Ferdinand Porsche urodził się w Wrocławicach koło Liberca (zmarł 30 stycznia 1951 w Stuttgarcie) i do 1935 roku posiadał obywatelstwo Czechosłowacji. Jednak większość swojego życia spedził w Wiedniu i Niemczech. Po raz pierwszy pokazał swoje niekwestionowane możliwości podczas światowej wystawy w Paryżu (1900), gdzie prezentował pojazd z napędem elektrycznym Lohner-Porsche Semper Vivus. Były tam rewolucyjne rozwiązania techniczne, a wśród nich każde koło napędzane oddzielnym silnikiem elektrycznym.
Podczas pobytu w Niemczech przez pięć lat był członkiem zarządu firmy Daimler Benz, gdzie skonstruował wyścigową wersję Mercedesa SSK. Na początku lat trzydziestych w Stuttgarcie założył biuro konstrukcyjne, w którym powstały m.in. pierwsze szkice ludowego auta, podstawy późniejszego VW Garbusa.
W 1933 roku Adolf Hitler zlecił Ferdinandowi Porsche zaprojektowanie samochodu osobowego dla niemieckiego ludu. Samochód miał przewozić dwójkę dorosłych oraz trójkę dzieci, osiągać prędkość maksymalną 100 km/h i dostępny dla mieszkańców ówczesnej Trzeciej Rzeszy poprzez program oszczędnościowy w cenie 990 RM.
Za nowy projekt realizowany pod nazwą Porsche Typ 60, oprócz głównego autora Ferdinanda Porsche odpowiedzialni byli także Erwin Komenda i Karl Rabe. Pierwsze dwa prototypy były gotowe do testów w październiku 1935 roku. Nazwano je V1 i V2, a V3 pokazano rok później w Stuttgarcie. W 1937 roku powstała seria trzydziestu prototypów zbudowana przez Daimler Benz, które łącznie pokonały dystans 2,9 mln kilometrów.
W 1938 roku odbyła się oficjalna prezentacja, podczas której Vokswagen otrzymał od Hitlera nazwę KdF-Wagen. Nawiązywała ona do nazistowskiej organizacji Kraft durch Freude – siła przez radość.
Okazało się jednak, że czechosłowacka firma Tatra w 1931 roku skonstruowała prototyp o nazwie V570. Dwa lata później rozwojowa wersja prototypu V570 charakteryzowała się nadwoziem podobnym do Porsche Typ 32 z czterocylindrową jednostką napędową typu bokser chłodzoną powietrzem, montowaną z tyłu pojazdu i napędzającą tylną oś.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej Tatra miała 10 roszczeń prawnych przeciwko VW za naruszenie prawa patentowego, a Ferdinand Porsche, który korzystał z rozwiązań technicznych Hansa Ledvinki, miał zapłacić odszkodowanie i zawrzeć ugodę. Jednak w efekcie agresji na Czechosłowację Tatra przeszła w 1938 roku pod kontrolę niemiecką i problem na jakiś czas przestał być aktualny. Sprawa dopiero została sfinalizowana definitywnie w 1961 roku, gdy koncern Volkswagen zapłacił spółce Ringhoffer-Tatra 3 mln marek niemieckich przyznanych przez sąd.
Ferdinand Porsche w czasie II wojny światowej także projektował pojazdy dla wojska jak m.in. czołg Tygrys. Z tego powodu w 1945 roku władze francuskie aresztowały go jako zbrodniarza wojennego i bez wyroku przetrzymywały w odosobnieniu przez 20 miesięcy.
Trzy lata przed śmiercią słynnego konstruktora jego syn Ferry uruchomił w Stuttgarcie fabrykę samochodów o nazwie Porsche, w której już w 1950 roku powstał pierwszy pojazd.
Oprócz wspomnianego plagiatu, Ferdinand Porsche skonstruował ponad 300 pojazdów mechanicznych i zarejestrował prawie 1000 patentów. W 1999 roku jury zlożone z 33 dziennikarzy motoryzacyjnych przynało mu pośmiertnie tytuł Samochodowego inżyniera XX wieku