Robert A. Lutz członek zarządu BMW AG ds. handlowych powiedział w 1972 roku: „Firma jest jak człowiek. Jeżeli uprawia sport, to ma kondycję, jest pełen entuzjazmu i wydajny”. Te słowa stały się mottem towarzyszącym najmłodszej spółce zależnej BMW AG, której nazwa brzmi dziś BMW M GmbH. Pomimo nowej nazwy duch hasła cały czas jest w jej pracownikach.
Na początku lat 70. nastąpił przełom w firmie BMW, na czele zarządu stanął Eberhard von Kuenheim. Zadaniem nowego zarządu była kontynuacja sukcesów przedsiębiorstwa. W ramach nowej strategii założono budowę nowego budynku administracyjnego tzw. czterocylindrowca oraz utworzenie własnego przedsiębiorstwa zajmującego się motorsportem. Tu przychodzą na myśl kolejne słowa Roberta A. Lutza „W zasadzie sport był od zawsze siłą napędową BMW, także w czasach szybkiego wzrostu gospodarczego, dlatego nie jest niczym nowym, że i teraz chcemy skoncentrować się na sportach motorowych.”
Popyt na samochody ze sportowym charakterem był tak duży, że przekraczał możliwości ówczesnego działu sportu. Modele o oznaczeniu 1800 TI i 2000 TI oraz cała seria 02, były jednymi z najpopularniejszych aut wyścigowych stworzonych z myślą o zwyciężaniu. BMW nie było w stanie wykorzystać szans na zwiększenie sprzedaży ze względu na ograniczone możliwości produkcji, przez co przeważająca część samochodów powstawała w firmach tuningowych. Dzięki zaangażowaniu marki od połowy lat 60. BMW nie pozwoliło wygrać niemal żadnemu innemu zespołowi.
1 maja 1972 roku doświadczony w wyścigach team tworzy BMW Motorsport GmbH. Na czele grupy 35 specjalistów staje Jochen Neerpasch, były kierowca fabryczny firmy Porsche, pracujący także wcześniej w sekcji wyścigowej u Forda w Kolonii. Jochen „przyciągnął” za sobą cała grupę kierowców wyścigowych, pozostawili oni niezatarty ślad w historii BMW Motorsport: Chris Amon, Toine Hezemans, Hans-Joachim Stuck oraz Dieter Qester. Na potrzeby sekcji rajdowej zaangażowano Björna Waldegaarda oraz Achima Warmbolda.
Kilka miesięcy funkcjonowania młodej spółki pozwoliło jej przeprowadzić się do nowej siedziby. W sąsiedztwie macierzystego zakładu powstał kompleks budynków mieszczących warsztat i produkcje silników i stanowisko testowe silników na powierzchni 8000 m2. To właśnie tu powstał samochód sportowy roku 1973, auto stworzone na bazie BMW 2002 o masie 950 kg z dwulitrowym czterocylindrowym, czterozaworowym silnikiem. Moc jednostki napędowej wynosiła 240 KM. Stworzono tam też nowe coupe turystyczne , o którym Joachen Neerpasch mówił z początku: „Ponieważ rok 1973 jest dla nas rokiem eksperymentów, nie możemy spodziewać się wygranej w tych mistrzostwach Europy.” Pojazd miał oznaczenie 3.0 CSL. Drzwi i maski były wykonane z aluminium, a obudowa pięciobiegowej skrzyni z magnezu. Masa auta wynosiła zaledwie 1092 kg. Sześciocylindrowa jednostka z dwunastoma zaworami i wtryskiem miała stopieńsprężania wynoszący 11:1. Silnik generował moc 360 KM. Była to ostatnia konstrukcja dwuzaworowa produkowana przez BMW na potrzeby sportu.
Sukces BMW w wyścigach polegał na przygotowaniu nie tylko samochodów, ale i ludzi. Joachen Neerpasch sprowadził cały zespół do St Moritz. W szwajcarskim raju dla narciarzy poddano cały zespół zaawansowanemu treningowi. Dzięki szkoleniom uzyskano idealną korelację między człowiekiem a maszyną.
Cały team wyścigowy począwszy od pojazdu transportującego auta, aż po kluczyk zapłonowy miał charakterystyczne, jednolite wzornictwo – trzy barwne paski znane do dziś. Coupe CSL w nowych barwach sportowych szybko zdobyło uznanie w całej branży wyścigowej. Przyczyniło się do tego między innymi zwycięstwo na torze Nürburgring zdobyte przez Hansa-Joachima Stucka i Chrisa Amona. Zwycięzcą w klasie samochodów turystycznych 24- godzinnego wyścigu Le Mans też było BMW.
BMW 3.0 CSL stało się najlepszym sportowym samochodem turystycznym swojej epoki. Auto zdobyło sześć razy tytuł mistrza Europy i niemal przez całe dziesięciolecie dominowało w wyścigach samochodów turystycznych. Nie tylko charakterystyczne barwy, ale przede wszystkim innowacyjne rozwiązania wprowadzone od 1973 zadecydowały o sukcesie. Pod maską 3.0 CSL montowano pierwszy czterozaworowy, sześciocylindrowy silnik BMW. Od 1974 auto otrzymało eksperymentalnie układ ABS. Pod koniec kariery coupe turbo mogło pochwalić się mocą 800 KM. W 1976 wystawiono do wyścigu CSL z silnikiem bi-turbo o pojemności 3.2 litra, jego moc musiała zostać ograniczona do 750 KM.
BMW Motorsport GmbH odnosiło też sukcesy w Formule 2. Firma March otrzymała 50 dwulitrowych silników. Dzięki tym jednostkom team zdobył 11 zwycięstw w 16 wyścigach. Łącznie wyprodukowano prawie 500 egzemplarzy, a większość wersji miała moc przekraczającą 300 KM.
Dział „M” zainteresował się także udziałem w serii wyścigów z Stanach Zjednoczonych w IMSA. Udział w tej serii wyścigów miał na celu zwiększenie rozpoznawalności skrótu „Bavarian Motor Works”. W mistrzostwach IMSA BMW szybko zajęło pozycję lidera w klasyfikacji marek.
W 1976 roku zarząd BMW powierzył spółce Motorsport GmbH kolejne zadanie – założenie instytucji noszącej wówczas jeszcze miano „szkoły kierowców”. Do wprowadzenia koncepcji w życie stworzono flotę samochodów składająca się z modeli BMW 320i o mocy 125 KM, auta miały 40% blokadę mechanizmu różnicowego oraz kubełkowy fotel kierowcy. Stanowisko głównego instruktora objął Rauno Aaltonen.
Od połowy lat 70. spółka skupiała się na konstruowaniu pojazdów wyścigowych. Jednak wiele kierowców poruszających się po ulicy marzyło o posiadaniu auta o ponadprzeciętnych osiągach. Firma spełniła życzenie kierowców powstały usportowione wersje BMW serii 5: 530, 533i, 535i. Wyróżniały nie tylko silniki, ale także układ jezdny i hamulcowy. Pomimo niepozornego wyglądu auta te narobiły sporo zamieszania w branży. Do 1980 roku wyprodukowano łącznie 895 samochodów na bazie pierwszych BMW serii 5.
W 1978 roku powstał niesamowity sportowiec BMW M1. Od strony technicznej przygotowaniem pojazdu zajęło się BMW, projekt karoserii i płyty podłogowej powierzono Lamborghini, natomiast kratownicowa rama powstała w firmie Marchesi, a karoseria w T.I.R. Obie części były składane przez ItalDesign, która zajmowała się też przygotowaniem wnętrza. Dopiero wtedy auto przewożono do Stuttgartu, gdzie Baut mocował podzespoły mechaniczne. BMW M1 wystartowało w latach 1979/80 w wyścigach serii ProCarrozgrywanych przed imprezami Grand Prix F1.
By auto było dopuszczone do kategorii FIA grupy 4, auto musiało być wyprodukowane w liczbie, co najmniej 400 egzemplarzy. Dzięki czemu do oferty nimieckiego producenta trafiło to wyjątkowe auto, które mierzyło zaledwie 1,14 metra wysokości. Dodatkowo należy zaznaczyć, że był to pierwszy model z oznaczeniem M. Za ten supersamochód trzeba było zapłacić w 1978 roku 100 000 marek. M1 stało się najszybszym niemieckim samochodem w teście z 1979 roku, uzyskało prędkość 264,7 km/h.
Osiągi drogowej wersji M1w porównaniu do torowego ProCar-a nie prezentowały się najlepiej. Prędkość maksymalna znacznie przekraczała 300 km/h, a moc auta wynosiła 470 KM. W USA samochody M1 z teamu „Red Lobster” zmiażdżyły konkurencję.
Sukces M1 zainspirował dział Motorsport GmbH do stworzenia kolejnego pojazdu. W 1980 zbudowano na bazie serii 5 model M535i z dwuzaworowym silnikiem sześciocylindrowym przeszczepionym z BMW 635 CSi. Powstanie M535i to nie jedyne ważne wydarzenie w 1980 dla BMW. Niemiecka marka weszła oficjalnie do Formuły 1. W ten sposób powstał silnik do bolidów bazujący na bloku seryjnej jednostki. Z silnika o pojemności 1.5 uzyskano moc 800 KM. Samochódbył gotowy rok później, a kolejny rok przyniósł pierwsze zwycięstwo. Do 1987 BMW odnotowało 9 zwycięstw w Grand Prix. Silniki turbo M były wykorzystywane przez zespoły: Brabhama, Arrowsa, Ligera i Benettona. Benetton B186 osiągał 160 km/h w zaledwie 4,8 sekundy.
Robert A. Lutz członek zarządu BMW AG ds. handlowych powiedział w 1972 roku: „Firma jest jak człowiek. Jeżeli uprawia sport, to ma kondycję, jest pełen entuzjazmu i wydajny”.
Te słowa stały się mottem towarzyszącym najmłodszej spółce zależnej BMW AG, której nazwa brzmi dziś BMW M GmbH. Pomimo nowej nazwy duch hasła cały czas jest w jej pracownikach.
Na początku lat 70. nastąpił przełom w firmie BMW, na czele zarządu stanął Eberhard von Kuenheim.
Zadaniem nowego zarządu była kontynuacja sukcesów przedsiębiorstwa.
W ramach nowej strategii założono budowę nowego budynku administracyjnego tzw. czterocylindrowca oraz utworzenie własnego przedsiębiorstwa zajmującego się motorsportem.
Tu przychodzą na myśl kolejne słowa Roberta A. Lutza „W zasadzie sport był od zawsze siłą napędową BMW, także w czasach szybkiego wzrostu gospodarczego, dlatego nie jest niczym nowym, że i teraz chcemy skoncentrować się na sportach motorowych.”
Popyt na samochody ze sportowym charakterem był tak duży, że przekraczał możliwości ówczesnego działu sportu. Modele o oznaczeniu 1800 TI i 2000 TI oraz cała seria 02, były jednymi z najpopularniejszych aut wyścigowych stworzonych z myślą o zwyciężaniu.