Wiele osób uważało go za aferzystę i oszusta. Inni wierzyli, że Preston Tucker był genialnym wizjonerem. Dzieło jego życia – Tucker Sedan – to jeden z najbardziej oryginalnych samochodów XX wieku

Preston Thomas Tucker (1903-56) nie posiadał dyplomu inżyniera, lecz talent mechanika samouka oraz wielkie ambicje. W latach 30. XX w. skonstruował prototyp szybkiego wozu zwiadowczego dla armii. Później powstał projekt myśliwca XP-57. Wojna przyniosła majątek właścicielowi firmy Tucker Aviation Corporation – skonstruował on obrotową wieżyczkę strzelecką, montowaną m.in. w bombowcach B-17 Flying Fortress.

Po wojnie Amerykanie czekali na nowe modele samochodów

Tucker postanowił przełamać dominującą pozycję wielkiej trójki, czyli koncernów Chrysler, Ford i GM. Celem Tucker Corporation było zbudowanie wygodnego, szybkiego i nowoczesnego pojazdu, który byłby w stanie konkurować z modelami potentatów z Detroit. Na konferencjach prasowych Tucker przekonywał, że nowe auto jest największym od 50 lat przełomem w amerykańskiej motoryzacji. Projekt miała sfinansować pożyczka bankowa oraz środki pochodzące od udziałowców.

Autorem pierwszych szkiców „torpedy na kołach” był George Lawson

Nadwozie to dzieło Alexa Tremulisa, dawnego designera firmy Cord-Auburn-Duesenberg. Opływowe nadwozie dobrze dopracowano pod względem aerodynamiki. Umieszczony na środku trzeci reflektor nie był nowym pomysłem. W latach 30. XX w. takie rozwiązanie stosowano w Tatrze T87. Jest prawdopodobne, że Tucker znał auto z Koprzywnicy i znalazł w nim inspiracje (np. silnik umieszczony z tyłu oraz kształt nadwozia). Inną nowość – reflektor doświetlający łuk drogi – w 1927 roku opatentowała francuska firma Wattou. Bezpieczne szkło przedniej szyby zastosowano po raz pierwszy w Volvo PV 444 (1944). Niezależne zawieszenie znano już od czasów Lancii Lambdy (1922). Bezpieczne wnętrze

Najważniejszym pomysłem Tuckera był przedział pasażerski o usztywnionej konstrukcji. Kilka lat później Mercedes-Benz opatentował podobne rozwiązanie. Drzwi otwierały się wraz z fragmentami dachu bez rynienek. Ten pomysł zastosowano dopiero w latach 60. (Opel GT). Nowością były bezpieczne, wkomponowane w kokpit przełączniki i dźwignie oraz pokryta tapicerką krawędź tablicy rozdzielczej. Założyciel firmy deklarował montaż pasów bezpieczeństwa, ale nie były one wyposażeniem seryjnym. Podzespoły z innych modeli

19 czerwca 1947 roku Tucker osobiście zaprezentował auto 3 tysiącom osób zaproszonych na premierę prototypu. Sieć dilerska miała liczyć 1,8 tys. punktów. Cenę samochodu ustalono na 2450 dolarów. Wybrano 6-cylindrowego boksera Aircooled Motors O-335/6AC o poj. 5475 ccm i mocy 166 KM wg normy SAE. Przemysłowiec kupił firmę za 1,8 miliona dolarów, jednak wbrew nazwie producenta zdecydował się na chłodzenie silnika cieczą. Ciekawostka: wiele lat później firma ta, już pod nazwą Franklin Engine Co., została kupiona przez PZL-Rzeszów. Gumowe elementy zawieszenia Torsilatic dostarczyło Firestone. Skrzynia biegów Y-1 była zmodyfikowaną wersją przekładni z przedwojennego Corda. Zapowiadano wprowadzenie automatycznej skrzyni Tuckermatic, jednak nie wdrożono jej do produkcji.

Problemy z finansowaniem ograniczyły zakres projektu

Z tego powodu zrezygnowano z wielu przełomowych wówczas rozwiązań, jak hamulce tarczowe czy wtrysk paliwa. W egzemplarzach, które zbudowano, użyto elementów z seryjnych modeli innych marek. Żeby uniknąć negatywnych skojarzeń z wojną, nazwę auta zmieniono z Torpedo na Sedan, choć spotyka się też nazwę Tucker 48.

Od lata 1947 roku przez kolejnych kilka miesięcy zakład przy Cicero Avenue opuściło 37 egzemplarzy Sedana. Pozostałe 14 zbudowano przed sierpniem 1948 r. Zalety auta były jednocześnie jego największym przekleństwem. Dla szefów wielkiej trójki Preston Tucker stał się wrogiem numer 1. Komisja giełdowa oskarżyła go o defraudacje i nadużycia przy finansowaniu inwestycji oraz budowie sieci dilerskiej.

Bank zablokował pożyczkę w wysokości 30 milionów dolarów. Prasa, do niedawna przychylna Tuckerowi, wykreowała wizerunek aferzysty i oszusta. Ze współpracy wycofali się dostawcy, a klienci zrezygnowali z zakupu Sedana. Wiele wskazuje na to, że za skompromitowaniem konstruktora stali politycy, m.in. jeden z senatoróworaz prawnicy wielkiej trójki z Detroit. Firma Tucker została zamknięta. Uniewinniony, zrujnowany

22 stycznia 1950 roku sąd uniewinnił przemysłowca, lecz kryminalny charakter sprawy pogrzebał szansę na reaktywację marki. Tucker próbował jeszcze wrócić do gry – powstały wtedy szkice zmodyfikowanego Sedana o nazwie Talisman.

Preston T. Tucker zmarł 26 grudnia 1956 roku w wieku 53 lat. Do dziś przetrwało 47 egzemplarzy Sedana. W 1988 roku na ekrany kin wszedł film Francisa F. Coppoli „Tucker: the Man and His Dream” („Tucker – konstruktor marzeń”) z Jeffem Bridgesem w roli głównej.