Czy włoskie auta zawsze są ryzykowne?

Produkowana w Polsce Panda drugiej generacji udowadnia, że można przy relatywnie niewielkich nakładach zaoferować całkiem trwały miejski samochód. Po raz kolejny duża w tym zasługa prostej konstrukcji, ale nie można pominąć faktu, że tyska fabryka, w której Pandę II wytwarzano ma bardzo wysoką kulturę organizacyjną i produkuje niezłe auta. Owszem, wyeksploatowany egzemplarz Pandy z początku produkcji może już płatać figle użytkownikowi, ale zadbany egzemplarz z końca produkcji z potwierdzonym przebiegiem wciąż jest dobrą inwestycją. Szczególnie jeśli zdecydujecie się na któryś z silników benzynowych – podstawowy 1.1 pamięta co prawda jeszcze czasy Cinqecento, ale oceniamy go dobrze, jednak lepiej sprawdzi się nieco mocniejszy motor 1.2. W Pandzie II spotkacie jeszcze 100-konną jednostkę 1.4 16V, ale była ona zarezerwowana dla rzadko kupowanej wersji 100 HP (miewa sporadyczne problemy ze zbyt dużym zużyciem oleju silnikowego). Diesel 1.3 JTD również nie jest zły ale generalnie to większe ryzyko, bo niezwykle rzadko zamawiano go do Pandy kupowanej w Polsce – na rynku dominują więc egzemplarze z importu, a te jak wiadomo mogą być w złym stanie. Jest też spora szansa, że mają cofnięte liczniki, a przebieg w dieslu i historia serwisowa mają kolosalne znaczenie dla przyszłych wydatków.

Może nie jest to najbardziej praktyczny model w gamie Alfy, bo ma tylko jedną trzydrzwiową wersję nadwozia i niewielki 270-litrowy bagażnik, ale w jego wypadku mamy do czynienia z prostym konstrukcyjnie modelem. Włosi oparli bowiem swoje MiTo (nazwa od miast Milano i Torino) na Fiacie Punto! To z tego popularnego modelu pochodzi podwozie wraz z zawieszeniem oraz mechanika. Podobnie jak w Punto najmniej ryzykownym wyborem są silniki 1.4 8 i 16V. Niezła jest także jednostka 1.4 Multiair (105 lub 170 KM w wersji doładowanej), która ma zawory ssące sterowane elektrohydraulicznie. Trzeba jednak w jej przypadku pamiętać o tym, że gdy nie stosuje się specjalnego oleju silnikowego, można uszkodzić moduł systemu Multiair (koszt wymiany ok. 2 tys. zł). Wśród diesli lepiej wybrać nowszy silnik 1.6 JTDm, niestety wybór egzemplarzy z nim nie jest duży. Zdecydowanie łatwiej o mniejszego diesla 1.3 JTDm. Uważać trzeba na dwusprzęgłowe przekładnie TCT, niestety również i skrzynie manualne nie są idealne. Dużym plusem małego modelu Alfy Romeo jest dostęp do (zazwyczaj) tanich części zamiennych, które w dużej mierze pasują z innych modeli włoskiego koncernu (najwięcej rzecz jasna z Punto). MiTo to więc kolejna Alfa, które nie tylko dobrze wygląda, ale także potrafi... łamać stereotypy.

Ten model, podobnie jak prezentowana wcześniej Alfa 159, miał zatrzeć niezbyt pochlebne wspomnienie o poprzedniku – Stilo (które jako nowe miało bardzo wysoką cenę, a po latach okazało się dość awaryjne). I rzeczywiście w zasadzie to się udało, bo kompaktowy Fiat nawiązujący nazwą do starszego modelu (pierwsze Bravo/Brava wytwarzano w latach 1995-2001) to udana konstrukcja. Oczywiście klienci nie rzucili się na ten model jak na ciepłe bułeczki i w dalszym ciągu nie jest to najpopularniejsze auto kompaktowe na naszym rynku, ale dzięki temu dzisiaj da się je kupić w całkiem atrakcyjnej cenie. Dużą zaletą Bravo jest nie tylko w miarę prosta budowa, ale także znana technika, która w dużej mierze pochodzi ze Stilo, tyle, że jest już dopracowania i mniej kłopotliwa. Nieźle wypadają silniki – od benzyniaków (wolnossące i doładowane 1.4, ale uważajcie na niektóre wyposażone w system Multiair) po diesle (1.6, 1.9 a nawet najnowszy 2.0). Drobne kłopoty z zawieszeniem w autach z początku produkcji Fiat naprawiał w ramach akcji serwisowej. Użytkując Bravo będziecie narażeni na defekty instalacji elektrycznej (zawieszają się radia, psuje się układ poziomowania ksenonów itp.), ale ich nasilenie jest dużo mniejsze niż w starszym generacyjnie Fiacie Stilo. Jak w większości modeli, w których była stosowana, również i w Bravo zdarzają się kłopoty ze skrzynią manualną M32 (produkt General Motors). Generalnie jednak Bravo II to kolejny bardzo udany włoski model z ostatnich lat.