Stilo debiutowało pod koniec 2001 roku, zastępując na rynku popularne modele Bravo i Brava. Rok później w ofercie pojawiła się odmiana kombi o nazwie Multi Wagon, którą prezentujemy na zdjęciach. Przed pięcioma laty pojazd poddano modyfikacjom, wprowadzono także wtedy nowe wersje silnikowe. W 2007 r. zakończono produkcję Stilo, zaś jego następca otrzymał starą nazwę Bravo. Stilo nie cieszyło się nigdy dużą popularnością w Polsce, ponieważ, szczególnie początkowo, miało wysoką cenę zakupu. Podstawowa wersja Fiata była droższa od bazowych odmian bardziej cenionych aut, np. Toyoty Corolli.
Tylko trzy wersje
Jak na pojazd kompaktowy, Stilo nie może poszczycić się dużą liczbą wersji nadwoziowych, są tylko trzy: dwa hatchbacki i jedno kombi. Trzydrzwiowa wersja auta jest niższa i krótsza, doskonała dla kierowców o sportowych upodobaniach. Pięciodrzwiowy hatchback, podobnie jak kombi, jest wysoki i długi, idealnie nadaje się więc na auto rodzinne. Stilo nie ma problemów z korozją, blachy jego nadwozia dobrze spasowano. Dobrej jakości jest także powłoka lakiernicza pojazdu.
Sporo przestrzeni
Duże wnętrza znajdziemy przede wszystkim w odmianach z pięciodrzwiowymi nadwoziami, jednak i w najmniejszym hatchbacku da się przewieźć dwie osoby na tylnej kanapie, tyle że głównie na krótszych trasach. Niezależnie od odmiany nadwoziowej, Fiat ma we wnętrzu sporo schowków. Ciekawym patentem jest także odsuwana kanapa, zamontowana w niektórych hatchbackach o pięciu drzwiach.
Wygląd deski rozdzielczej nie wszystkim się spodoba, podobnie jak przeciętne materiały wykończeniowe. Ponadto zdarzają się auta, których wnętrza nieprzyjemnie hałasują. Sterowanie funkcjami pojazdu jest przeciętne - w dobrych wersjach wyposażeniowych jest za dużo przycisków. Niezbyt wygodne są przednie fotele, które praktycznie nie zapewniają trzymania bocznego. Kufer trzydrzwiowego Stilo ma pojemność 305 l, więcej przewieziemy w wersji 5d, a dokładnie 370/1120 litrów. Gdy producent zastosował przesuwaną kanapę, przedział pojemności kufra wynosi 335- 410/1035 l. Kombi dysponuje 510 litrami, zaś po złożeniu tylnej kanapy aż 1480.
Świetne wyposażenie
Zawieszenie Fiata nastawione jest raczej na komfort, choć auto ma przyzwoite właściwości jezdne. W szybkim pokonywaniu zakrętów przeszkadza jednak zbyt mocne wspomaganie kierownicy. Na uwagę zasługuje za to bardzo dobre wyposażenie większości egzemplarzy i to nawet tych pochodzących z rodzimego rynku. Od początku wszystkie wersje pojazdu oferowane w naszym kraju miały m.in. sześć poduszek powietrznych, ABS, system wspomagania nagłego hamowania, światła przeciwmgielne itp. Wśród ofert sprzedaży wiele aut ma jednak jeszcze lepsze wyposażenie.
Raczej diesle
W ogłoszeniach dominują wysokoprężne wersje Stilo. Wszystkie mają silnik 1.9 JTD wyposażony we wtrysk common rail. W zależności od wariantu, ma on od 80 do 150 KM, dodajmy, że im mocniejszy, tym bardziej skomplikowany. Polecić można nawet najsłabsze odmiany o 80 lub 100 KM, które mają przyzwoite osiągi i bardzo mało palą (nawet 4,5 l na 100 km na trasie). Idealnym kompromisem są wersje 110- lub 120-konna. Dla amatorów sportowych doznań i niewielkiego spalania przewidziane są najmocniejsze 16-zaworowe wersje 140- i 150-konna, które, niestety, są dość rzadko spotykane.
Diesle chwalone są także za dużą wytrzymałość. Nieco gorzej przedstawia się sprawa z benzyniakami - jednostki 1.2 (80 KM) i 1.4 (95 KM) mają przeciętne osiągi, są dość głośne i sporo palą. Silnik 1.6 (103 KM) wypada jeszcze gorzej pod względem spalania. Ma co prawda niezłe osiągi, ale trapią go powtarzające się awarie. Jednostka 1.8 (133 KM) jest spotykana bardzo rzadko. Topowy motor to pięciocylindrówka 2.4 o mocy 170 KM. Jej koszty utrzymania są wysokie, a do tego często łączono ją ze znaną z Alfy Romeo skrzynią Selespeed, która jest awaryjna.
Cena Fiata Stilo na rynku wtórnym wynosi od 15 do 40 tys. zł.
Awarie przedniego i tylnego zawieszenia. Pękające przednie sprężyny. Przepalające się żarówki świateł mijania. Awarie przepustnicy w silniku 1.6. Defekty dwumasowych kół zamachowych w dieslach i rzadziej wtryskiwaczy. Wariujące kontrolki deski rozdzielczej. Defektujący sterownik skrzyni Selespeed.
Zalety:
- niska cena zakupu
- atrakcyjne silniki wysokoprężne 1.9 JTD
- duże wnętrza i bagażniki wersji 5d
Wady:
- słabej jakości materiały we wnętrzu
- paliwożerne silniki benzynowe
- zbyt silne wspomaganie kierownicy
Dariusz Sarbiewski, serwisu włoskich aut A.L.F. z Krakowa:
- Stilo to auto godne polecenia, zwłaszcza w wersji wysokoprężnej. Silniki JTD mają dużą wytrzymałość. Zdarzają się w nich co prawda uszkodzenia drogich dwumasowych kół zamachowych, ale są one dużo rzadsze niż w przypadku większości silników typu CR pojazdów innych marek. Sporo da się w nich także zregenerować - np. regeneracja wtryskiwacza to koszt około 350 zł za sztukę.
Bardzo ważną rzeczą w przypadku nowoczesnych diesli jest właściwe zdiagnozowanie usterki, warto wybierać więc tylko doświadczone warsztaty. Stilo można także polecić w wersjach benzynowych, choć sporo palą, zwłaszcza w mieście. Nie polecam natomiast skrzyni Selespeed montowanej w wersjach Abarth z awaryjnym i bardzo drogim sterownikiem, który nie ma zamienników.
