Ogromną zmianę stylistyczną widać zarówno w przypadku Hondy, jak i Toyoty. O ile Accordy były do tej pory nudne i niczym ciekawym nie wyróżniały się wśród konkurentów z segmentu D, o tyle siódma odsłona modelu otrzymała naprawdę ciekawą, a wręcz ostrą stylistykę. Karoseria auta jest także dopracowana pod względem aerodynamiki i świetnie zabezpieczona przed korozją. Twórcy Avensisa T25 poszli w nieco inną stronę. Nadwozie jest nowoczesne, a ponadto nie brakuje mu obłości i delikatnie poprowadzonych linii. Toyota wygląda zdecydowanie bardziej europejsko od swojego poprzednika.
Accord - bardziej sport, Avensis - bardziej elegancja
Japończycy nie są tak przestronni jak europejscy rywale. W Hondzie przestrzeń ogranicza nisko poprowadzona linia dachu, a w Toyocie wąska karoseria. Na szczęście miejsca i tak nie zabraknie dla czterech dorosłych osób. 4-drzwiowy Accord zabiera na pokład 456, a wersja kombi od 518 do 1707 litrów bagażu. Avensis sedan ma kufer o pojemności 520, liftback od 510 do 1320, a kombi od 520 do 1500 litrów. Siódma odsłona Hondy przekonuje ciekawymi zegarami, nowoczesną deską rozdzielczą, wygodnymi i dobrze wyprofilowanymi fotelami oraz wysoką jakością materiałów wykończeniowych. Toyocie plus należy się za poprawną ergonomię, dobrą jakość spasowania i często bogate wyposażenie. Niestety konsola zwłaszcza z drewnopodobnym wykończeniem wygląda mało estetycznie.
Japońskie auta świetnie trzymają cenę na rynku wtórnym. Najstarsze Accordy VII mają dzisiaj 12 lat, a mimo wszystko za auto należy zapłacić minimum 17 tysięcy złotych. Avensisy są o rok młodsze i jednocześnie o dwa tysiące tańsze. Gdy kierowca ma do dyspozycji budżet ustalony na kwotę 40 tysięcy, może sobie pozwolić na oba modele z końca produkcji. W przypadku Hondy mowa o roku 2008, a Toyoty 2009. Poziomy wyposażenia są zbliżenie wysokie. Na pokładzie modeli bazowych nie zabraknie kompletu poduszek, pakietu elektrycznego, klimatyzacji, komputera pokładowego czy radia.
Prawie połowa używanych Accordów jest napędzana 2-litrowym, 155-konnym silnikiem benzynowym. Motor wykorzystuje zmienne fazy rozrządu, zapewnia naprawdę wyśmienitą dynamikę i uwielbia jazdę na wysokich obrotach. Przyspieszenie do pierwszej setki zajmuje Hondzie 9,1 sekundy. W mieście spalanie nieznacznie przekracza 10 litrów benzyny. W początkowej fazie produkcji jednostka 2,0 VTEC miała problemy z uszkodzeniami wałka rozrządu. Producent wymieniał element w ramach gwarancji. Dodatkowo standardem jest wysoki pobór oleju silnikowego, a świętością powinna być regulacja luzu zaworowego co 40 tysięcy kilometrów.
Honda 2,2 i-CTDi - kultura i trwałość
Nieco mniej popularne są Accordy napędzane 2,2-litrowym dieslem o oznaczeniu i-CTDi. Moc 140 koni mechanicznych i praktycznie brak efektu turbodziury sprawia, że auto osiąga 100 km/h po 9,4 sekundy. W cyklu miejskim spalanie wynosi 7,2 litra oleju napędowego. Jednostka wysokoprężna jest bardzo udaną konstrukcją. Łączy dynamikę, oszczędność, wysoką kulturę pracy i przy zachowaniu regularnych przeglądów trwałość.
Na początku produkcji znane były przypadki pękających kolektorów wydechowych. Honda przeprowadziła akcję naprawczą. Przy przebiegu dochodzącym do 200 tysięcy kilometrów zdarzają się uszkodzenia turbosprężarek i kół pasowych. Wcześniej dokuczać będzie głównie filtr cząstek stałych (o ile dany model został w niego wyposażony).
W Toyocie proporcja jest odwrotna. Głównym źródłem napędu są diesle, z czego najpopularniejszy ma 2 litry pojemności i moc 116 koni mechanicznych. To nieco za mało jak na tak ciężkie auto. Przyspieszenie do pierwszej setki trwa 11,2 sekundy, a spalanie w mieście wynosi 7,5 litra oleju napędowego. W początkowej fazie produkcji motor miał serię problemów. Jeszcze na gwarancji producent musiał wymieniać wadliwe turbosprężarki, wtryskiwacze i koła dwumasowe. Aby zapewnić sobie względnie spokojną eksploatację używanego Avensisa T25 z dieslem, warto upewnić się, że ten był serwisowany w ASO. Motor 2,0 D-4D w najsłabszej wersji nie posiada łańcucha, a pasek rozrządu.
Najczęściej spotykanym benzyniakiem jest 1,8-litrowy motor VVT-i. 129 koni mechanicznych gwarantuje przyspieszenie do 100 km/h w przyzwoite 10,3 sekundy. W mieście spalanie wynosi 9,4 litra paliwa. Japońskie motory benzynowe są wyjątkowo trwałe. Lista charakterystycznych problemów składa się z dwóch pozycji. W trakcie eksploatacji może się zdarzyć awaria sondy lambda, a ponadto silniki mają tendencję do spalania oleju. Benzyniaka spod maski Avensisa nie warto wyposażać w instalację LPG. Ta może w zasadniczy sposób obniżyć trwałość elementów głowicy.
Avensis - zagubiona jakość!
W przypadku Avensisa pęd ku nowoczesności sprawił, że inżynierowie zagubili nieco jakość. I nie chodzi wyłącznie o problematycznego diesla. Ogólnie pod względem awaryjności Toyota zamieniła się w przeciętniaka. Sporo kłopotów w trakcie eksploatacji przysparzają reflektory. Ich klosze parują, soczewki matowieją, a plastikowe gniazda topią się. Warto dodać, że nowe lampy kosztują 3,5 tysiąca złotych! Tarcze i klocki hamulcowe mają niską trwałość, egzemplarze z początku produkcji nagminnie ząbkują opony, a przekładnie kierownicze z czasem zaczynają stukać.
Hondy na szczęście obniżenie jakości nie dotyczy. Auto było produkowane w Japonii, a to świetna rekomendacja. Accord VII i mechanicznie, i elektronicznie jest jednym z najmniej awaryjnych modeli w segmencie D. Właściciele skarżą się głównie na usterki siłowników elektrycznie unoszonej tylnej klapy oraz problemy z czujnikami ABS i centralnym zamkiem. Swojego czasu w modelu potrafiły parować lampy. Japończycy wymienili jednak felerne reflektory na mocy akcji naprawczej.
Pod względem konstrukcji i sposobu pracy zawieszenia modele prezentują dwa światy. Honda na obydwu osiach wykorzystuje wielowahacze. To w połączeniu ze sztywnymi nastawami i precyzyjnym układem kierowniczym daje kierowcy wyjątkową pewność prowadzenia. W Toyocie przednią oś resorują kolumny McPhersona, a tylną wielowahacze. Avensis zdecydowanie stawia na komfort. Miękko tłumi nierówności, ale w zamian słabo radzi sobie z szybkim i precyzyjnym pokonywaniem zakrętów. Obie konstrukcje charakteryzuje trwałość. Zawieszenia bez większych awarii spokojnie pokonują około 200 tysięcy kilometrów.
Zwycięzcą zestawienia zostaje Honda Accord VII. Decyzję nietrudno umotywować. Auto dobrze wygląda, ma atrakcyjne wnętrze, niesamowicie się prowadzi i nie straciło nic z bezawaryjnego charakteru. Toyota niestety nieco gorzej zniosła romans z nowoczesnością. Poprawiła się stylistyka modelu, ale ucierpiała trwałość. Rola średniaka w rankingach awaryjności być może nie odstraszy kierowców, ale Avensisowi to akurat nie przystoi!
