Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne (MZRiP) stały się największą, polską rafinerią o mocy przerobowej obliczanej na 6 mln ton ropy naftowej rocznie. Podczas gdy wydajność pozostałych pięciu - w Niegłowicach koło Jasła, Jedliczach koło Krosna, Gliniku Mariampolskim koło Gorlic, Trzebini i Czechowicach Dziedzicach wynosiła wówczas ok. 1 mln ton rocznie.

Dzięki Mazowieckim Zakładom Rafineryjnym i Petrochemicznym rozwijający się przemysł i motoryzacja mogły zatem liczyć na stały dopływ krajowych paliw. Na uwagę zasługuje również fakt, że MZRiP były przykładem rzadko stosowanego wówczas w Europie - za to coraz bardziej popularnego na świecie - połączenia dwóch najważniejszych gałęzi przemysłu naftowego, tj. produkcji rafineryjnej i petrochemicznej.

Siedzibą Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych został Płock, leżący ok. 100 km od Warszawy, na trasie rurociągu "Przyjaźń", biegnącego z Zachodniej Syberii przez Polskę do Niemiec. Prace budowlane rozpoczęto w 1960 roku. Wówczas też ustalono asortyment produkowanych przez MZRiP wyrobów:

* w części rafineryjnej: benzyny silnikowe, paliwa reaktywne, mieszaniny ksylenów, olej napędowy, koks naftowy, olej smarowy, parafina twarda i miękka;* w części petrochemicznej: polietylen, tlenek etylenu, glikol etylenowy, fenol, aceton, dodecylobenzen, gliceryna syntentyczna, polipropylen, butadien, kauczuk izoprenowy, mocznik, środki powierzchniowo - czynne, kwas siarkowy.

17 sierpnia 1964 roku ok. godziny 19.00, do zbiorników magazynowych wpłynęły pierwsze tony benzyny, oleju napędowego i oleju opałowego. Rozpoczęła produkcję pierwsza Destylacja Rurowo- Wieżowa.

Od roku 1965 zaczął się dynamiczny rozwój Zakładów. Realizowano nowe pomysły inwestycyjne i produkcyjne. Rozszerzono asortyment wyrobów gotowych, remontowano budynki, które stały się własnością Zakładów. W 1967 roku został ukończony pierwszy etap budowy części rafineryjnej. W latach 1969 - 1974 rozpoczęto budowę i oddano do użytku pierwsze instalacje petrochemiczne oraz rozbudowano część rafineryjną.

W tym czasie płockie zakłady podpisały umowy z 3 generalnymi dystrybutorami swoich wyrobów:

* Centralą Produktów Naftowych "CPN" Warszawa - rozprowadzającą paliwa benzynowe, oleje napędowe, oleje opałowe oraz gaz płynny;* Przedsiębiorstwem Zbytu Produktów Węglopochodnych "Węglopochodne" Gliwice - sprzedawcą asfaltów i benzenu;* Przedsiębiorstwem Obrotu Tworzyw Sztucznych "Chemiplast" Gliwice - dystrybutorem polietylenu, polipropylenu oraz innych produktów wytwarzanych w części zakładów.

Następne lata to rozbudowa Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych - zwiększenie przerobu ropy, przyrost produkcji.1 lipca 1993 roku płockie zakłady zostały przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa o nazwie Petrochemia Płock S.A.

Spółka zajmowała obszar ponad 700 hektarów i zatrudniała (w marcu 1999 roku) ok. 6 580 pracowników. Petrochemia Płock przerobiła w 1998 roku ponad 11 mln ton ropy naftowej.

W 1999 roku po połączeniu Petrochemii Płock S.A. i Centrali Produktów Naftowych S.A. powstał Polski Koncern Naftowy Orlen SA.