pewnością nie powiemy, jak będzie wyglądać nadwozie po – dajmy na to – 15 latach eksploatacji. Ale czy to miałoby sens? Dopiero kończylibyśmy test Tiguana 1. generacji… I to pod warunkiem, że otrzymalibyśmy jeden z pierwszych egzemplarzy. Do klientów potencjalnie zainteresowanych danym modelem informacje docierałyby zdecydowanie za późno. Z drugiej strony 100 tys. km to przebieg, który wielu kierowców rozkłada na 5-8 lat.
Jeśli przeanalizujecie wyniki naszych prób, wnioski będą inne – już taki przebieg pozwala zauważyć wyraźne różnice w stanie testowanych samochodów. Niektóre znoszą cały dystans praktycznie bez żadnych uwag – bo co to są 2 czy nawet 10 punktów karnych, jeśli weźmiemy pod uwagę intensywną jazdę przez 100 tys. km? To oznacza jedną, i to niezbyt poważną, wadę w funkcjonalności zauważoną przez testujących lub np. dwie przepalone żarówki! Poza tym w aucie nie mogło wydarzyć się zupełnie nic – również po rozebraniu go na części. Czy – nawet dla nowych aut – nie są to naprawdę rygorystyczne próby? Zwłaszcza że różnice pomiędzy samochodami, które wypadają najlepiej, a tymi z końca tabeli są naprawdę wyraźne.
Cały nasz ranking testowy otwiera Audi A3 Sportback 1.4 TSI g-tron, które już nie musi obawiać się o pierwsze miejsce – nie pozwoliło sobie na najmniejszą choćby wpadkę. Ale to osobowy samochód, który nie leży teraz w kręgu naszych zainteresowań. Wśród SUV-ów i crossoverów najwyżej uplasował się Seat Ateca. Czy to zasługa stosunkowo prostej budowy i ubogiego wyposażenia? Po części pewnie tak. Dzięki temu autu mogliśmy przekonać się o naprawdę niezłej jakości silników 1.4/1.5 TSI nowej generacji. Tuż za Seatem plasuje się Mazda CX-5 z dieslem pod maską – mamy nadzieję, że Japończycy nareszcie dopracowali ten rodzaj napędu. Kolejne miejsce przypadło "koreance" Kii Sportage – długo to właśnie ona dzierżyła palmę pierwszeństwa. Dalej mamy segment premium (Volvo i BMW) oraz Tiguana (nie uwzględniony w przeglądzie, ale zdobył taką samą liczbę punktów karnych co Volvo i BMW). Znajdziecie za to link do pełnego testu. Środek stawki (miejsca od 7. do 15.) również oznacza względnie niewielką liczbę awarii. Nie brakuje też jednak samochodów, których dorobek punktowy wręcz zaskakuje. W praktyce oznacza, że te auta zaliczyły poważne wpadki – jak się okazuje, w kilku przypadkach nie skończyło się na jednej! O ile potknięcie ze skrzynią biegów taniemu Citroënowi możemy jeszcze wybaczyć, o tyle potwornie drogie Audi czy Subaru po prostu nie powinny tak się psuć!
Ranking testów długodystansowych – SUV-y i crossovery
| miejsce | model | pkt | nota |
| 1. | Seat Ateca 1.4 EcoTSI Style | 2 | 6 |
| 2. | Mazda CX-5 2.2 Skyactiv-D | 3 | 6 |
| 3. | Kia Sportage 2.0 CRDi AWD | 4 | 6 |
| 4. | Volvo XC60 D4 FWD Summum | 5 | 6- |
| 4. | BMW X1 xDrive20i | 5 | 6- |
| 4. | VW Tiguan 2.0 TSI 4Mot. DSG | 5 | 6- |
| 7. | Hyundai Tucson 2.0 CRDi 2WD | 8 | 6- |
| 7. | Mazda CX-5 2.2 Skyactiv-D AWD | 8 | 6- |
| 7. | MINI Cooper Countryman 1.5 | 8 | 6- |
| 7. | Suzuki SX4 S-Cross DDiS AllGrip | 8 | 6- |
| 11. | Fiat 500X 1.6 Multijet Lounge | 11 | 5+ |
| 11. | Peugeot 2008 1.6 HDi Allure | 11 | 5+ |
| 13. | Škoda Kodiaq 2.0 TDI 4x4 DSG | 12 | 5+ |
| 14. | Dacia Duster 1.6 SCe | 13 | 5 |
| 14. | Hyundai Santa Fe 2.2 CRDi | 13 | 5 |
| 16. | Kia Stonic 1.0 T-GDI | 15 | 5 |
| 16. | Nissan Qashqai 1.6 dCi 4x4 Acenta | 15 | 5 |
| 18. | MINI Countryman SD | 21 | 4+ |
| 19. | Ford Kuga 2.0 TDCi Titanium | 29 | 4- |
| 19. | Suzuki Vitara S 1.4 Boosterjet Allgrip | 29 | 4- |
| 21. | Citroën C4 Cactus 1.2 PureTech Feel | 34 | 3+ |
| 22. | Audi Q3 2.0 TDI | 42 | 3- |
| 23. | Subaru XV 2.0D | 44 | 3- |
Naszym zdaniem
Nowe auta się nie psują? 100 tys. km to za mało, żeby wykryć wady? Okazuje się, że już taki dystans pozwala obnażyć słabe punkty wielu konstrukcji. Inne z kolei potrafią pokonać go całkowicie bezproblemowo. Warto wziąć to pod uwagę!
Początkowo Ateca wręcz zadziwiała skromnością wyposażenia – brakowało kamery cofania, systemów asystujących (np. monitoringu martwego pola), dostępu bezkluczykowego. Ale po pewnym czasie przestało nam to przeszkadzać – Seat spodobał się właśnie jako nieskomplikowane auto, łatwe w obsłudze, zwłaszcza że aż takim "golasem" wcale nie był (na pokładzie m.in. nawigacja). Silnik przekonywał osiągami oraz rozsądnym spalaniem, które łatwo można było utrzymać w granicy 7 l/100 km. Po rozbiórce okazało się, że jest w dobrej formie. Do tego zwinne prowadzenie i przyjemna w działaniu skrzynia DSG. Minus daliśmy autu za słabe fotele.
1. Za zakolami pojawiła się spora ilość liści i brudu – z czasem może to sprzyjać korozji.
2. Otwór w tłumiku to nie efekt uszkodzenia, lecz element technologiczny – poprawia dźwięk i pozwala odprowadzić wilgoć.
3. Odkryliśmy drobne ślady wycieku płynu chłodzącego na silniku.
Atrakcyjna sylwetka doskonale współgra z funkcjonalnym wnętrzem, oferującym dość miejsca dla 4-osobowej rodziny. Układ jezdny nawet na złych nawierzchniach zachowuje się przewidywalnie. Zgrany duet tworzył też silnik wraz z automatyczną skrzynią biegów.
1. Napęd rozrządu bez zastrzeżeń – łańcuchy i koła zębate wyglądają jak nowe. Jedna z prowadnic nosi minimalne ślady tarcia.
2. Na gładziach cylindrów widoczne są jeszcze ślady honowania, wyniki pomiarów – w tolerancji dla nowych części.
3. Skrzynia nie tylko poprawnie pracowała w czasie jazdy, lecz także bez zarzutu zniosła trudy testu. Na magnesie pojawiła się tylko niewielka ilość opiłków.
Testowaliśmy bogatą kompletację – z dieslem 184 KM, automatyczną skrzynią, napędem 4x4 i mnóstwem różnych dodatków. Trochę rozczarowała dynamika silnika, bo trudno było odszukać to – całkiem przecież spore – stado rumaków. Być może chęć wykrzesania dobrych osiągów odpowiadała też za spalanie, bo średnie z testu wyniosło aż 9,4 l/100 km. Powodem do narzekania była też przyciasna kabina. Za to pod względem niezawodności Kia okazała się prymuską!
1. Prawa tylna lampa była nieidealnie spasowana, doszło do drobnego uszkodzenia lakieru.
2. Jeden z klocków słabo przylegał do tarczy.
3. Urwała się jedna z blach termoizolacyjnych przy kolektorze wydechowym.
To SUV premium, na szczęście za wysoką ceną poszła też odpowiednia jakość wykończenia. Wnętrze zbierało także pochwały za przestronność, a silnik i skrzynia – za komfort pracy. Rozsądnie (choć nierewelacyjnie) wypadło też spalanie – 8,3 l/100 km. Przeszkadzał za to brak napędu 4x4, gdyż koła często zaczynały buksować. Jako zbyt sztywne oceniliśmy zawieszenie, kilka krytycznych uwag dotyczyło systemów wspomagających.
1. Liście i brud zebrały się w zakamarkach nadwozia, np. w okolicy przednich błotników.
2. Nieładnie: w niektórych miejscach podwozia znaleźliśmy punktowe ogniska korozji.
3. Blacha termoizolacyjna tłumika nie przetrwała testu w jednym kawałku.
Idealny na każdą drogę i warunki – to przesłanie z jazdy kompaktowym SUV-em BMW. Poprzecznie umieszczony silnik zapewnił odpowiednie miejsce w kabinie. Nieco kontrowersji budziła praca skrzyni biegów i układu kierowniczego – jednym się podobała, innym nie. Kilka elementów we wnętrzu uległo uszkodzeniu, ale ogólnie jakość wypadła całkiem nieźle.
1. Kontrola gładzi cylindrów i... świetny wynik. W zasadzie brak zużycia.
2. Panewki korbowodowe po pokonaniu 100 tys. km wyglądają jak nowe! Brak widocznych śladów użytkowania.
3. Zawilgocenie od oleju przy przewodzie powietrza doładowującego. Nie jest duże i na razie jeszcze nieszkodliwe, ale z czasem...
Pierwsze wrażenia były jak najbardziej pozytywne – silnik zaskakiwał mocą, średnie spalanie z całego testu (z dużym udziałem autostrad), wynoszące 8,6 l/100 km, też nie jest złe. Pozytywnie zaskakują możliwości terenowe, choć oczywiście auto nie jest w stanie dorównać poprzedniej Vitarze czy Grand Vitarze. Pojawiają się jednak usterki – łożyska w tylnym kole, węża turbosprężarki. Po teście zużycie widać na materiałach wnętrza.
1. Zadrapania plastików wewnątrz wyglądają słabo, na zewnątrz… odpada farba.
2. Zużycie cylindrów niewielkie, ale tu widać ślady drobnego przytarcia.
3. Tradycyjna automatyczna skrzynia dobrze zniosła test, nie widać zużycia.
Zacznijmy od pochwał: Kuga to świetna propozycja w segmencie kompaktowych SUV-ów z dieslem i napędem 4x4. Przestronna, wygodna, dobra dla rodziny. Czego chcieć więcej? Nieco skromniejszego obchodzenia się z paliwem, bo średnia z testu to 8,8 l/100 km, oraz nieco wyższej jakości, gdyż pod koniec maratonu pojawiła się zadyszka.
1. Na naprawionej skrzyni rozdzielczej pojawił się wyciek. Niefachowa ingerencja ASO?
2. Złogi nagaru w kanałach dolotowych odpowiadają za wyraźne pogorszenie osiągów.
3. Wał nie przerdzewieje, ale pokryty rdzą źle wygląda. To jednak drobiazg, ważniejsze jest to, że w efekcie uszkodzenia mocowań skrzyni rozdzielczej wał uderzał o obudowę.
Nieco podwyższony Cactus zaskakiwał inności — trudno wpasować go do któregoś z segmentów. Silnik 1.2 bez problemów radził sobie z lekką karoserią i średnio palił 7 l/100 km. Do wad zaliczyliśmy za to głębokie nurkowanie podczas hamowania i stuki dochodzące z podwozia na nierównościach. Nie obyło się jednak bez większych wpadek.
1. Po 30 tys. km trzeba było wymienić skrzynię przekładniową – wyskakiwał piąty bieg. Na koniec okazało się, że koło zębate wstecznego biegu jest "zmaltretowane".
2. Głowica, również w okolicy zaworów, w świetnym stanie. Tłoki i tuleje – również.
3. To nie usterka, tylko wada wrodzona: szerokie tylne słupki ograniczają widoczność.
Sam zakup był kosztowny, więc oczekiwania – również wysokie. Pierwszy minus to przeciętna wielkość wnętrza. Jakość wykończenia również pozostawiała nieco do życzenia – było słychać trzaski. Do gustu przypadły nam za to układ napędowy i prowadzenie – również w zakrętach nie czuć, że to podwyższony SUV. A jak w teście wypadła mechanika?
1. Rysy w cylindrze to efekt nagaru gromadzącego się na tłoku.
2. Tarczki działały nieprawidłowo, bo przykleiły się do nich opiłki z uszkodzonego pierścienia. Skrzynia stanęła pod koniec testu!
3. Po przekroczeniu 50 tys. km trzeba było udać się do ASO ze względu na uszkodzenie chłodnicy spalin kierowanych do zaworu EGR.
Kiepskie wyciszenie kabiny, nieharmonijnie zestrojone zawieszenie, tanie wykończenie wcale nietaniego samochodu – to główne zarzuty podczas testu. Po rozbiórce auta doszły kolejne zarzuty – problemy jakościowe, m.in. z jednostką napędową.
1. Przez uszkodzone tłoki oberwało się też cylindrom – miały głębokie rysy. Silnik lada moment uległby poważnemu uszkodzeniu.
2. Na krawędziach dwóch tłoków widać wyraźne ślady nadtopienia. Śledztwo wykazało, że przyczyną mogły być nieprawidłowo działające wtryskiwacze.
3. Pierwsze sprzęgło zostało wymienione po przejechaniu 50 tys. km. Drugie na koniec testu również było w kiepskim stanie.