Renault Mégane 1.9 TD - W cieniu benzyny

Dopiero niedawno w wyniku masowego importu aut używanych z Europy Zachodniej model ten stał się bardziej dostępny. Dla osób szukających Mégane'a z dieslem jest to opcja pośrednia pomiędzy wolnossącym, bardzo ospałym silnikiem 1.9D i nowoczesnym, jak na owe czasy, wyposażonym w bezpośredni wtrysk paliwa 1.9 dTi (produkowanym dopiero od 1997 r.). Motor 1.9 TD należy do ostatnich bezproblemowych diesli Osiągający 95 KM turbodiesel pochodzi jeszcze z poprzednika, modelu R 19, nie jest więcnowoczesny. Nie jest też tak oszczędny jak nowsze konstrukcje, ustępuje im także dynamiką i kulturą pracy. Ma jednak jedną niezmiernie ważną dla użytkownika cechę - bezawaryjność. Motor ten nie stwarza kłopotów eksploatacyjnych m.in. dlatego, że jego pracę w znikomym stopniu nadzoruje awaryjna elektronika. Dotyczy to też układu wtryskowego, który nie jest jeszcze tak wrażliwy na zanieczyszczone paliwo, jak późniejsze rozwiązania. Również Turbosprężarka okazuje się trwała i przy prawidłowej eksploatacji wytrzymuje bez remontu ponad 200 tys. km.Trzeba jednak dbać o terminową wymianę oleju i zmianę paska rozrządu co 90 tys. km. Wadą silnika jest podatność na wycieki oleju, które występują dość często. W czasie jazdy czuje się, że pod maską ukrywa się diesel o klasycznej konstrukcji. Jest elastyczny, do "setki" rozpędza się szybko - w 12,0 s, ale brak mu miękkości pracy i szybkiej reakcji na dodanie gazu, no i trochę przy tym hałasuje. Spala średnio 7,0 l paliwa na 100 km - to niewiele mniej niż Mégane z benzynowym silnikiem 1.4. Osoby, które oczekują lepszych osiagów i niższego zużycia paliwa,powinny poszukiwać auta z 98-konnym silnikiem 1.9 dTi. Mégane w wersji hatchback ma wyraźnie rodzinny charakter, do którego pasuje temperament opisywanego silnika. 4 osoby podróżują w nim w komfortowych warunkach, chociaż miękkie fotele niektórym mogą nie przypaść do gustu. Bagażnik nie imponuje, ale regularny kształt pozwala dobrze wykorzystać jego 350 l. Przy manewrowaniu pomaga dobra widoczność z wnętrza. Zawieszenie jest raczej miękkie, ale stabilne, również podczas szybkiego pokonywania zakrętów. Wbrew powszechnej opinii nie jest ono kosztowne w eksploatacji. Zwłaszcza tylne zawieszenie z podatną skrętnie belką i skrętnymi drążkami nie wymaga częstej ingerencji. Dopiero przy przebiegu około 200 tys. km trzeba się liczyć z wymianą dwóch głównych silentblocków (200 zł sztuka). Znacznie szybciej zużywają się amortyzatory, tylne w przeciętnych warunkach wytrzymują 80 tys. km. Również nieskomplikowane przednie zawieszenie nie wymaga dużych kosztów. Brak jest w nim powszechnie stosowanych i nietrwałych łączników stabilizatora (łączy się on bezpośrednio z wahaczem), ale co kilkanaście tys. km trzeba wymieniać gumy na jego końcówkach (20 zł sztuka). Naprawa elementów wahacza również nie jest kosztowna (cena w ASO ze sworzniem i silentblockami to 349 zł). Mégane'a dręczą drobne awarie wyposażeniaZnacznie większym problemem auta są usterki osprzętu, zwłaszcza wyposażenia wnętrza. Najczęściej zdarzały się one w egzemplarzach z pierwszych lat produkcji, np.awaryjny nadajnik centralnego zamka. Czasem źródłem kłopotów jest też tzw. centralny moduł zespolony kabiny, który nadzoruje pracę większości urządzeń pokładowych m.in. klimatyzacji i elektrycznie sterowanych szyb. Naprawa w ASO jest bardzo kosztowna (tylko wymiana na nowy). Jednak tę i szerg innych usterek można usunąć niskim kosztem, korzystając z nieautoryzowanych warsztatów i łatwo dostępnych zamienników.Samochody pochodzące z polskich salonów są w większości skromnie wyposażone. Dostępne były 3 wersje: podstawowa RL, średnia RN i najbogatsza RT. Wersja RL nie ma obrotomierza, ABS-u, elektrycznie sterowanych szyb. Większość przydatnego wyposażenia znajdowała się na liście opcji. Standard obejmował jedynie poduszkę powietrzną kierowcy, wspomaganie kierownicy, immobiliser oraz dzieloną tylną kanapę. Ciekawiej skonfigurowane auta pochodzą z rynków zachodnich. Zdaniem fachowca- Mégane z silnikiem 1.9 TD jest autem o niemal bezawaryjnym układzie napędowym (głównie ze względu na brak elektronicznego sterowania). Nie trzeba bać się turbosprężarki. Usterki się zdarzają, ale dotyczą najczęściej tylko wyposażenia wnętrza i zawieszenia. Koszty eksploatacji są do zaakceptowania dla przeciętnego Polaka.Piotr Kołodziejczykekspert techniczny firma Kiljańczyk/REAGROUPNASZ WERDYKTJednym z największych atutów Mégane'a z silnikie 1.9 TD jest bardzo trwała i nieawaryjna mechanika. To jeden z ostatnich silników Diesla w ofercie Renault z wtryskiem pośrednim i szczątkowym udziałem elektroniki w jego pracy. Przy prawidłowej obsłudze samochód z tym motorem będzie służył długie lata i nigdy nie stanie w drodze. Osprzęt elektryczny i elektroniczny nie jest już tak niezawodny i psuje się znacznie częściej. Są to jednak z reguły rzeczy proste i tanie w naprawie. Za Mégane'em przemawiają też jego popularność i duże doświadczenie mechaników.