BMW Isetta - Włoski projekt, niemieckie wykonanie

włoska firma Iso SpA. produkowała lodówki, skutery i dostawcze trójkołowce. Właściciel Iso – Renzo Rivolta – postanowił zbudować mały samochód dla masowego odbiorcy. Nowy pojazd skonstruowali Ermenegildo Preti i Pierluigi Raggi. Autko napędzane silnikiem ze skutera otrzymało zdrobniałą nazwę firmy – Isetta. W październiku 1953 roku podczas pokazu w Turynie samochód stał się ogromną sensacją. Czegoś takiego nie widziano nigdy wcześniej. Pojazd z wyglądu przypominał jajko z wypukłymi oknami oraz tylkojednymi drzwiami z przodu auta. Płócienny dach w razie kraksy służył kierowcy i pasażerowi jako wyjście awaryjne. Do Isetty wchodziło się jedynymi drzwiami, które były jednocześnie przednią ścianą wozu. Isetta – jak dwa połączone skuteryZajmowanie miejsca ułatwiała odchylana wraz z nimi kierownica. Był to pojazd dwuosobowy, chociaż z dwójką dorosłych mogło się jeszcze zmieścić małe dziecko. Za siedzeniami znajdował się całkiem spory bagażnik, w którym umieszczono koło zapasowe.Chociaż z wyglądu auto wyglądało jak trójkołowiec, w rzeczywistości miało cztery kółka. Tylne jednak były osadzone tak blisko siebie, że w niektórych krajach samochodzik zaliczany był i opodatkowany jako trójkołowiec. Renzo Rivolta postanowił jednak skoncentrować się na produkcji sportowych aut Iso Rivolta, sprzedał więc licencję na wytwarzanie Isetty do kilku krajów. Najpoważniejszym klientem okazało się niemieckie BMW, które ten nieduży samochodzik uczyniło jeszcze bardziej sławnym.W Bawarii od razu nieco zmodyfikowano bulwiastą sylwetkę auta. W Motocoupé, jak początkowo nazywano ten pojazd, zamontowano również nowy jednocylindrowy, motocyklowy silnik BMW R25/3 o pojemności 250 ccm i mocy 12 KM. Spalał on zaledwie 3,7 l/100 km. Auto rozpędzało się do maksymalnej prędkości 85 km/h. Zmieniono także przednie zawieszenie. Do prowadzenia Isetty w Niemczech uprawniało nawet motocyklowe prawo jazdy. Największym atutem tego „toczydełka” była jego cena. Opłata skarbowa mniejsza niż za jamnikaZa BMW Isettę trzeba było zapłacić 2550 marek. Robotnik zarabiał wówczas około 90 marek tygodniowo. Co więcej, obowiązkowe ubezpieczenie OC wynosiło dla tego auta 95 marek, a rachunek z urzędu skarbowego opiewał tylko na 44 marki. „To mniej niż za jamnika” – głosił ówczesny slogan reklamowy. W 1956 roku do produkcji weszła Isetta 300 z motocyklowym silnikiem o pojemności 298 ccm i mocy 13 KM. Pod koniec lat 50. BMW wprowadziło dłuższą, cztero-osobową wersję Isetty 600 wyposażoną w dwucylindrową jednostkę napędową w układzie bokser oraz dodatkowe boczne drzwi. Jednak ten model nie cieszył się taką popularnością jak poprzednie. Ostatni ze 161 728 egzemplarzy Isetty zjechał z taśmy produkcyjnej w Niemczech w roku 1962.Międzynarodowa kariera małej IsettyObok Włoch i Niemiec Isettę produkowano także w innych krajach. We Francji wytwarzała ją w latach 1955-1958 na licencji Iso firma Velam. Budowano tam pięć wersji auta – standardową, kabriolet, luksusową, sportową i wyścigową. Około 3000 egzemplarzy Isetty powstało w zakładach Romi w Santa Bárbara d’Oeste w Brazylii. W roku 1957 Isetta of Great Britain rozpoczęła produkcję modelu 300 w starych zakładach kolejowych w angielskim Brighton na licencji BMW. W tej wersji drzwi otwierały się w lewo, a kierownicę przeniesiono na prawą stronę.