Wcześniej dostępny był model SX - 2-drzwiowy sedan. Oferta silników jest szeroka, obejmuje m.in. jednostki 8-zaworowe 1.4-2.0 o mocy 60-116 KM, 16-zaworowe 1.4 i 2.0 (101 i 150 KM), przy czym ostatnią przewidziano do montażu w modelu SX. Do współpracy z Cordobą przeznaczono również jednostki wysokoprężne. Odmiana wolno ssąca dysponuje mocą zaledwie 64 KM, wersje turbodoładowane 90 i 110 KM. Starsze Cordoby Vario (sprzed 1999 r.) najczęściej występujące w Polsce posiadają jednostki benzynowe 1.6 o mocy 75 KM. Jest to silnik stosowany od dawna przez koncern Volkswagena m.in. w Golfach III generacji. Jednostka 1.6/75 KM zasilana jest wtryskiem jednopunktowym (100-konna 1.6 ma wielopunktowy wtrysk paliwa). Nie należy spodziewać się ani wzorowej pracy silnika na wolnych obrotach, ani doskonałych osiągów, ale nie trzeba też obawiać się problemów eksploatacyjnych. Zużycie paliwa - przeciętnie ok. 10 l/100 km w mieście, na trasie nie więcej niż 8 l/100 km. Silnik ten jest bardzo popularny, większość elementów można kupować w nieautoryzowanych sklepach oferujących zamienniki części do aut VW. Nie należy jednak odwiedzać ASO obsługujących niemieckiego brata Cordoby. Volkswagen traktuje swoich klientów jak bogaczy i wystawia im wysokie rachunki. Koncern VW już w połowie lat 80. dążył do ograniczenia czynności obsługowych, m.in. poprzez wprowadzenie hydraulicznych popychaczy zaworów. Rozwiązanie to w silniku Cordoby wytrzymuje bez ingerencji mechanika około 200 tysięcy kilometrów. Sama jednostka jest trwała, niezawodna, nie trzeba stosować w niej kosztownych płynów eksploatacyjnych. Wszystko to wpływa na obniżenie kosztów użytkowania samochodu. Zawieszenie kompaktowego Seata - podobnie jak układ jezdny Golfa III - zapewnia dobre właściwości trakcyjne, jest przeciętnie komfortowe, zużywa się w umiarkowanym tempie. Jazda po nawierzchni kiepskiej jakości pozostawia jednak widoczne ślady: czasem "odzywają się" łożyska koła, co jakiś czas domagają się wymiany elementy gumowe zawieszenia. Konserwatywne rozwiązania techniczne przejęte wprost z samochodów VW lub nieznacznie zmodyfikowane to najlepsze strony auta. Wnętrze 3-letniej Cordoby sprzed face liftingu wygląda ponuro. Wrażenie to spowodowane jest specyficznym designem. Deska rozdzielcza jest czarna i jednostajna, nie rozjaśnia jej szara tapicerka. Materiały wykończeniowe można zaliczyć do przeciętnych. Wyposażenia uprzyjemniającego podróż w podstawowych wersjach Cordoby Vario sprzed face liftingu (maj 1999) brak. Próżno szukać choćby jednej poduszki powietrznej, ABS-u czy elektrycznie uchylanych szyb. Jest wspomaganie kierownicy i obrotomierz. Narzekania na wykończenie i wyposażenie wnętrza nie dotyczą większości aut importowanych, np. z Niemiec. Niektóre wersje tych samochodów sprzedawanych na rynku niemieckim są nieporównywalnie lepiej wykończone (np. ładna welurowa tapicerka, wygodniejsze fotele) i wyposażone - możliwe są m.in. dwie poduszki powietrzne, elektrycznie uchylane szyby, ustawiane lusterka, nawet klimatyzacja i ABS. Cordoba Vario może spełniać rolę auta rodzinnego, bardziej jednak przystosowanego do przewozu czterech niż pięciu osób. Bagażnik nie ma imponującej wielkości, ale w razie potrzeby łatwo można złożyć tylną kanapę lub jej część, uzyskując płaską podłogę. Przeszkadza niewielka odległość pomiędzy nadkolami. Wadą jest też wysoko położona krawędź załadowcza. Najczęstsze usterki Cordoby to korozja tłumików doprowadzająca czasem do ich oberwania się. Zdarzają się również pęknięcia kolektora. Niektóre Cordoby "gubią" niewielkie ilości oleju, który wycieka z silnika lub skrzyni. W niektórych egzemplarzach biegi wchodzą z oporem, haczą. Posiadacze Seatów chwalą niezawodność auta - poważne usterki należą do rzadkości. Mogą drażnić detale, np. uciążliwy rezonans układu wydechowego występujący tylko przy określonej prędkości obrotowej silnika.Na kupno 3-letniej Cordoby Vario 1.6 trzeba wydać ok. 27,5 tys. zł. Pod względem wielkości auto rywalizuje z Fiatem Palio Weekend, wyprzedzając go cenowo (o ok. 3 tys. zł) i znacząco pod względem jakości wykonania. Podobne wymiary ma również tańsza Felicia kombi - ok. 22 tys. złza auto z silnikiem 1.6 z 1999 roku. Najbardziej zbliżony do Cordoby Vario pod względem parametrów i ceny jest Polo Variant. Za porównywalną cenę można kupić też np. Opla Astrę Classic kombi - samochód nieco większy. Cordoba przekonuje "niemiecką solidnością" i niewysokimi kosztami eksploatacji. Gorzej jest z temperamentem pojazdu. Konkurencja wśród samochodów kombi segmentu B jest jednak niewielka. Utrzymanie nieco ładniej wykonanego Polo kosztuje drożej, przynajmniej w zakresie kosztów napraw.
Siermiężny i trwały
W prawdzie kompaktowa Cordoba została zaprezentowana już w kilka miesięcy po debiucie Ibizy, jednak na uzupełnienie rodziny Seatów trzeba było poczekać jeszcze kilka lat. Kombi o nazwie Vario jest ostatnim członkiem typoszeregu - trafiło do sprzedaży w 1997 roku.
Auto Świat
Siermiężny i trwały
