Historia czeskiej marki rozpoczęła się w 1850 roku. Wówczas Ignác Šustala założył swoje pierwsze przedsiębiorstwo, które od 1881 r. specjalizowało się w produkcji wagonów kolejowych. Pierwszy samochód o nazwie Präsident powstał w 1897 roku, a nazwę Tatra przyjęto w 1921 roku.
Zapewne ważnym w historii marki modelem była Tatra V570, na bazie której Ferdinand Porsche skopiował KdF-Wagen (protoplastę legendarnego Volkswagena Garbusa). Proces wytoczony przez Hansa Ledvinkę został unieważniony przez Hitlera po aneksji Czechosłowacji. Dopiero w 1961 roku sprawę doprowadzono do finału. W ramach odszkodowania Tatra otrzymała od koncernu Volkswagen 3 mln DM.
W okresie powojennym Tatra kontynuowała produkcję samochodów osobowych, chociaż główną specjalizacją przedsiębiorstwa były auta użytkowe. W 1955 r. pojawiła się Tatra T603, która miała służyć ówczesnym dygnitarzom partyjnym. W kolejnych latach powstawały ewolucje tego modelu.
Ostatnią reprezentacyjną limuzyną w historii marki była Tatra T700, której produkcję zakończono w 1999 roku. Według dostępnych danych powstały tylko 72 egzemplarze.
Zakład w miejscowości Příbor, w którym produkowano auta osobowe, po zakończeniu produkcji modelu T700, podejmował jeszcze próby kontynuacji produkcji. Powstawały tam małe auta dostawcze z laminatowym nadwoziem o nazwie Tatra Beta, które miały mieć napęd elektryczny, ale ostatecznie montowano do nich silniki Hyundaia o pojemności skokowej 1.3 l.
Tatra definitywnie zakończyła produkcję aut osobowych w 1999 roku, a zakład w miejscowości Příbor został wykorzystany do produkcji pralek.
Prototyp dwumiejscowego sportowego coupé, który stworzył Jusius Kubinsky. Jedyny egzemplarz był gotowy w 1954 roku. Nazwa, to pojemność silnika oraz inicjały jego konstruktora.
Prototyp dwumiejscowego sportowego coupé, który stworzył Jusius Kubinsky. Jedyny egzemplarz był gotowy w 1954 roku. Nazwa, to pojemność silnika oraz inicjały jego konstruktora. Auto miało długość 4050 mm, szerokość 1620 mm i wysokość 1220 mm.
Prototyp dwumiejscowego sportowego coupé, który stworzył Jusius Kubinsky. Jedyny egzemplarz był gotowy w 1954 roku. Nazwa, to pojemność silnika oraz inicjały jego konstruktora.
Ten egzemplarz byl dziełem wloskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
Dzieło Vignale, które nigdy nie trafiło do produkcji seryjnej. Uznane za jeden z ładniejszych projektów Tatry.
Ten egzemplarz byl dziełem włoskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
Ten egzemplarz byl dziełem włoskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
Ten egzemplarz byl dziełem włoskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
Ten egzemplarz byl dziełem wloskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
Do napędu zastosowano ośmiocylindrowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 4.5 litra i mocy 415 KM oraz maksymalnym momencie obrotowym 490 Nm. Auto rozwijało prędkość maksymalną 316 km/h.
Do napędu zastosowano ośmiocylindrowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 4.5 litra i mocy 415 KM oraz maksymalnym momencie obrotowym 490 Nm. Auto rozwijało prędkość maksymalną 316 km/h. Po przebudowie, kolejny włąściciel tego egzemplarza, zamontowal silnik o pojemności 4360 cm3.
Ten egzemplarz byl dziełem wloskiej firmy Vignale. Miał poszerzyć ofertę modelu 613, ale ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz zostal rozbity podczas jazd testowych.
W 1963 roku oddział Tatry w Bratysławie otrzymał zadanie stworzenia następcy Tatry 603. Ten reprezentacyjny model miał wówczas osiem lat i zaistniała potrzeba zbudowania następcy, który będzie miał lepsze własności jezdne.
Bratysławski oddział specjalizował się w projektowaniu i rozwoju podwozi, silników i nadwozi samochodów ciężarowych, ale dysponował wszelkimi warunkami do podjęcia się tego odpowiedzialnego zadania. Wcześniej tutaj powstały takie prototypy jak m.in. mikrobus T603 MB, auto użytkowe T603 NP, które miały przedni napęd i napędzane były chłodzonym powietrzem silnikiem V8 Tatry. W latach 1962-1963 powstała sanitarka Tatra 603A.
Pierwotnie auto miało zachować rozstaw osi ówczesnej Tatry (2750 mm), ale w trakcie prac zdecydowano się na jego wysłużenie do 2900 mm. Gotowy projekt miał długość 4980 mm, szerokość 1825 mm i wysokość 1400 mm oraz masę własna 1300 kg. Skonstruowano do niego nowe tylne zawieszenie z wleczonymi ramionami oraz zmodyfikowane przednie. Zastosowano tarczowe hamulce Girling oraz koła z oponami o rozmiarze 7,50 x 14.
Zmodyfikowany został ośmiocylindrowy silnik chłodzony powietrzem o pojemności skokowej 2472 cm3 V8, którego wysokość obniżono o 270 mm, co było możliwe dzięki przeniesieniu gaźników na boki i skonstruowaniu nowego kolektora ssąco-wydechowego. Jego moc wzrosła do 122 KM.
Bratysławska Tatra 603 X powstała w ciągu czterech miesięcy i było to w pełni funkcjonalne auto. Według planów projekt został dokończony 31 grudnia 1966 roku, ale niektóre elementy dokończono na początku 1967 roku.