Praktyczne rady

Od razu trzeba zastrzec, że mówiąc katalizator metalowy, mamy na myśli sam jego wkład, to co znajduje się w obudowie wkomponowanej w układ wydechowy samochodu. Katalizatory (a właściwie je nazywając - reaktory katalityczne) do tej pory stosowane w autach, to bloki ceramiczne o porowatej strukturze, których kanaliki pokryte są od wewnątrz specjalnymi stopami metali szlachetnych. Katalizator - jak pamiętamy z lekcji chemii - to taka substancja, która potrzebna jest do przeprowadzenia reakcji, ale sama w niej nie bierze udziału. Dzięki metalom szlachetnym, w odpowiedniej temperaturze, w przechodzących kanalikami spalinach zachodzą reakcje chemiczne. W ich wyniku pewne szkodliwe związki zawarte w spalinach są redukowane, a inne dopalane. Optymalna temperatura pracy katalizatora wynosi od 300 do 800 stopni Celsjusza.- Jak jest zbudowany katalizator metalowy? - Jest to bardzo cienka taśma metalowa wykonana ze stali żaroodpornej chromoniklowej z dodatkiem aluminium. Jej grubość wynosi około 5 setnych milimetra (dla porównania - mniej więcej tyle ile grubość włosa). Na tę taśmę nałożona jest falista wstęga. Falista po to, aby zwiększyć maksymalnie jej powierzchnię. Ta metalowa wstęga pokryta jest warstwą stopu metali szlachetnych (platyny, rodu i palladu). Do pokrycia jednego katalizatora zużywa się około 1,5 grama tego stopu. Metalowy katalizator pracuje w takiej samej temperaturze jak ceramiczny. Zasada jego działania jest też taka sama jak katalizatora z wkładem ceramicznym. Metalowy ma jednak przewagę polegającą na tym, że szybciej nagrzewa się, a więc szybciej osiąga optymalną do oczyszczenia spalin temperaturę. Jest to ważne przy rozruchu zimnego silnika. Tradycyjny katalizator potrzebuje więcej czasu na nagrzanie się. Tuż po rozruchu spaliny są bardzo toksyczne, nie w pełni oczyszczone. Ponadto katalizator metalowy ma większą wytrzymałość mechaniczną i cieplną niż ceramiczny. Jest bardzo odporny na szok cieplny. Zjawisko to zachodzi wtedy, gdy na przykład wjedziemy autem do głębszej kałuży. Wtedy cały układ wydechowy wraz z najniżej położonym katalizatorem (w obudowie metalowej) schładza się. W skrajnym przypadku wkład ceramiczny może popękać. Matalowemu to nie grozi. Wkład metalowy katalizatora jest też odporny na wszelkiego rodzaju wstrząsy, drgania, uderzenia. Nawet jeśli zawadzimy obudową na przykład o kamień, krawężnik itp., co najwyżej stalowa taśma zegnie się, ale nie popęka. Wkład ceramiczny wytrzymuje temperaturę do około 950 stopni Celsjusza. Powyżej może ulec zniszczeniu. Wkład metalowy wytrzymuje bez problemów temperaturę do 1300 stopni. Kolejna zaleta metalowego katalizatora to większa żywotność. Wytrzymuje przebieg ponad 100 tysięcy kilometrów. Charakteryzuje się też mniejszymi (nawet do 60 procent) niż ceramiczny oporami przepływu.Katalizatory z wkładem metalowym mają w stosunku do ceramicznych same zalety i jedną wadę: wyższą cenę. Ale na pewno z czasem stanieją.Citroen 22 CV 1934 Francja Przełomem w historii firmy Citroen było wprowadzenie na rynek samochodu z samonośnym nadwoziem i przednim napędem. Model 7 Traction Avant pokazano po raz pierwszy 18 kwietnia 1934 r. Na salonie paryskim w październiku 1934 r. pokazano już 12 odmian modelu. Jednym z mało znanych był prezentowany 22 CV, z silnikiem V8 o pojemności 3822 ccm i mocy 100 KM. Rozwijał prędkość 140 km/h spalając średnio 16 litrów benzyny na 100 km. Silnik złożony był z dwóch bloków cylindrów jednostki napędowej 11 CV o pojemności 1911 ccm, rozchylonych pod kątem 90 stopni. Samochód ten, "najlepszy w swojej epoce", miał wzmocnić pozycję CitroĎna na rynku i stać się sztandarowym modelem firmy. Przygotowano kilka różnych wersji nadwozia: 3- i 5-miejscowe kabriolety, 3-miejscowe coupé-de-ville, 6-miejscowy berline, 7- i 9-miejscowe limuzyny oraz przedłużone 9-miejscowe coupé-de-ville i również przedłużone 5-miejscowe coupé. Niestety, rok 1934 był także rokiem kłopotów finansowych CitroĎna. Główny wierzyciel, Michelin przejął kontrolę nad firmą i wyprowadził ją z zapaści, ale odbyło się to kosztem modelu 22 CV. Jako zbyt drogi i nieekonomiczny nie wszedł do produkcji i pozostał tylko w postaci prototypów.