Zaledwie dwa lata po wyprodukowaniu debiutanckiego automobilu, w 1901 r. firmę kupił znany przemysłowiec Henry B. Joy i w 1903 r. przeniósł montaż do Detroit, które stawało się powoli stolicą amerykańskiej motoryzacji. W 1912 r. na rynek wszedł model z silnikiem sześciocylindrowym, a w 1916 r. rozpoczęto pierwszą na świecie produkcję widlastych silników V12. Przez wiele lat Packard był uważany za najbardziej prestiżową firmę motoryzacyjną w USA i z powodzenie konkurował z angielskim Rolls-Royce'em. Autami tej marki jeździli gwiazdorzy filmowi i koronowane głowy. Dopiero po II wojnie światowej ustąpił miejsca Lincolnowi i Cadillacowi. W 1935 r. powstał model 120. Zaprojektowano go z myślą o przechwyceniu rynku tańszych samochodów. 120 był bardzo dobrze wyposażony. Miał niezależne zawieszenie przodu na sprężynach śrubowych, hydrauliczne hamulce, trzybiegową, w pełni zsynchronizowaną skrzynię biegów, aluminiową głowicę i dwugardzielowy gaźnik oraz pałąk antykapotażowy w kabriolecie. Początkowo montowano w nim silnik ośmiocylindrowy, rzędowy, dolnozaworowy o pojemności 3668 ccm. Później zmieniono go na jednostkę napędową o pojemności 4620 ccm i mocy 120 KM.
Packard 120 1939 USA
Mała firma elektryczna należąca do Jamesa Packarda pierwszy samochód zbudowała jeszcze w ubiegłym stuleciu, bo w 1899 r. Był to pojazd z jednocylindrowym silnikiem z automatycznym wyprzedzeniem zapłonu.
