Nie zawsze Porsche 911 było ikoną dla miłośników niemieckiej marki. W czasie przedstawienia nowego modelu i jego wprowadzenia na rynek wielu ówczesnych właścicieli 356 z niedowierzaniem śledziło rozwój ich ulubionej marki, która nieodwracalnie kierowała się do kategorii „królewskiego przepychu i wysokiego komfortu”. Z dzisiejszego punktu widzenia może się to wydawać niewiarygodne, ale w połowie lat sześćdziesiątych pierwsze Porsche 911 w porównaniu do wcześniejszej produkcji marki wyglądało jak duże luksusowe coupe.
W firmie Porsche świadomi byli tego, że nowy model jest w porównaniu do ustępującego modelu 356 większy, bardziej luksusowy i droższy, zarazem oferował lepsze osiągi i właściwości jezdne. Dla klientów, którzy nie żądali topowego modelu lub mieli głębiej do kieszeni, trzeba było jednak przygotować samochód, który byłby w stanie za przystępną cenę zaoferować właściwości jezdne na poziomie samochodów marki Porsche i zastąpić w ofercie model 356.
Czas na ludowy model
Najtańszym przedstawicielem gamy produkcyjnej Porsche staje się więc model 912. Po raz pierwszy samochód prezentuje się w kwietniu 1965 roku. Na pierwszy rzut oka coupe wygląda praktycznie tak samo jak ówczesne 911, ale spojrzenie pod maskę silnika oraz do wnętrza od razu odkrywa zasadnicze różnice.
Porsche 912 otrzymało atrakcyjne nadwozie typu 911 oraz jego podwozie z niezależnym zawieszeniem kół z belkami skrętnymi, przekładnię zębatkową układu kierowniczego oraz tarcze hamulcowe na wszystkich kołach. W komorze silnikowej zadomowiła się jednak jednostka z poprzedniego modelu 356C, czyli chłodzony powietrzem 4-cylindrowy bokser o pojemności 1582 cm3 oferujący moc 66 kW (90 KM) przy 5800 obr./min i moment obrotowy 122 Nm przy 3500 obr./min.
Silnik współpracował z montowaną w standardzie 4-stopniową manualną skrzynią biegów, a od końca 1965 roku za dopłatą dostępna była również wersja 5-biegowa. Samochód z rozłożeniem masy 45 % na przedniej osi i 55 % na tylnej był w stanie rozpędzić się do prędkości maksymalnej 185 km/h, przy czym zużywał średnio 8,5 l benzyny na 100 km.
Jednostka napędowa nie była jednak jedyną pozostałością modelu 356C. W kabinie znalazły siępierwotne fotele, wskaźniki, lewarek zmiany biegów, system wentylacji i ogrzewania, a z zewnątrz pozostały felgi z chromowanymi kołpakami, światła przeciwmgielne i przednie lampy. Lista wyposażenia opcjonalnego najtańszego Porsche obejmowała w latach 60. trzypunktowe pasy bezpieczeństwa, halogenowe światła przeciwmgielne, wycieraczkę tylnej szyby, elektronicznie sterowany szyberdach i klimatyzację, która znacząco obniżała moc jednostki napędowej.
Sukcesy i wyróżnienia
Porsche 912 oprócz wersji coupe otrzymało również nadwozie typu Targa. Pierwszy samochód serii 912 z tym typem nadwozia powstał w grudniu 1966 roku i był produkowany do połowy roku 1968. Jeden z egzemplarzy Porsche 912 Targa wpisał się jako 100-tysięczny pojazd wyprodukowany przez firmę Porsche, a podczas uroczystej ceremonii, w której uczestniczył również Ferry Porsche, auto zostało przekazane policji landu Badenia-Wirtembergia.
Czterocylindrowe Porsche 912 wsławiło się także na polu sportów motorowych. Przede wszystkim nasz Sobiesław Zasada zasłużył się o jego chwałę, wygrywając w roku 1967 tytuł mistrza Europy w rajdach samochodowych. W roku 1967 Porsche 912 uzyskało również tytuł Samochód sportowy roku, który przyznali mu czytelnicy magazynu Car and Driver. Słowa uznania dla Porsche 912 wyraził też Marc Donohue, który z modelem Porsche 917 dominował w serialu Can-Am. Po przejażdżce „ludowym” Porsche zachwycony był jego zwinnością i doskonałym prowadzeniem.
Porsche 912 nie zbierało tylko puchary, nagrody i słowa uznania od sław branży motoryzacyjnej, odniosło również sukces rynkowy. Szefostwo mogło zacierać ręce, gdyż np. w roku 1965 wyprodukowano 6401 egzemplarzy modelu 912, ale zaledwie 3390 6-cylindrowych dziewięćset jedenastek. Ciekawe jest też porównanie ówczesnych cen. Podczas gdy 911 kosztowało w Niemczech 22 900 marek, model 912 nabyć można było już od 17 600 marek. Firma była więc zadowolona z osiągniętego sukcesu, jednak już w roku 1968 zainteresowanie tym modelem zaczęło spadać, tak więc trzeba było znaleźć zastępcę. Został nim model 914 przedstawiony w roku 1969. W latach 1965-1969 opuściło bramy zakładu 32 859 egzemplarzy modelu 912.
Reinkarnacja
Produkcję Porsche 912 zakończono w roku 1969, a na jego miejsce wkroczył model 914. Nic nie trwa jednak wiecznie i również ten 2-miejscowy model z silnikiem przed tylną osią zakończył w połowie lat 70. swoją karierę. I właśnie ta chwila oznaczała odrodzenie modelu 912. Niestety stało się tak wyłącznie na rynku amerykańskim. W roku 1975 Porsche wprowadziło na tamtejszy rynek typ 912E, który miał wypełnić lukę pomiędzy niesprzedawanym już modelem 914 i przygotowywanym 924.
Porsche 912E było na swój sposób dzieckiem kryzysu paliwowego, które miało zaoferować Amerykanom borykającym się z wysokimi cenami prawdziwy samochód sportowy z niskim zużyciem paliwa. Do napędu użyto chłodzony powietrzem 4-cylindrowy silnik z przeciwbieżnymi tłokami o pojemności 1971 cm3 pochodzący z modelu 914. Jednostka produkowała 66 kW (90 KM) przy 4900 obr./min i moment obrotowy 133 Nm przy 4000 obr./min. W odróżnieniu od pierwotnego 912, w którym mieszankę paliwa przygotowywały gaźniki Solex, tutaj użyto wtrysk paliwa Bosch L-Jetronic. Prędkość maksymalna wynosiła niespełna 180 km/h. Model 912E powstał w latach 1975-1976 w ilości 2099 egzemplarzy, wszystkie w wersji coupe, chociaż według niektórych źródeł wyprodukowano również dwie Targi.
Porsche 912/912ESilnik1,6 l2,0 lPojemność skokowa [cm3]15821971Cylindrów/zaworów4/24/2Moc maksymalna [kW (KM)/obr./min]66 (90)/580066 (90)/4900Maksymalny moment obrotowy [Nm/obr./min]122/3500133/4000Prędkość maksymalna [km/h]185180Przyśpieszenie 0–100 km/h [s]11,613Średnie zużycie paliwa [l/100 km]8,58,4Masa własna [kg]9521087Ilość wyprodukowanych egzemplarzy32.8592.099
