Fiesta podczas premiery w roku 2008 zrobiła prawdziwą furorę. O ile klienci zdążyli przyzwyczaić się, że małe Fordy są nieco nudne, o tyle siódma generacja modelu drastycznie przełamała ten schemat. Agresywne i zwarte nadwozie pełne ostrych linii nie tylko idealnie pasuje do nowoczesnych centrów dużych miast, ale jest po prostu ładne i wpada w oko. To auto stworzone z wizją i przeznaczone dla osób z wizją. Większego znaczenia stylistycznego nie ma fakt czy kierowca wybierze wersję 3- czy 5-drzwiową. Obie wyglądają świetnie.
Wnętrze zaskakuje tak samo, jak karoseria!
Projektanci nie stracili "pary" także podczas prac nad wnętrzem. Przejrzysty i ciekawie ukształtowany kokpit został wykonany z dobrej jakości materiałów. Mimo iż ergonomia pozostawia nieco do życzenia, przy odpowiedniej konfiguracji wyposażenia właścicielowi Fiesty nie zabraknie żadnego, nowoczesnego gadżetu.
Na pokładzie poza automatyczną klimatyzacją może się znaleźć nawigacja satelitarna, czujnik deszczu czy radio z zestawem głośnomówiącym Bluetooth. Zaletą wnętrza Forda jest duża ilość przestrzeni. W wysokiej kabinie w przyzwoitych warunkach mogą podróżować cztery dorosłe osoby. Bagażnik mieści od 295 do 980 litrów. To jeden z najlepszych wyników w segmencie B.
Jako że Fiesta VII jest obecna na rynku dopiero od 6 lat, ceny najtańszych modeli z drugiej ręki zaczynają się od 17 - 18 tysięcy złotych. Przy budżecie ustalonym na maksymalnie 25 tysięcy istnieje możliwość zakupu auta nawet z 2011 roku. Wybór na rynku wtórnym jest spory, mimo wszystko kupujący powinien pamiętać o czujności i rozwadze. Nie każdy z używanych samochodów był wykorzystywany wyłącznie do jazdy w mieście. Wśród ofert nie brakuje Fordów z poflotową przeszłością. Samochody te, co prawda były serwisowane w autoryzowanych stacjach obsługi, jednak intensywna eksploatacja zrobiła swoje i w sporej liczbie przypadków w sposób wyraźny odbiła się na stanie technicznym.
Tezę mówiącą o poflotowej historii dużej liczby egzemplarzy potwierdza fakt, że najpopularniejszym silnikiem wśród używanych Fiest jest małolitrażowy diesel 1,4 TDCi. 68-konna jednostka jest oszczędna, ale niestety nie nadaje się dla kierowców oczekujących jakiejkolwiek dynamiki jazdy. O ile spalanie w mieście nie przekracza 5,3 litra oleju napędowego, o tyle sprint do 100 km/h zajmuje aż 14,9 sekundy. Poza niskim zapotrzebowaniem na paliwo zaletą cherlawego diesla jest przyzwoita trwałość. Powyżej przebiegu na poziomie 120 tysięcy kilometrów zdarzają się przypadki nieszczelności wtryskiwaczy i awarie koła pasowego napędu osprzętu. Zwłaszcza podczas eksploatacji w mieście problematyczny staje się filtr cząstek stałych.
1,25: trwałe dziecko Yamahy!
Benzynową alternatywę stanowi silnik opracowany przy współpracy z Yamahą, a mianowicie 16-zaworowy, 82-konny motor o pojemności 1,25 litra. Konstrukcja rozpędza Fiestę siódmej generacji do pierwszej setki w 13,3 sekundy, podczas gdy prędkość maksymalna wynosi 168 km/h. W cyklu miejskim mały benzyniak spala około 7,4 litra paliwa. Poza miastem spokojnie można zejść do 4,5 litra. Silnik 1,25 litra jest naprawdę trwały. Po kilku latach wymiany wymagać będą niektóre uszczelniacze, a po pokonaniu 150 tysięcy kilometrów motor może zacząć pobierać olej. Jednostka źle znosi zasilanie gazem. Należy to wziąć pod uwagę podczas kalkulowania kosztów eksploatacji przed zakupem.
Zawieszenie od lat jest mocną stroną Fordów. Nie inaczej stało się także w przypadku Fiesty siódmej generacji. To jeden z najlepiej prowadzących się modeli w swojej klasie. Jak inżynierowie osiągnęli ten efekt? Mimo iż podobnie jak konkurenci wyposażyli hatchbacka w kolumny McPhersona na przedniej i belkę skrętną na tylnej osi, tak dopracowali nastawy i precyzję pracy układu kierowniczego, że auto jak po sznurku pokonuje ciasne zakręty.
Najsłabszymi punktami zawieszenia są łączniki i gumy stabilizatora. Całe szczęście ich wymiana z uwagi na szeroki dostęp do tanich części zamiennych nie jest droga. W większości wersji silnikowych na tylnej osi montowane są bębny. To nie ma wpływu na wysoką skuteczność działania układu hamulcowego.
Właściciele miejskich Fordów na ogół nie mają większych powodów do narzekań. Lista problemów mechanicznych jest krótka i składa się właściwie tylko z trzech pozycji. Jeżeli podczas parkowania z okolicy przekładni kierowniczej dochodzą stuki, oznacza to luzy na krzyżakach. Poza tym z uwagi na zastosowanie niskiej jakości uszczelniaczy, po kilku latach eksploatacji miska olejowa i skrzynia biegów ujawnią drobne wycieki oleju oraz standardem są parujące przednie reflektory.
Głównie elektryka, a nie elektronika!
Reszta problemów ma podłoże elektryczne. Zdarzają się usterki centralnego zamka, fabrycznych radioodtwarzaczy, czujników deszczu czy przełącznika otwierania tylnej klapy. Kierowca musi się przyzwyczaić także do tego, że stosunkowo szybko przepalają się żarówki świateł mijania.
W ramach gwarancji producent był zmuszony wymieniać w bogatszych wersjach wyposażenia moduły głosowego wybierania numerów. Czemu? Te z uwagi na wadę wyładowywały w nocy akumulator. Większość niesprawności Fiesty to drobiazgi. A to w połączeniu z dostępem do tanich części zamiennych sprawia, że Ford segmentu B nie powinien być drogi w serwisowaniu.
Poprzednie generacje Fiesty miały liczne zalety, jednak niestety jedną zasadniczą wadę. Były potwornie nudne. W przypadku siódmej odsłony modelu Ford wreszcie postawił na atrakcyjną stylizację, a dodatkowo dopracował trwałość. Efekt jest imponujący, dzięki czemu mały hatchback wszedł do ścisłej czołówki segmentu B. Fiesta VII to naprawdę ciekawa alternatywa dla klasowego "betonu" w postaci Corsy, Polo czy Yarisa.
