Dwa identyczne auta, ta sama zróżnicowana trasa, niemal jednakowy czas przejazdu, a mimo to jeden z samochodów spalił o 37,5 proc. więcej paliwa. Co różniło oba pojazdy? Kierowca! O tym, że „ciężar nogi” kierowcy wpływa na zużycie paliwa, wie każdy – tym razem mogliśmy jednak sprawdzić, w czym tkwią różnice między stylem jazdy oszczędnego kierowcy a tym, jak jeździ ktoś, kto marnuje paliwo.
Udało się to dzięki zastosowaniu technologii lokalizacji i monitoringu pojazdów Finder Online z modułem analizy stylu jazdy kierowcy. Stworzono ją m.in. po to, żeby ograniczyć zużycie paliwa w autach flotowych. Elektronika czuwa nad tym, jak kierowca operuje gazem, sprzęgłem, na którym biegu jedzie i jaką prędkość osiąga.
W czasie testu za kierownicą jednego z samochodów posadziliśmy doświadczonego instruktora nauki jazdy, natomiast drugi pojazd prowadził kierowca z mniejszą praktyką za kółkiem, ale za to lubiący dynamiczną jazdę. Pierwszy miał ściśle przestrzegać przepisów drogowych, drugi – wcale nie pędził na złamanie karku – jechał tak, jak inni uczestnicy ruchu. Jadąc przepisowo, mimo że można mieć wrażenie, iż się wleczemy, wcale nie tracimy aż tak dużo czasu.
Na odcinku o długości 118 km różnica w czasach przejazdu wyniosła zaledwie 5 minut. Trasa obejmowała różne rodzaje dróg – od odcinków miejskich aż po trasę szybkiego ruchu. Kierowca oszczędzający paliwo pokonał ją ze średnią prędkością 49,9 km/h, tymczasem drugi samochód uzyskał wynik zaledwie o ok. 6,5 km/h wyższy. Skąd więc wzięły się różnice?
W aucie, które mniej spaliło, elektronika odnotowała znacznie niższe średnie obroty (1659 zamiast 2548 obr./min), a przede wszystkim płynniejszą jazdę. Doświadczony kierowca przez 28 proc. czasu jazdy poruszał się ze stałą prędkością, amator – przez zaledwie 8 proc. Mimo identycznych warunków drogowych auto, które okazało się oszczędniejsze, o niemal 4 minuty krócej stało na światłach – to też efekt płynniejszej i przewidującej jazdy.
Warto sobie uświadomić to, że nasz mniej doświadczony kierowca oszczędziłby więcej, gdyby zmienił jedynie swój styl jazdy. I to więcej niż np. dzięki zamontowaniu instalacji gazowej w swoim samochodzie!
Galeria zdjęć
1/8 Test odbywał się na drogach publicznych. Oba samochody pokonały taką samą trasę o długości ok. 118 km, składającą się z odcinków w mieście, bocznych dróg i trasy szybkiego ruchu.
2/8 Przed wyruszeniem w trasę w każdym aucie sprawdziliśmy ciśnienie w ogumieniu.
3/8 Elektronika rejestrowała każdy ruch pedału gazu w autach
4/8 Przez większość trasy kierowca utrzymywał obroty, przy których silnik ma najwyższy moment obrotowy. Ani razu nie przekroczył 3 tys. obr./min. Musiał jechać przewidująco, unikać gwałtownego przyspieszania i hamowania. Średnie obroty to 1659 obr./min.
5/8 Wykres pokazuje, jak długo i jak głęboko był wciskany pedał gazu. Przez jedną trzecią czasu jazdy pedał był wciśnięty w zakresie od 20 do 30 proc., nieco krócej kierowca wciskał go w zakresie od 30 do 40 proc. Głębsze wciskanie gazu zdarzało się sporadycznie, przy czym wartość maksymalna ani przez chwilę nie osiągnęła 100 proc.
6/8 Na wykresie widać, że kierowca preferował wyższe obroty. W czasie testu silnik najczęściej pracował w zakresie 2-3 tys. obr./min. Średnie obroty wyniosły 2548 obr./min, czyli były o ok. 38 proc. wyższe niż w przypadku auta z oszczędnym kierowcą za kółkiem.
7/8 Kierowca znacznie głębiej wciskał gaz. Zaledwie przez kilkanaście proc. czasu potrzebnego do pokonania odcinka testowego pedał gazu znajdował się w optymalnym położeniu, za to przez ponad 20 proc. czasu gaz był wciśnięty do podłogi – kierowca tłumaczył, że to sposób na to, żeby zmusić litrowy silnik Forda do dynamicznej jazdy.
8/8 Trochę wolniej, o wiele taniej W oszczędnej jeździe wcale nie jest najważniejsze to, żeby wlec się wolniej od innych – liczy się przede wszystkim płynność. Przy stałej, umiarkowanej prędkości auto pali najmniej, każdy ostry start kosztuje.
