Konstrukcja pierwszego SV650 była na tyle udana, że przez kolejne lata zmieniono jedynie drobiazgi, wzory lakierowania, a przednie zawieszenie otrzymało regulację napięcia wstępnego sprężyny. Wraz z rozpoczęciem produkcji drugiej serii, w 2003 r. w sprzedaży pojawiło się turystyczne enduro DL650 V-strom, bazujące na jednostce napędowej SV-ki. Zmiana serii oznaczała dla SV650 przede wszystkim nową ramę, zasilanie wtryskiem, oraz atrakcyjniejszy design. Do końca produkcji (w 2009 roku został zastąpiony przez model Gladius) ten lubiany średniak Suzuki okupował czołowe miejsca rankingów sprzedaży, a także niezliczoną liczbę testów porównawczych, podczas których chwalono niezwykle żywiołowy silnik, skuteczne hamulce i niebywałą lekkość, zwrotność i co nie mniej istotne - atrakcyjną cenę. Historia modelu SV650 zakończyła się w 2009 r. wraz z prezentacją następcy, Suzuki SFV650 Gladius.
SERIA 1999-2002
SILNIK, UKŁAD NAPĘDOWY
Dwucylindrowa V-ka, o kącie rozwarcia 90 stopni i pojemności 645 ccm to najmocniejszy atut motocykla. Uzyskuje ona moc maksymalną 71 KM przy 9000 obr./min oraz 62 Nm przy 7500 obr./min. Uwielbia się wkręcać na obroty, generuje wspaniały dźwięk, a jej elastyczność powoduje, że kierowca podświadomie rozpoczyna dynamiczną jazdę. Według testerów, osiągami i sposobem oddawania mocy przewyższa konkurencję, pozostawiając w pobitym polu nawet Ducati. Uważana jest za bezawaryjną, pod warunkiem wykonywania regularnej obsługi. Przeniesienie napędu następuje poprzez mokre sprzęgło i sześciobiegową skrzynię pracującą dość przyjemnie. Mimo mentalnych predyspozycji do dynamicznej jazdy, charakterystyka układu napędowego nie przysporzy początkującym żadnych trudności.
ZAWIESZENIE, HAMULCE
Przednie zawieszenie klasyczne, widelec o średnicy 41 mm. Do 2001 r. (włącznie) brak regulacji. Tył to wahacz wleczony, podparty na centralnym elemencie resorująco-tłumiącym, siedmiostopniowa regulacja napięcia wstępnego sprężyny. Fabryczne zestrojenie zbyt miękkie do dynamicznej jazdy. Użytkownicy najczęściej utwardzali przód, zmieniając sprężyny lub gęstość oleju w lagach. Hamulce odpowiadające osiągom (dwie tarcze 290 mm z dwutłoczkowymi zaciskami z przodu oraz pojedyncza tarcza 240 mm również z dwutłoczkowym zaciskiem), do historii przeszły jako trwałe.
PROWADZENIE, OSIĄGI
Suzuki SV650 zawsze świetnie wypadało w testach porównawczych. Było lekkie, zrywne, zwrotne, całkiem wygodne, do tego chętnie zmieniało kierunki, a pod sprawnym kierowcą potrafiło zawstydzić niejeden dużo mocniejszy motocykl. Zużycie paliwa (średnio ok. 5,5-6.5 l) jest akceptowalne; w połączeniu z 16-litrowym zbiornikiem zasięg przy spokojnej jeździe zbliży się do 300 km. Po utwardzeniu przodu, radość z dynamicznej jazdy gwarantowana.
HISTORIA, MODERNIZACJE
Lata produkcji 1999-2002 - poza zmianą kolorystyki felg, silnika i nadwozia - jedyną istotną zmianą było wprowadzenie w 2001 r. bezstopniowej regulacji przedniego zawieszenia.
NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ, WYPOSAŻENIE, POLECANA WERSJA (GEN I)
Suzuki SV650 pierwszej serii zostało wyposażone we wszystko to, co niezbędne do jazdy i … zupełnie nic więcej. Nie znajdziemy tu wtrysku paliwa, świateł awaryjnych, centralnej podstawki, czy komputera pokładowego. Szkoda, że dopiero ostatni rok produkcji ma regulację napięcia wstępnego sprężyn w przednim widelcu. Do wad SV należą silnik czuły na obsługę serwisową i poziom oleju, nieznoszący jazdy ekstremalnej (długie gumy), głośny napinacz rozrządu. Warto skontrolować stan lakieru oraz obecność korozji - SV ma przeciętnej jakości powłoki lakiernicze. W czasie jazdy w deszczu zdarzają się przerwy w pracy pierwszego cylindra narażonego na działanie czynników atmosferycznych. Polecamy wersję z owiewką; przy niemal identycznej zwrotności co wersja nieobudowana, oferuje większy komfort w trasie i bardziej sportowy charakter - najlepiej z ostatniego roku produkcji (regulowane przednie zawieszenie).
SERIA 2003-2008
SILNIK, UKŁAD NAPĘDOWY
Znaną z pierwszego modelu jednostkę napędową o pojemności 645 ccm i kącie rozwarcia 90 stopni poddano modernizacji, montując układ zasilania wtryskiem paliwa. Moc maksymalna wzrosła do 72 KM przy 9000 obr./min, a moment obrotowy do 65 Nm, ale jego wartość jest osiągana 500 obrotów niżej, przy 7000 obr./min. Elastyczność silnika poprawiła się, przy porównywalnej mocy maksymalnej. W układzie napędowym nieznacznie zmodernizowano sprzęgło i przełożenia sześciobiegowej przekładni. W porównaniu do pierwszej serii, silnik po modernizacji zyskał na kulturze pracy i przebiegach charakterystyki zewnętrznej, ale na gaz reagował nieco mniej spontanicznie. Wciąż generując piękny dźwięk pozostawał przyjazny dla niezbyt doświadczonych kierowców.
ZAWIESZENIE, HAMULCE
Przednie zawieszenie klasyczne, widelec o średnicy 41 mm z bezstopniową regulacją napięcia wstępnego sprężyny. Tył to wahacz wleczony, podparty na centralnym elemencie resorująco-tłumiącym, siedmiostopniowa regulacja napięcia wstępnego. Fabryczne zestrojenie zbyt miękkie do dynamicznej jazdy. Szkoda, że fabryka nigdy nie zdecydowała się na zmianę zestrojenia zawieszenia, będącego przez cały okres produkcji SV zdecydowanie zbyt miękkim. Na szczęście zakup twardszych sprężyn i gęstszego oleju nie jest, pomijając koszty, dużym problemem. Hamulce odpowiadające możliwościom silnika (dwie tarcze 290 mm z dwutłoczkowymi zaciskami z przodu oraz pojedyncza tarcza 240 mm z również dwutłoczkowym zaciskiem), zostały odziedziczone po starszym SV. Do ich skuteczności nie mamy zastrzeżeń.
PROWADZENIE, OSIĄGI
Pierwsza generacja SV650 brylowała w testach porównawczych. Druga miała nieco trudniej; wprawdzie zawsze chwalono perfekcyjny silnik, niezłe hamulce, ale konkurencja była silna, zwłaszcza pod koniec produkcji serii drugiej. W SV brakowało ABS-u, nawet za dopłatą. Zawieszenie, mimo regulacji, nie potrafiło poradzić sobie z potencjałem silnika. Motocykl w szybkich łukach lub będąc obciążonym pasażerem tracił stabilność, powodując konieczność zmniejszenia prędkości. Pozostała fenomenalna zwrotność. Prędkość maksymalna nieznacznie wzrosła, do 211 km/h, a przyspieszenie i zużycie paliwa pozostały takie jak w starszej SV.
HISTORIA, MODERNIZACJE
Wprowadzając SV650 w piąty rok sprzedaży, producent postanowił dokonać sporo zmian względem rocznika 2002. Suzuki otrzymało nową ramę, będącą odlewem, nie zaś spawem z aluminiowych rur. W silniku zastosowano wtrysk paliwa, chłodnicę oleju, a tylną lampę wykonano w technologii LED. Design motocykla zmieniono z obłego na narysowany ostrą kreską. SV zdecydowanie zyskał na atrakcyjności. W 2004 r. obniżono ramę o 40 mm, co było ukłonem w stronę amazonek i niższych kierowców. Przy okazji zmieniono punkt mocowania układu wydechowego oraz skrócono błotnik. W ciągu całego cyklu produkcyjnego modyfikowano także wzór malowania, kolory felg oraz ramy. Hamulce i zawieszenie do końca produkcji pozostały niezmienione.
NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ, WYPOSAŻENIE, POLECANA WERSJA (GEN II)
Będący w ofercie przez niemal 10 lat, Suzuki SV 650 (zwłaszcza ten z ostatnich lat) jest dojrzałą konstrukcją, gdzie ewentualne usterki pojawiają się przez zaniedbanie czynności serwisowych lub niewłaściwą eksploatację. Motocykl nie toleruje, mimo dużych predyspozycji silnikowych, jazdy na gumie. Bez przeróbki układu smarowania narażamy silnik na stosunkowo szybkie zatarcie. Osobom o niższym wzroście polecamy modele wyprodukowane po 2004 r., ponieważ obniżono siedzenie. Dla pozostałych kierowców większe znaczenie niż rocznik może mieć wersja SV – my, tak jak w przypadku pierwszej serii, doradzamy praktyczniejszą wersję z owiewką - ma lepsze predyspozycje do turystyki i jest naszym zdaniem ładniejsza.