Całkowicie zmienione nadwozie, zaprojektowane przez Larry'ego Shinodę, przypominało drapieżną rybę
Sting ray to angielska nazwa jednego z gatunków płaszczek. Charakterystyczną cechą nowego auta były także chowane światła przednie. Sportowa legenda po raz trzeci Trzecia generacja Corvette pojawiła się w 1968 roku. Jej stylistyczną podstawą był prototyp Billa Mitchella - Mako Shark II. To koncepcyjne auto po raz pierwszy wystawiono na International Auto Show w Nowym Jorku w kwietniu 1965 roku. Potem jego jeżdżącą wersję z silnikiem V8 o pojemności 427 cali sześciennych pokazano na paryskim salonie samochodowym. Następnie pojazd podróżował po różnych wystawach w Europie i USA.
Wzornictwo nowej Corvette charakteryzowało się chowanymi wycieraczkami i reflektorami
Ten model Chevroleta nadal nazywano Stingray, jednak tym razem pisano to razem. Standardem był ośmiocylindrowy, widlasty silnik o pojemności 327 cali sześciennych (5,4 l) i mocy 300 KM. Nieco później w ofercie znalazła się większa jednostka - big block o pojemności 454 cali sześciennych (7,4 l) i mocy 390-425 KM. Na początku lat 70. wprowadzono nowy silnik, tym razem small block - 350 cali sześciennych (5,7 l) - który uzyskiwał 370 KM. Pościg za coraz mocniejszymi jednostkami powstrzymało jednak wprowadzenie w roku 1970 przez amerykański Kongres ustawy o czystym powietrzu. Emisja toksycznych spalin we wszystkich silnikach w ciągu najbliższych sześciu lat miała spaść o 90 procent. To jeszcze nie był koniec ograniczeń. Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) właśnie zapowiedziała ograniczenie dostaw. Świat, a szczególnie USA, pogrążał się w kryzysie paliwowym. Moc w przypadku big blocka spadła do 275 KM, a small blocka do 200 KM.
Corvette trzeciej generacji w czasie blisko 15 lat produkcji przechodziła szereg modyfikacji
W roku 1973 przednie chromowane zderzaki zostały zastąpione przez wykonane ze związków poliuretanowych. Nowe, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, miały wytrzymać zderzenie z prędkością 5 mil/h. Rok później także tylne zostały wymienione na plastikowe. Nieco później ze względów bezpieczeństwa z oferty Chevroleta zniknął produkowany wraz z wersją coupé model roadster. W 1978 roku zamiast pionowej tylnej szyby osłoniętej bocznymi słupkami pojawiła się duża, panoramiczna szyba. Stingray odpłynął, auto stało się grzeczne Wcześniej model C3 pożegnał się z określeniem Stingray. Ta nazwa zniknęła z nadwozia Corvette w 1976 roku.
Cztery lata później auto przeszło aerodynamiczną modernizację
Pod koniec produkcji trzeciej generacji zaczęto sprzedawać pojazd z wygodnym, otwieranym tylnym oknem. Ułatwiało ono znacznie dostęp do dużego bagażnika. Od sezonu 1982 Corvette wyposażano wyłącznie w 3-stopniową, automatyczną skrzynię biegów. Rok później na rynku była już czwarta generacja najbardziej znanego amerykańskiego samochodu sportowego. Jednak stylistyce tego auta, choć zewnętrznie nieco przypominało swych poprzedników, brakowało tak agresywnych linii. W 2005 roku do sprzedaży trafiła szósta wersja. Od tego modelu Corvette stało się osobną marką. Po raz pierwszy od roku 1962 zastosowano w tym aucie stałe, niechowane reflektory.
Przeczytaj również:
